Oscar voor beste originele scenario
De Academy Award voor beste originele scenario (ook bekend als de Oscar voor beste originele scenario) is een jaarlijkse filmprijs van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Enkel filmscenario's die niet gebaseerd werden op een ander medium komen in aanmerking voor de Oscar. Daardoor maken onder meer remakes en boekverfilmingen geen kans op deze prijs, zij maken kans op de Academy Award voor beste bewerkte scenario.
De Academy Award voor beste originele scenario werd op 27 februari 1941 voor het eerst uitgereikt. Sindsdien maakt de prijs jaarlijks deel uit van de Oscarceremonie. Enkel voor films uit het jaar 1948 werd er geen prijs uitgereikt. Voor dat jaar werden de categorieën voor originele en bewerkte scenario samengevoegd tot één categorie (beste scenario).
Winnaars en genomineerden
[bewerken | brontekst bewerken]De winnaars staan bovenaan in vette letters op een gele achtergrond. De overige films en scenaristen die werden genomineerd staan eronder vermeld in alfabetische volgorde.[1]
1940-1949
[bewerken | brontekst bewerken]1950-1959
[bewerken | brontekst bewerken]1960-1969
[bewerken | brontekst bewerken]1970-1979
[bewerken | brontekst bewerken]1980-1989
[bewerken | brontekst bewerken]1990-1999
[bewerken | brontekst bewerken]2000-2009
[bewerken | brontekst bewerken]2010-2019
[bewerken | brontekst bewerken]2020-2029
[bewerken | brontekst bewerken]Recordhouders
[bewerken | brontekst bewerken]Woody Allen heeft in deze categorie zowel de meeste nominaties (16) als zeges (3). Hij is ook de oudste winnaar ooit. Allen was 76 jaar toen hij in 2012 won met het scenario voor Midnight in Paris (2011). Ben Affleck is de jongste winnaar ooit. Hij was 25 jaar toen hij samen met Matt Damon een Oscar won voor het scenario van Good Will Hunting (1997).
Muriel Box was de eerste vrouw die de Oscar voor beste originele scenario won. Ze deelde de prijs, die ze won voor het Brits melodrama The Seventh Veil (1945), met haar echtgenoot Sydney Box.
In 1996 wonnen de broers Joel en Ethan Coen een Oscar voor Fargo. Ook Francis Ford Coppola en diens dochter Sofia Coppola wonnen elk een Oscar. Francis Ford Coppola won de prijs voor de oorlogsfilm Patton (1970). Meer dan dertig jaar later won zijn dochter Sofia Coppola de prijs voor Lost in Translation (2003).
Scenaristen Preston Sturges (1944), Maurice Richlin en Stanley Shapiro (1959) en Oliver Stone (1986) werden twee keer in hetzelfde jaar genomineerd.
Verscheidene schrijvers wonnen zowel de Oscar voor originele als bewerkte scenario. Wanneer de twee categorieën samengevoegd worden, zijn er vijf recordhouders die drie keer een Oscar wonnen voor het schrijven van een scenario:
- Charles Brackett (1945, 1950, 1953)
- Billy Wilder (1945, 1950, 1960)
- Francis Ford Coppola (1970, 1972, 1974)
- Paddy Chayefsky (1955, 1971, 1976)
- Woody Allen (1977, 1986, 2011)
Wanneer de twee categorieën voor scenario's gecombineerd worden, is Woody Allen de recordhouder wat betreft nominaties. Hij werd in totaal zestien keer genomineerd, telkens in de categorie voor beste originele scenario. Billy Wilder werd tijdens zijn carrière twaalf keer genomineerd voor het schrijven van een scenario.
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]- Federico Fellini werd zes keer genomineerd, maar won nooit.
- Mel Brooks won in 1968 met The Producers.
- Bo Goldman won de prijs voor Melvin and Howard.
- Francis Ford Coppola won de prijs voor Patton.
- Woody Allen is recordhouder met zestien nominaties en drie Oscars.
- Joel en Ethan Coen wonnen in 1996 met Fargo.
- Ben Affleck is de jongste winnaar ooit, hij was 25 toen hij in 1997 won met Good Will Hunting.
- Sofia Coppola trad met Lost in Translation in de voetsporen van haar vader.
- Noten
- ↑ In 1948 werden de categorieën voor originele en bewerkte scenario samengevoegd tot één categorie, beste scenario.
- ↑ Op verzoek van zijn weduwe en op aanbeveling van het Executive Committee van de scenaristen-tak, stemde de Board of Governors van de Academy op 22 juni 1993 in om de naam van Nedrick Young te herstellen bij de nominaties en award gegeven aan Nathan E. Douglas, het pseudoniem van Young tijdens zijn periode op de zwarte lijst van Hollywood.
- Bronnen