ویتوریو آلفیری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ویتوریو آلفیری

ویتوریو آلفیری شاعر ایتالیایی است که در ۱۶ ژانویه سال ۱۷۴۹ تولد یافت. وی در جوانی با ماجراجویی قسمت اعظم اروپا را سیاحت کرد و در ۲۶ سالگی شروع به نوشتن کرد. او پیاپی بیست تراژدی نوشت که لحن همه آنها به خلاف تراژدی نویسان ایتالیایی قبل از او جدی و محکم بود. تراژدی‌های او مورد پسند فراوان مردم ایتالیا قرار گرفت و آنها را طلیعه تئاتر ملی ایتالیا شمردند.

در ۱۷۸۸ وی با یک کنتس بیوه ازدواج کرد و این زن به خاطر آلفیری بنایی در کلیسای سانتا کروچه فلورانس ساخت که از شاهکارهای حجاری ایتالیا به‌شمار می‌رود.

ویتوریو در ادبیات ایتالیا شاعر تراژدی لقب گرفته‌است. وی در ۸ اکتبر سال ۱۸۰۳ درگذشت.

مهم‌ترین آثار وی بدین قرارند: فلیپ دوم، آنتیگون، آگاممنون، ویرجینیا، اوکتاویا، و تاریخ زندگانی من.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. اطلاعات عمومی دانش امروز، سعید قانعی، بهار ۱۳۷۴

پیوند به بیرون

[ویرایش]