شکست‌ناپذیر (شعر) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«شکست‌ناپذیر»
اثر ویلیام ارنست هنلی
پرترهٔ ویلیام ارنست هنلی اثر لزلی وارد منتشرشده در ونیتی فر ۲۶ نوامبر ۱۸۹۲
کشور	انگلستان
زبان	انگلیسی
ژانر(ها)	شعر غنایی
انتشار
ناشر	Book of Verses
نوع رسانه	چاپی
تاریخ نشر	۱۸۸۸

«شکست‌ناپذیر» (به انگلیسی: Invictus) شعری است از ویلیام ارنست هنلی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۵ منتشر شد.

ویلیام هنلی در سن ۱۲ سالگی و بر اثر سل استخوان یک پای خود را از زیر زانو از دست می‌دهد. با این وجود او تسلیم نمی‌شود و زندگی فعالی را در پیش می‌گیرد تا جایی که ورود به دانشگاه آکسفورد تنها یکی از موفقیت‌های او را تشکیل می‌دهد.

در فراسوی شبی که مرا در برگرفته

تیره چون مغاکی میان دو قطب

هرچه خدای را شکرگزار از برای

روح تسخیر ناپذیر خویشتنم

در فرود چنگال شرایط

خم به ابرو نیاورده و زاری نکرده ام

زیر آوار پتک سرنوشت

سرم گرچه خونین اما قد برافراشته است

در فراسوی این جایگاه پر از خشم و اشک

که جز سایه‌های وحشت دیده نمی‌شود

با تمامی تهدید و رنج سالیان دراز

در من از هول و هراس نشانی نیست

اهمیت ندارد، گذرگاه چه اندازه دشوار

چه اندازه نامه اعمال مملو از مجازات

من، ارباب سرنوشت خود هستم

من، ناخدای سرشت خویشتنم

• شعر شکست ناپذیر را نلسون ماندلا بر روی یک کاغذ بر روی دیوارش در سلول زندان به همراه خود داشت.
• عنوان فیلم شکست ناپذیر (فیلم) به کارگردانی کلینت ایستوود و با بازی مت دیمون و مورگان فریمن از این شعر گرفته شده.

• همنشین بهار: یادی از ماندلا Invictus شکست ناپذیر
• روزنامه وطن امروز، سال دوم، ۲۵ آذر ۱۳۸۸، شماره ۳۱۲