C (muziek)

C , ook do genoemd, is de naam van een van de stamtonen en de grondtoon van de toonladder in C-majeur (Do groot). In de westerse muziek wordt met de do meestal gerefereerd aan de centrale do of C4 (eengestreept octaaf). De actuele toonhoogte van de toon C4 is afhankelijk van de gebruikte stemming en de keuze van de stemtoon A. Verder is er voor transponerende instrumenten een verschil tussen een genoteerde toon C en de werkelijk klinkende toon.

Op een pianoklavier ligt de C telkens voor het groepje van twee zwarte toetsen.

In de onderstaande tabel staan de toonhoogten van de tonen C in de gelijkzwevende stemming voor de verschillende octaven, uitgaande van de standaard toonhoogte van 440 Hz van de stemtoon.

Musicologische notatie Helmholtznotatie Octaafnaam Frequentie (Hz)
C-1 Cˌˌˌ Subsubcontra-octaaf 8,176
C0 Cˌˌ Subcontra-octaaf 16,352
C1 Contra-octaaf 32,703
C2 C Groot octaaf 65,406
C3 c Klein octaaf 130,813
C4 c′ Eengestreept octaaf 261,626
C5 c′′ Tweegestreept octaaf 523,251
C6 c′′′ Driegestreept octaaf 1046,502
C7 c′′′′ Viergestreept octaaf 2093,005
C8 c′′′′′ Vijfgestreept octaaf 4186,009
C9 c′′′′′′ Zesgestreept octaaf 8372,018


De toon C4 of c' wordt ook de centrale C genoemd.

In muzieknotatie

[bewerken | brontekst bewerken]
 \new Staff { \override Score.SpacingSpanner.spacing-increment = #2.05 \override Staff.Clef.full-size-change = ##t \omit Staff.TimeSignature \omit Staff.BarLine \clef treble c'1 \clef soprano c'1 \clef alto c'1 \clef tenor c'1 \clef bass c'1 \undo \omit Staff.BarLine }
De notatie van de centrale C in achtereenvolgens de vioolsleutel, de sopraansleutel de altsleutel,
de tenorsleutel en de bassleutel.
Positie van de centrale C op het pianoklavier