French
DeutschBrilsalamander
| Brilsalamander IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Salamandrina terdigitata Lacépède, 1788 | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| Verspreidingsgebied in het groen. | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Brilsalamander op  Wikispecies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De brilsalamander[2] of zuidelijke brilsalamander[3] (Salamandrina terdigitata) is een salamander uit de familie echte salamanders (Salamandridae).
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Bernard Germain de Lacépède in 1788. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Salamandra Ter-digitata gebruikt.[4]
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De brilsalamander wordt maximaal 11 centimeter lang[5] en vanwege de lange staart is het lijf meestal niet groter dan 4 centimeter. De naam is te danken aan de altijd lichtere vlekken boven de ogen, terwijl de rest van het lichaam donkerbruin tot zwart van kleur is. Toch is deze soort veel eenvoudiger te herkennen aan de vuurrode onderzijde van de poten en de staart tot iets voorbij de cloaca, de buik is helder wit en heeft zwarte vlekken. De rest van het lijf is bijna zwart en op de rug zijn de ribben beter te zien dan op de flanken, de bovenzijde van de rug doet met enige fantasie denken aan een krokodil. De brilsalamander heeft slechts vier tenen in plaats van vijf, zoals de meeste salamanders.[2]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De rode onderzijde van de staart is het verdedigingsmechanisme van de brilsalamander die de staart bij een aanval omhoog krult waardoor ineens de felle kleur zichtbaar wordt en sommige predatoren de aanval toch maar staken. Deze wijze van verdediging wordt ook wel het unkenreflex genoemd en komt ook voor bij kikkers als vuurbuikpadden. Zoals wel meer soorten kan deze salamanders een prooi net zoals een kameleon met de tong vangen door deze snel uit te steken en de prooi er aan blijft kleven en de tong weer wordt teruggetrokken. Deze soort heeft echter een tong die uitklapbaar is en uitgevouwen breder is dan de kop, bovendien maakt het dier een soort zweepbeweging waardoor de prooi in de tong wordt gewikkeld.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De brilsalamander is endemisch in Italië, maar niet langs de Adriatische kust.[6]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Brilsalamander op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Nöllert, A & Nöllert, C (1992). Die Amphibien Europas. Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Company, Stuttgart, Pagina 185 - 188. ISBN 90-5210-419-0.
- ↑ Jeroen Speybroeck, Anton Stumpel, Wouter Beukema, Bobby Bok, Raymond Creemers, Jeroen van Delft, Henk Strijbosch & Jan Van Der Voort - Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland, Namenlijst Europese amfibieën en reptielen - jaargang 18, nummer 4. Gearchiveerd op 24 augustus 2021.
- ↑ Darrel R. Frost - Amphibian Species of the World: an online reference - Version 6.0 - American Museum of Natural History, Salamandrina terdigitata. [dode link]
- ↑ Michael Chinery. Encyclopedie van de Natuur, Pag: 117.
- ↑ University of California - AmphibiaWeb, Salamandrina terdigitata. Gearchiveerd op 7 juni 2023.
Bronnen