یمامه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حدود یمامه برپایهٔ گزارش‌های یاقوت حموی و همدانی

یمامه نام ناحیه‌ای باستانی بوده‌است در شرق فلات نجد که امروزه در کشور عربستان سعودی واقع است.

یمامه خاستگاه مسیلمه، همدوره با محمد پیامبر اسلام، بوده‌است و نبرد یمامه از سری جنگ‌های رده در این منطقه برپا شد که در آن خالد بن ولید پس از درگذشت پیامبر به جنگ با مسیلمه کذاب پرداخت. این نبرد به پیروزی مسلمانان انجامید.

ابوبکر در پی کشته‌شدن تعدادی از قاریان قرآن در نبرد یمامه، زید بن ثابت را مأمور گردآوری قرآن کرد.[۱] در زمان لشکرکشی زید بن حارثه، محمد بن عبدالله با ارسال نامه‌ای توسط سلیط بن عمرو به پادشاه یمامه، هوذة بن علی معروف به هوذهٔ حنفی که از نظر مذهبی پیرو آئین نصرانی بود او را به اسلام دعوت کرد.[۲][۳]

منابع

[ویرایش]
  1. «بررسی کتاب جمع‌آوری قرآن جان برتن دکتر حسن رضایی هفتادر». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۱.
  2. Safiur-Rahman Mubarakpuri, The Sealed Nectar, p. 227
  3. [Akbar Shāh Ḵẖān Najībābādī, History of Islam, Volume 1, p. 194. Quote: "Again, the Holy Prophet «P sent Dihyah bin Khalifa Kalbi to the Byzantine king Heraclius, Hatib bin Abi Baltaeh to the king of Egypt and Alexandria; Allabn Al-Hazermi to Munzer bin Sawa the king of Bahrain; Amer bin Aas to the king of Oman. Salit bin Amri to Hozah bin Ali— the king of Yamama; Shiya bin Wahab to Haris bin Ghasanni to the king of Damascus"
  • دانشنامهٔ رشد، سرواژهٔ یمامه