Liste des rois de Thaïlande — Wikipédia
Roi de Thaïlande (th) พระมหากษัตริย์ไทย | ||
Emblème de la Dynastie Chakri. | ||
Titulaire actuel Rama X depuis le (8 ans et 16 jours) | ||
Création | ||
---|---|---|
Titre | Sa Majesté | |
Mandant | Système héréditaire | |
Durée du mandat | Permanent | |
Premier titulaire | Sri-Indrathit | |
Résidence officielle | Palais royal (Bangkok, cérémoniel) Palais Chitralada (Bangkok, résidentiel) | |
Site internet | royaloffice.th | |
modifier |
Ayodhaya[réf. souhaitée]
[modifier | modifier le code]Nom des rois selon Pongsawadarnnue (« Chronique du Nord »)[réf. non conforme] :
- Prachao Prathumsuriyawong (พระเจ้าปทุมสุริยวงศ์) ;
- Prachao Mahasamudsakorn (พระเจ้ามหาสมุทรสาคร) ;
- Prachao Chanraja (พระเจ้าจันทรราชา) ;
- Prachao Ruang (พระเจ้าร่วง) ;
- Prachao Lue (พระเจ้าลือ) ;
- Praya Kotama (พระยาโคตม) ;
- Praya Kotabong (พระยาโคตรบอง) ;
- Praya Grag (พระยาแกรก) ;
- Prachao Chantachoti (พระเจ้าจันทรโชติ) ;
- Pra Narai (พระนารายณ์) (880 AD-?) ;
- Prachao Luang (พระเจ้าหลวง) (949 AD-?) ;
- Prachao Sainampueng (พระเจ้าสายน้ำผึ้ง) (1027-1065 AD) ;
- Praya Thamikaraj (พระยาธรรมิกราช) (1056-1107).
(300 années tourmentés avant la fondation d'Ayutthaya en 1350).
Haripunchai
[modifier | modifier le code]Lannathai
[modifier | modifier le code]Dynastie Phra-ruang, fondée à Sukhothaï en 1238
[modifier | modifier le code]- Pho Khun Sri Indrathit (พ่อขุนศรีอินทราทิตย์) (1249-1257) ;
- Pho Khun Ban Muang (พ่อขุนบานเมือง) (1257-1278) ;
- Pho Khun Rama Khamhaeng (พ่อขุนรามคำแหงมหาราช) (1278-1317) ;
- Phu Saisongkhram (ปู่ไสสงคราม). À la mort de Rama Khamhaeng, il règne temporairement en l'absence du roi Leothai, qui était en voyage en Chine. Il n'a pas été nommé Pho Khun ;
- Phaya Loethai (พญาเลอไท) (1317-1345 ou 1347) ;
- Phaya Nguanamthom (พญางั่วนำถม) (1347) ;
- Phaya Lüthai ou Thammaracha Ier (พญาลิไท (พระมหาธรรมราชาที่ 1)) (1347-1374) ;
- Phaya Sai Lithai ou Thammaracha II (พระมหาธรรมราชาที่ 2) (1374-1399) ;
- Thammaracha III ou Phaya Sai Lüthai (พระมหาธรรมราชาที่ 3 (ไสลือไท)) (1399-1419) ;
- Thammaracha IV ou Phaya Borommapon (พระมหาธรรมราชาที่ 4 (บรมปาล)) (1419-1438).
Le royaume de Sukhothaï est annexé par le royaume d'Ayutthaya en 1438.
Les rois du royaume d'Ayutthaya
[modifier | modifier le code]- Ramathibodi Ier, U-Thong (สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1) (1350-1369) ;
- Ramesuan Ier (สมเด็จพระราเมศวร) (1369-1370) ;
- Boromma Ratchathirat Ier (Pangua) (สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 (ขุนหลวงพะงั่ว)) (1370-1388) ;
- Thong Lun (พระเจ้าทองลัน) (1388) (7 jours) ;
- Ramesuan Ier (สมเด็จพระราเมศวร) (second règne) (1388-1395) ;
- Ratchathirat (สมเด็จพระรามราชาธิราช) (1395-1409) ;
- Intharacha Ier (NakarintharaThirat) (สมเด็จพระอินทราชา (นครินทราธิราช)) (1409-1424) ;
- Boromma Ratchathirat II (Samphraya) (สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 (เจ้าสามพระยา)) (1424-1448) ;
- Ramesuan II Boromma Trailokanat (สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ) (1448-1488) ;
- Boromma Ratchathirat III (Intharacha II) (สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3) (1488-1491) ;
- Ramathibodi II (Chetthathirat Ier) (สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2) (1491-1529) ;
- Boromma Ratchathirat IV (Buddhakura สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4) (1529-1533) ;
- Ratsadathiratkumara (พระรัษฎาธิราชกุมาร) (1533-1534) (5 mois, roi enfant) ;
- Chay Ratchathirat (Phrajai) (สมเด็จพระไชยราชาธิราช) (1534-1546) ;
- Kaeofa (ou Yotfa) (พระแก้วฟ้า (พระยอดฟ้า)) (1546-1548) (assassiné à 15 ans) ;
- Worawongsathirat (ขุนวรวงศาธิราช) (nov. 1548-janv. 1549) (usurpateur hors dynastie, assassiné) ;
- Phra Maha Chakraphat (สมเด็จพระมหาจักพรรด) (1549-1568) ;
- Mahintharathirat (สมเด็จพระมหินทราธิราช) (1568-1569) (déposé par les Birmans).
Le royaume birman de Toungou conquiert Ayutthaya en 1569 et devient son suzerain.
- Maha Tammaratchathirat Ier (Sanphet Ier) (สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 1)) (1569-1590).
Le royaume d'Ayutthaya redevient indépendant en 1584.
- Naresuan (Sanphet II) (สมเด็จพระนเรศวรมหาราช (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 2)) (1590-1605) ;
- Ekathotsarot (Sanphet III) (สมเด็จพระเอกาทศรถ (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 3)) (1605-1610) ;
- Si Saowaphak (Sanphet IV) (พระศรีเสาวภาคย์ (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 4)) (1610-1611) ;
- Intharacha III (Songtham) (สมเด็จพระเจ้าทรงธรรม (พระอินทราชา)) (1611-1628) ;
- Chetthathirat II (Otsa) (สมเด็จพระเชษฐาธิราช) (1628-1629) ; exécuté ;
- Athittayawong (สมเด็จพระอาทิตยวงศ์) (1629) ; roi enfant, déposé et exécuté ;
- Prasat Thong (Sanphet V) (สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 5)) (1630-1656) ;
- Chao Fa Chai (Sanphet VI) (สมเด็จเจ้าฟ้าไชย (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 6)) (sept.1656) ; règne quelques jours, exécuté ;
- Suthammaracha (Sanphet VII) (สมเด็จพระศรีสุธรรมราชา (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 7)) (sept. 1656-nov. 1657) ; déposé et exécuté ;
- Ramathibodi III (Narai) (สมเด็จพระนารายณ์มหาราช) (1657-1688) ;
- Phetracha (สมเด็จพระเพทราชา) (1688-1703) ;
- Phra Chao Sua (Sanphet VIII), Luang Sorasak (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 8 (หลวงสรศักดิ์ พระเจ้าเสือ)) (1703-1709) ;
- Thai Sa (Sanphet IX) (สมเด็จพระเจ้าสรรเพชญ์ที่ 9 (พระเจ้าท้ายสระ)) (1709-1733) ;
- Maha Tammaratchathirat II (Boromma Kot) (สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ (สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3)) (1733-1758) ;
- Uthumphon (สมเด็จพระเจ้าอุทุมพร) (1758) ;
- Suriyamarin (ou Ekathat, Boromma Ratchathirat V) (สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระที่นั่งสุริยามรินทร์ (พระเจ้าเอกทัศ)) (1758-1767) ;
Les Birmans détruisent Ayutthaya en 1767.
Le roi du royaume de Thonburi
[modifier | modifier le code]Le Siam reprend son indépendance dès 1767, après 7 mois de domination birmane.
- Taksin (Boromma Ratchathirat VI) (สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช) (1767-1782).
Dynastie Chakri, fondée à Bangkok en 1782
[modifier | modifier le code]Cette dynastie règne depuis 242 ans, 6 mois et 23 jours.
- Rama Ier (Buddha Yodfa Chulalok, พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช) (1782-1809) ;
- Rama II (Buddha Loetla Naphalai, พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย) (1809-1824) ;
- Rama III (Nang Klao Chaoyuhua, พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว) (1824-1851) ;
- Rama IV (Mongkut, พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) (1851-1868) ;
- Rama V (Chulalongkorn, พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว "พระปิยมหาราช") (1868-1910) ;
- Rama VI (Vajiravudh, พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว) (1910-1925) ;
- Rama VII (Prajadhipok, พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว) (1925-1935) ;
- Rama VIII (Ananda Mahidol, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล) (1935-1946) ;
- Rama IX (Bhumibol Adulyadej, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช) (1946-2016) ;
- Rama X (Vajiralongkorn, พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว) (2016-).
Généalogie
[modifier | modifier le code]- Rama Ier
- Rama II, Vice-roi de 1808 au de Rama Ier
- Rama III
- Rama IV
- Rama V
- Rama VI, Régent de son père de 1907 à 1910
- Rangsit Prayurasakdi, Régent, puis Présidents du conseil suprême de l'État de Thaïlande de son neveu Rama IX du au
- Mahidol Adulyadej
- Rama VII
- Saovabha Phongsri, épouse son frère et mère des futurs rois, Régente de son frère de 1897 à 1907
- Savang Vadhana, épouse son frère
- Sunandha Kumariratana, épouse son frère
- Rama V
- Pinklao, Vice-roi du au de Rama IV
- Wichaichan, Vice-roi du au de Rama V
- Maha Senanurak, Vice-roi du au de Rama II
- Sakdiphonlasep, Vice-roi du au de Rama III
- Rama II, Vice-roi de 1808 au de Rama Ier