Amynodontidae
Amynodontidae Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Eoceen - Mioceen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gigantamynodon, Metamynodon en Cadurcodon | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Familie | |||||||||||||||||
Amynodontidae Scott & Osborn, 1883 | |||||||||||||||||
Metamynodon | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Amynodontidae op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
De Amynodontidae[1] zijn een familie van uitgestorven onevenhoevigen die leefden van het Eoceen tot Vroeg-Mioceen. De familie bestaat uit ongeveer vijfentwintig geslachten met Metamynodon als bekendste vertegenwoordiger. Ze worden vaak afgebeeld als semi-aquatische nijlpaardachtige neushoorns, maar deze beschrijving is alleen van toepassing op leden van de Metamynodontini; andere groepen amynodonten zoals de cadurcodontinen hadden meer typische hoefdierachtige proporties en ontwikkelden convergerend een tapirachtige slurf.
Deze herbivore familie omvatte nijlpaardachtige verwanten van de neushoorns, die afstamden van de Hyracodontidae. De laatste soorten stierven uit tijdens het Vroeg-Mioceen, als gevolg van concurrentie met echte neushoorns zoals Teleoceras.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Deze hoornloze nijlpaardachtige dieren hadden een groot lichaam, dat werd gedragen door korte, stevige poten. Ze hadden sterke kaakspieren en grote, gekromde hoektanden, die permanent doorgroeiden. De Griekse naam van de familie beschrijft hun slagtanden, afgeleid van vergrote hoektanden. Onevenhoevigen zijn herbivoren, dus deze slagtanden zouden zijn gebruikt om roofdieren af te schrikken of om zich te verdedigen (zoals de naam suggereert) of misschien in gevechten tussen mannetjes.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Hun voedsel bestond voornamelijk uit houtig, plantaardig materiaal. De dieren waren vermoedelijk semi-aquatisch en brachten veel tijd in ondiepe rivieren door.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Fossielen werden gevonden in Noord-Amerika, Europa en oostelijk Azië, variërend in leeftijd van het Midden-Eoceen tot het vroege Oligoceen, met een enkel geslacht (Cadurcotherium) dat overleefde tot in het Laat-Oligoceen in Zuid-Azië (Pakistan). Het geslacht Metamynodon heeft mogelijk overleefd tot in het vroege Mioceen.
Geslachten
[bewerken | brontekst bewerken]- Onderfamilie Amynodontinae
- niet in een onderfamilie geplaatst
Literatuur
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
- L. B. Radinsky. 1966. The families of the Rhinocerotoidea (Mammalia, Perissodactyla). Journal of Mammalogy 47(4):631-639
- W. P. Wall and E. Manning. 1986. Rostriamynodon grangeri n. gen., n. sp. of amynodontid (Perissodactyla, Rhinocerotoidea) with comments on the phylogenetic history of Eocene Amynodontidae. Journal of Paleontology 60(4):911-919
- D. R. Prothero and R. M. Schoch. 1989. Origin and evolution of the Perissodactyla: Summary and Synthesis. In D. R. Prothero and R. M. Schoch (eds.), The Evolution of Perissodactyls 530-529
- Wall, William P. (1989). "The phylogenetic history and adaptive radiation of the Amynodontidae". In Prothero, Donald R; Schoch, Robert M. The Evolution of perissodactyls. Oxford University Press.
- Wall, W. P. 1998. Amynodontidae. In C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary mammals of North America 583-588
- Tissier J, Becker D, Codrea V, Costeur L, Fărcaş C, Solomon A, et al. (2018) New data on Amynodontidae (Mammalia, Perissodactyla) from Eastern Europe: Phylogenetic and palaeobiogeographic implications around the Eocene-Oligocene transition. PLoS ONE 13(4): e0193774. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0193774
Noten
- ↑ Fossilworks: Amynodontidae. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 17-05-2023.
- Amynodontidae in de Paleobiology Database