 | - باران رحمت بی حسابش همه را رسیده
- و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده.
- پردهٔ ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد
- و وظیفهٔ روزی به خطای منکر نبرد.
| |
| |
 | - گر بر سر نفس خود امیری، مردی
- بر کور و کر ار نکته نگیری، مردی
- مردی نبود فتاده را پای زدن
- گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی
| |
| |
 | این کاربر ایران را دوست دارد. | |
| |
| از زبان پارسی گویم نخست | | این زبان سرمایه‌ی فرهنگ توست | | ای زبان پارسی، ای پرتوان | | ای توان، دریای ژرف و بی‌كران | | از رسایی، نثر در اوج كمال | | در روانی، نثر چون آب زلال | | ای زبان پارسی، ای بی‌كران | | ای بزرگ و پهن، همچون آسمان | | با تو بتوان گفت؛ بی‌بسط و گسست | | با اشارت یا كنایت، هرچه هست | | ای زبان پارسی، افسون‌گری | | هرچه گویم از تو، زان، افزون‌تری | | ای زبان پارسی، در كار باش | | ره‌گشای راه ناهموار باش | | — حسین خطیبی | |
| |
 | این کاربر
۵ سال، ۳ ماه و ۱۸ روز است که در ویکی‌پدیا ثبت نام کرده است. |
|
French
Deutsch
.svg){kind=small}
