مقیاس فیتزپاتریک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تاثیر رنگدانه بر خطر سرطان پوست

مقیاس فیتزپاتریک (انگلیسی: Fitzpatrick scale) گاهی با عنوان آزمایش نوع‌پوست فیتزپاتریک هم مشهور است. این مقیاس عبارت است از یک طرح طبقه‌بندی عددی برای تمایز نمودن رنگ پوست انسان. این ایده در سال ۱۹۷۵ و توسط دکتر توماس بی. فیتزپاتریک به عنوان راهی برای متمایز نمودن انواع پوست در واکنش به نور فرابنفش ابداع گردید.[۱] این مقیاس در ابتدا برای اندازه‌گیری سطح طیف‌های مختلف فرابنفش و پووا درمانی ابداع گردید. آزمایش‌های اولیه به‌طور صرف بر اساس رنگ مو و چشم افراد پایه‌گذاری گردیده بود که برای برخی با افزایش میزان طیف فرابنفش همراه بود. این سازوکار متکی و وابسته به گزارش دقیق بیماران مبنی بر واکنش پوست آنها نسبت به تابش نور خورشید بود و به همین سبب، امروزه این مقیاس برای اندازه‌گیری رنگ پوست انواع نژادهای مختلف انسان کاربرد ویژه‌ای یافته‌است.[۲][۳][۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Fitzpatrick, T. B. (1975). "Soleil et peau" [Sun and skin]. Journal de Médecine Esthétique (in French) (2): 33–34
  2. Fitzpatrick, T.B. (1988), "The validity and practicality of sun-reactive skin types i through vi", Archives of Dermatology, 124 (6): 869–871, doi:10.1001/archderm.1988.01670060015008
  3. Pathak, M. A. ; Jimbow, K. ; Szabo, G. ; Fitzpatrick, T. B. (1976). "Sunlight and melanin pigmentation". In Smith, K. C. (ed.): Photochemical and photobiological reviews, Plenum Press, New York, 1976: 211-239
  4. Fitzpatrick, T. B. (1986). "Ultraviolet-induced pigmentary changes: Benefits and hazards", Therapeutic Photomedicine, Karger, vol. 15 of "Current Problems in Dermatology", 1986: 25-38