شعاع - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شعاع یا تابش[۱] یا ریون (به انگلیسی: Radius) (به فرانسوی: Rayon) به پارهخطی گویند که مرکز دایره یا کره را به محیط آن اتصال دهد. شعاع دقیقاً اندازه نیم یک قُطر است و در فرمولهای مربوط به محیط، مساحت و حجم در هندسه کاربرد دارد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ بیرونی، ابوریحان (۱۳۵۱). التفهیم لأوائل صناعة التنجیم. به کوشش جلالالدین همایی. تهران: انجمن آثار ملی. ص. قمو.
- ↑ JM فقط ریاضی بایگانیشده در ۳ ژوئیه ۲۰۱۵[عدم تطابق تاریخ] توسط Wayback Machine، ویژگی های دایره.