Anita Berber

Portret door Waldemar Titzenthaler, 1918.

Anita Berber (Leipzig, 10 juni 1899 - Berlijn, 10 november 1928) was een Duitse danseres, toneelspeelster, filmster, model en naaktdanseres. Zij werd een icoon van de Berlijnse cultuur uit de jaren twintig van de twintigste eeuw.

Nadat het artiestenhuwelijk van haar ouders in 1902 was ontbonden, groeide Anita Berber op bij haar grootmoeder in de gegoede burgerij van Dresden. Haar talent voor dansen bleek al vroeg, en in 1916 trad ze voor het eerst met succes voor een publiek op.

In 1918 draaide Anita haar eerste film met regisseur Richard Oswald, die vooral bekend werd door de open wijze waarop hij thema's als homoseksualiteit en prostitutie uit de taboesfeer haalde.

In 1921 danste Anita Berber voor het eerst naakt. Zij ontwikkelde zich in dit genre, mede door haar spraakmakende duetten met een mannelijke partner. Ook verwierf Anita zich publiciteit met haar twee huwelijken, haar seksueel verkeer met beide geslachten, haar drank- en drugsgebruik en diverse financiële oplichtingszaken.

Anita Berber overleed in 1928 aan tuberculose.

Karakteristiek

[bewerken | brontekst bewerken]

De vele verhalen over Anita Berber droegen bij tot haar imagovorming. "Anita leefde van moment tot moment. In de dans, voor de camera, in de roes: haar lichaam was het instrument voor haar kunst. Ze had niets anders. Daaraan onderdanig te zijn, met volle overgave en alle hartstocht, was haar lot".

Een andere karakteristiek: "Anita Berber behoorde tot de plantaardige schepsels die niet weten wat ze doen. Zij ontvangt de deurwaarder van de belastingdienst zittend, naakt in haar badkuip".

In 1925 schilderde Otto Dix de toen internationaal beroemde Anita Berber. Tegen een rode achtergrond, gekleed in een nauwsluitende rode jurk. In 1991 drukte de Deutsche Bundespost het schilderij op een postzegel af.

Anita Berber trad op als filmactrice tussen 1918 en 1925. Ze werd ontdekt door Richard Oswald. Ze werkte samen met Conrad Veidt, Paul Wegener, Reinhold Schünzel, Hans Albers, Emil Jannings, Alexander Granach, Albert Bassermann en Wilhelm Dieterle.

  • 1918: Das Dreimäderlhaus
  • 1918: Dida Ibsens Geschichte
  • 1919: Die Reise um die Erde in 80 Tagen
  • 1919: Anders als die Andern
  • 1919: Die Prostitution - Das gelbe Haus
  • 1919: Peer Gynt - Peer Gynts Wanderjahre und Tod
  • 1919: Unheimliche Geschichten – Grausige Nächte
  • 1920: Der Graf von Cagliostro
  • 1920: Nachtgestalten
  • 1920: Der Schädel der Pharaonentochter
  • 1920: Der Falschspieler
  • 1920: Yoshiwara, die Liebesstadt der Japaner
  • 1921: Die Nacht der Mary Murton
  • 1921: Verfehltes Leben
  • 1921: Die Goldene Pest
  • 1921: Lucifer
  • 1922: Dr. Mabuse, der Spieler 1e deel – Ein Bild der Zeit (regie Fritz Lang); Kort optreden als Aud Egede-Nissen's dubbelganger als danseres Cara Carozza
  • 1922: Im Kampf mit einem unsichtbaren Feind
  • 1922: Lucrezia Borgia
  • 1922: Schminke
  • 1922: Die vom Zirkus
  • 1923: Ja, wenn der Strauß an Walzer spielt!
  • 1923: Die Drei Marien und der Herr von Marana
  • 1923: Irrlichter der Tiefe
  • 1923: Wien, du Stadt der Lieder
  • 1923: Moderne Tänze/Tänze des Grauens, des Lasters und der Ekstase (korte dokumentaire film)
  • 1925: Ein Walzer von Strauß (alleen dans Astarte uit Irrlichter der Tiefe)
Zie de categorie Anita Berber van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.