قطعنامه هالیفکس (ایالت کارولینای شمالی) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
قطعنامه هالیفَکس، اشاره به اسناد و مصوباتی ست که در روز آدینه، ۱۲ آوریل ۱۷۷۶ (۳ ماه پیش از اعلامیه استقلال آمریکا) در شهرک هالیفکس (در ایالت کارولینای شمالی) صادر شد. [۱]
این مصوبات، نخستین تصمیم رسمی برای استقلال و جدایی از بریتانیا (در مستعمرات ۱۳ گانه) بود. قطعنامه هالیفکس، مسیر استقلال از بریتانیا را برای دیگر ایالات هموار کرد و ۳ ماه پس از مصوبات هالیفکس، کنگره ایالات متحده، جدایی و استقلال خود را از بریتانیا اعلام کرد.[۲]
در واقع، چهارمین کنگره ایالت کارولینای شمالی، با گردهمایی در شهرک هالیفکس (۴۰۰ کیلومتری شمال شرقی شارلوت) و تصویب آن قطعنامه، پیشگام استقلال ایالات متحده و جدایی از بریتانیا شدند. تاریخ آن قطعنامه بر روی پرچم ایالتی کارولینای شمالی نقش بستهاست.[۳]