Antonius van Paduakerk (Oldenzaal)

Antonius van Paduakerk
De Antonius van Paduakerk in Oldenzaal
Plaats	Oldenzaal
Denominatie	Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan	Antonius van Padua
Coördinaten	52° 18′ NB, 6° 56′ OL
Gebouwd in	1911
Restauratie(s)	2009
Monumentale status	Gemeentelijk monument Rijksmonument
Monument­nummer	512030
Architectuur
Architect(en)	K.L. Croonen
Bouwmethode	driebeukige kruisbasiliek
Bouwmateriaal	baksteen, leisteen
Stijlperiode	neogotiek
Interieur
Orgel	1922, Jos Vermeulen
Kerkprovincie
Aartsbisdom	Aartsbisdom Utrecht
Portaal    Christendom

De Antonius van Paduakerk is een neogotische kerk aan de Spoorstraat in Oldenzaal.

De Sint-Antoniuskerk werd ontworpen door de Oldenzaalse architect K.L. Croonen. Ze werd ingewijd op 30 mei 1912 en valt onder het Aartsbisdom Utrecht. Aan de buitengevel tussen de ingangsportalen bevindt zich een heiligenbeeld gewijd aan Antonius van Padua. De klokkentoren is octagonaal en net als de rest van de kerk gedekt met leien.

Binnen bevinden zich wandschilderingen en fresco's van de Nijmeegse kunstenaar Gerard van Geffen. Deze ontwierp ook de gebrandschilderde ramen, evenals de beelden en reliëfs. De wandschilderingen betreffen onder andere kruiswegstaties boven de pilaren van het middenschip en twintig torsen van engelen aan het balkon van de koorzolder. De vervaardiging van de beelden en de altaartombe in het koor was in handen van J.P. Maas (Haarlem).

Het tabernakel werd gemaakt door edelsmidse L. en J. Brom in Utrecht, net als de koperen deksel met vier evangelisten boven een achthoekig granieten doopvont (in 1912 geschonken door burgemeester Vos de Wael).

Tot het kerkmeubilair behoren verder een ingebouwde en twee losstaande biechtstoelen. Het kerkorgel werd in 1922 gebouwd door Jos Vermeulen uit Alkmaar, en het volgende jaar in gebruik genomen. Van Jan Schoenaker is er een beschilderde de lijst aan een icoon boven het Mariadevotie altaar.

In 1962 werd in het midden van het transept een verhoging aangebracht in travertijn met een eiken altaar en een lezenaar, waardoor het liturgisch centrum meer naar het midden van de kerk kwam. De rest van het interieur bleef grotendeels in originele staat. Ook de met tegelmozaïek gemaakte vloeren werden nooit veranderd.

In 1977 werden gebouw en inrichting aangewezen als gemeentelijk monument en in 1999 als rijksmonument. Na een subsidie van het Rijk en de Provincie in 2008 werden in 2009 onder andere de vele glas-in-loodramen gerestaureerd.

De kerk is, naast de Sint-Plechelmusbasiliek waarmee het een parochie vormt, de tweede Oldenzaalse parochiekerk.

• 
  Beeld aan de voorgevel
• 
  Interieur naar het westen
• 
  Interieur koor
• 
  Interieur zijbeuk noord

Zie de categorie Sint-Antonius van Paduakerk (Oldenzaal) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.