گاه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
گاه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره بدارد:
- گاهبازه
- گاه (چناران)
- به معنی تخت آراسته ٔ پادشاهان (لغتنامه دهخدا)
- به معنی عصر و دوره (لغتنامه دهخدا و فرهنگ فارسی معین)
- به معنی آهنگ و آواز (فرهنگ فارسی معین)
- به صورت پسوند در نام دستگاههای موسیقی ایرانی به کار می رود مانند: دستگاه سهگاه، دستگاه چهارگاه، دستگاه راستپنجگاه (فرهنگ فارسی معین)
- علامت اسم زمان مانند: سحرگاه، بام گاه، چاشت گاه، شام گاه (فرهنگ فارسی معین). در این معنا، به نظر میرسد واژه گاهی از گاه گرفته شده باشد.
- علامت اسم مکان مانند: بزم گاه، رزم گاه، پرستش گاه، کشتارگاه (فرهنگ فارسی معین)