French
DeutschAssita Kanko
| Assita Kanko | ||||
|---|---|---|---|---|
_(cropped).jpg) | ||||
| Algemeen | ||||
| Geboren | 14 juli 1980 | |||
| Geboorteplaats | Godyr | |||
| Kieskring | Brussel-Hoofdstad | |||
| Regio |  Brussels Hoofdstedelijk Gewest | |||
| Land | .svg){kind=small} België | |||
| Partij | MR (2012-2018) N-VA (2018-heden) | |||
| Functies | ||||
| 2012-2018 | Gemeenteraadslid Elsene | |||
| 2019-heden | Europees Parlementslid (N-VA) | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Assita Kanko (Godyr, Burkina Faso, 14 juli 1980) is een Belgische politica, eerst voor de MR en daarna voor de N-VA en is bekend vanwege haar persoonlijke getuigenis over vrouwelijke genitale verminking.[1] Kanko zetelt sinds 2019 in het Europees Parlement.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Kanko groeide op in Burkina Faso en werd daar op de leeftijd van vijf jaar slachtoffer van genitale verminking ('besnijdenis'). Haar vader was een belezen leerkracht. Sinds de moord op president Thomas Sankara werd er bij hen in veel bedektere termen over politiek gesproken. Tussen 1998 en 2001, na de moord op de invloedrijke journalist Norbert Zongo, studeerde Kanko journalistiek en werd ze mensenrechtenactivist.[2] In 2001 emigreerde Kanko naar Nederland en in 2004 naar België. Na enkele tijdelijke banen werkte ze vanaf 2005 bij International Paper Europe. In 2008 kreeg ze de Belgische nationaliteit.[3] Daarnaast legde ze zich toe op de strijd tegen vrouwelijke genitale verminking, gedwongen huwelijken en mensenrechtenschendingen en werkte ze daartoe onder meer samen met de AHA Foundation opgericht door Ayaan Hirsi Ali.
In 2010 werd ze lid van de denktank Liberales en parlementair medewerker van Open Vld. Van 2011 tot 2015 werkte ze op de interne communicatiedienst van de bank BNP Paribas. In 2012 was ze voor de MR kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen in Elsene en werd verkozen. In 2013 behaalde ze een master Internationale politiek bij Ceris. Van 2013 tot 2019 zetelde ze ook in de raad van bestuur van de Belgische Technische Coöperatie, [4] het latere Enabel. Ze werkte ook van januari tot maart 2018 als communicatiemedewerker op het kabinet van MR-minister Denis Ducarme[5] en werd in 2017 Special Senior Advisor voor het Women Political Leaders Global Forum.
Ze besloot niet op te komen bij de lokale verkiezingen van 2018 om zich beter te kunnen toeleggen op Polin, een door haar opgerichte organisatie die streeft naar meer vrouwen in de politiek door middel van training en netwerkvorming.[5][6][7]
In december 2018 sloot ze zich aan bij de N-VA. Ze kreeg de tweede plaats aangeboden op de lijst voor de Europese verkiezingen in 2019.[8] Kanko raakte verkozen in het Europees Parlement met 85.950 voorkeurstemmen. In het Europees Parlement werd ze lid van de commissie Burgerlijke Vrijheden, Justitie en Binnenlandse Zaken, de subcommissie voor Mensenrechten en de delegatie voor de betrekkingen met de Verenigde Staten, alsook plaatsvervangend lid van de commissie Buitenlandse Zaken en de subcommissie Veiligheid en Defensie. Bovendien werd ze aangesteld tot ondervoorzitter van de fractie van Europese Conservatieven en Hervormers.[9]
In mei 2023 kwam naar buiten dat het Europees Parlement vanaf november 2022 een onderzoek voerde naar Assita Kanko vanwege psychologische intimidatie van medewerkers en de toxische werksfeer die op haar kantoor zou heersen.[10] Het onderzoek kwam er na een klacht van een voormalige medewerker.[11] In juli 2023 werd de klacht tegen Kanko geseponeerd.[12]
Bij de Europese verkiezingen van juni 2024 bekleedde Kanko opnieuw de tweede plaats op de N-VA-lijst. Met een persoonlijke score van 76.943 stemmen werd ze verkozen voor een tweede termijn in de Europese assemblee.
Bij de lokale verkiezingen van oktober 2024 is ze lijstduwer voor de N-VA in Vilvoorde.[13]
Kanko is sinds 2016 tevens columniste bij De Standaard en sinds 2022 ook bij De Telegraaf.
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]In 2017 kreeg Kanko de Ebbenhouten Spoor[14] van de N-VA, nog voor ze er lid van werd. De partij geeft deze erkenning elk jaar aan een verdienstelijke nieuwe Vlaming. Algemeen secretaris van de N-VA Louis Ide verantwoordde de prijs als volgt: "Als politica brengt ze een verhaal over veiligheid, over economie, over onderwijs dat een verademing is in Franstalig België. Als schrijfster geeft haar verhaal kracht aan vrouwelijke migranten om zich voor een stuk te onttrekken aan de sociale dwang die ze dikwijls nog binnen hun eigen gemeenschap ondervinden en zo hier echt een nieuw leven op te bouwen."[15]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Parce que tu es une fille, histoire d’une vie excisée (2014)[16]
- La deuxième moitié - Plaidoyer pour un nouveau féminisme (De tweede helft - Tijd voor een nieuw feminisme) (2015)[17]
- Leading Ladies (Leading Ladies - Neem je plaats in aan de top) (2018, ISBN 9789401454681)
- ↑ Assita Kanko (33): besneden, maar méér vrouw dan ooit. Humo (18 februari 2014). Gearchiveerd op 5 september 2018. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ Politica, auteur en activiste Assita Kanko is te gast. Canvas, in het programma Alleen Elvis blijft bestaan (1 december 2018). Gearchiveerd op 24 december 2018. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ Kris Hendrickx, interview Assita Kanko: 'Bijna tien jaar Belg en ik wacht nog steeds op het feest'. BRUZZ (15 februari 2018). Gearchiveerd op 14 december 2018. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ KB 16.10.2013, B.S. 24.10.2013 en KB 18.09.2017, B.S. 02.10.2017
- ↑ a b Marjan Justaert, Assita Kanko (MR) past voor lokale verkiezingen. De Standaard (10 februari 2018). Gearchiveerd op 4 september 2018. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ (fr) Assita Kanko (officiële website). Gearchiveerd op 15 augustus 2018.
- ↑ Polin wat is het?. Gearchiveerd op 16 december 2018. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ Komeet Kanko schiet omhoog. De Standaard (18 januari 2019). Gearchiveerd op 19 januari 2019. Geraadpleegd op 18 januari 2019.
- ↑ Profiel Assita Kanko, Europees Parlement.
- ↑ Harassment claims hit Belgian MEP Kanko. Politico via Politico Website (25 mei 2023). Geraadpleegd op 25 mei 2023.
- ↑ “Ik sta sterk in mijn schoenen”: Assita Kanko (N-VA) reageert op beschuldiging van psychologische intimidatie, Het Laatste Nieuws, 25 mei 2023.
- ↑ Intimidatieklacht tegen Europees Parlementslid Assita Kanko (N-VA) geseponeerd, “zeer gekleurd oordeel" volgens ex-medewerker, Het Laatste Nieuws, 28 juli 2023.
- ↑ Totale ommezwaai in Vilvoorde, Assita Kanko (N-VA) is geen kandidaat-burgemeester meer: “Ik wil nog wat tijd kunnen maken voor mijn gezin”
. Het Nieuwsblad (5 augustus 2024). Geraadpleegd op 5 augustus 2024. - ↑ N-VA reikt Ebbenhouten Spoor 2017 uit aan Assita Kanko. Nieuw-Vlaamse Alliantie via YouTube (9 mei 2017). Gearchiveerd op 6 november 2019. Geraadpleegd op 24 december 2018.
- ↑ N-VA zet schrijfster en politica Assita Kanko in de bloemetjes. Nieuw-Vlaamse Alliantie (8 mei 2017). Gearchiveerd op 28 januari 2018. Geraadpleegd op 28 januari 2018.
- ↑ Assita Kanko, Je lichaam wordt niet besneden, je leven wel. Liberales. Gearchiveerd op 2 april 2015.
- ↑ Vrouwen hebben nog steeds niet alle vrijheden van mannen. BRUZZ (23 oktober 2015). Gearchiveerd op 7 maart 2016. Geraadpleegd op 24 december 2018.
