Adriaen Verdoel I

Adriaen Verdoel I
Persoonsgegevens
Geboren	ca. 1620
Overleden	16 januari 1675
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	kunstschilder
Oriënterende gegevens
Jaren actief	1640-1675
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Adriaen Verdoel I (Portugaal, gedoopt op 9 april 1623 - Vlissingen, begraven op 19 januari 1675) is een Nederlands kunstschilder uit de Gouden Eeuw.

Zijn ouders waren Joris Claesz. Verdoel, een korenmolenaar, en Susanna IJsbrantsdr. van Bijlant. De familie verhuisde rond 1626 naar Schiedam, waar Verdoel zijn vroege jaren doorbracht. Na het overlijden van zijn vader vestigde zijn moeder zich in Brielle, waar ze als vroedvrouw werkzaam was tot haar overlijden in 1650.

Verdoel begon zijn carrière als leerling van Jacob de Wet (I) op 16 juni 1641. Hij werd in 1649 lid van het Sint-Lucasgilde in Haarlem en werkte daar tot 1660. Gedurende zijn tijd in Haarlem werd hij ook genoemd als leerling van Leonard Bramer. Er zijn echter ook vermeldingen dat hij mogelijk onder invloed van Rembrandt stond, hoewel deze associatie twijfelachtig lijkt op basis van stijlkenmerken.

In 1666 vestigde Verdoel zich in Vlissingen. Daar was hij actief als lid van de lokale rederijkerskamer en won hij in 1675 de hoogste prijs voor zijn antwoord op een vraag van de kamer.

Verdoel werkte voornamelijk met olieverf. Zijn werk omvatte onder andere landschappen en diervoorstellingen. Hij was ook een goede dichter. Hij was getrouwd met Cornelia Willemsdr., met wie hij in februari 1654 een testament opmaakte. Na haar overlijden huwde hij Maria Cornelisdr. van Warmondt. Zijn zoon Adriaen Verdoel II vervolgde mogelijk zijn kunstzinnige traditie.

Verdoel was leraar van Jan de Groot (1650-1726).

Geplaatst op:
01-02-2022

Dit artikel is een beginnetje over kunst & cultuur. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.