Carlos Chávez

Carlos Chávez
Carlos Chávez
Algemene informatie
Volledige naam	Carlos (Antonio de Padua) Chávez y Ramírez
Geboren	13 juni 1899
Overleden	2 augustus 1978
Overlijdensplaats	Mexico-Stad
Land	Mexico
Werk
Genre(s)	Klassiek
Beroep	componist, muziekpedagoog, dirigent
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Carlos (Antonio de Padua) Chávez y Ramírez (Popotla, 13 juni 1899 - Coyoacán, 2 augustus 1978) was een Mexicaans componist, dirigent, professor in muziek en directeur van het Orquesta Sinfónica Mexicana (later: Orquesta Sinfónica de Mexico).

Carlos was het jongste van de zes kinderen van het echtpaar Augustin en Juvenica Chávez. Zijn vader overleed toen hij slechts vijf jaar oud was. Zo groeide hij bij zijn moeder Juvenica, directrice van de Openbare school voor jonge meisjes in Popotla, op. Zijn eerste pianoles kreeg hij van zijn broer Manuel Chávez op 9-jarige leeftijd en per brief had hij contact met Asunción Parra, die hem de basis van de muziektheorie leerde. Vanaf 1910 studeerde hij piano bij de in Mexico bekende componist Manuel Ponce.

Bij het uitbreken van de Mexicaanse Revolutie in 1910 werden alle leraressen gedwongen de stad te verlaten en zo kwam het gezin Chavez naar Veracruz Llave. Na het einde van deze revolutie gingen zij weer terug naar Mexico-Stad.

In 1915 wisselde hij van pianoleraar en ging naar Pedro Luis Ogazón, die in 1903 de muziek van Claude Debussy in Mexico introduceerde, en van wie Carlos zegt, dat hij veel voor zijn muzikale ontwikkeling gedaan heeft. Door Ogazón werd hij met de (nieuwe) harmonieleer en muziektheorie van Juan Fuentes vertrouwd gemaakt.

Zijn familie was vele malen op vakantie in Tlaxcala, Michoacán, Guanajuato, Oaxaca en andere plaatsen, waar zij in contact kwam met de sterke culturele invloeden van de indiaanse bevolking van Mexico.

In 1916 stichtte hij met collega's het culturele tijdschrift Gladios en dat was de grondslag voor zijn journalistieke carrière bij het dagblad in Mexico-Stad El Universal in 1924.

Naar de invoering van de nieuwe grondwet in Mexico werd hij de bekendste vertegenwoordiger van de nationale Mexicaanse muziek en balletten met Azteekse thema's. Zijn eerste werken werden 1920 bij de Mexicaanse uitgever Wagner y Levien gepubliceerd.

In 1922 huwde hij met de pianiste Otilia Ortiz en de huwelijksreis ging naar Europa. Deze reis was tegelijkertijd een promotiereis voor zijn eigen muziek en zo kwam het, dat bij de Berlijnse uitgever Bote & Bock de Tweede pianosonate uitgegeven werd. In Parijs sloot hij vriendschap met Paul Dukas, die hem aanmoedigde om zichzelf, net als Manuel de Falla in Spanje, Béla Bartók en Zoltán Kodály in Hongarije, op de oorspronkelijke Mexicaanse folklore en muzikale geschiedenis te concentreren.

Terug in Mexico organiseerde hij concerten met hedendaagse muziek aan de Escuela Preparatoria Nacional en gaf hij bekendheid aan verschillende werken, die niet eerder in Mexico werden uitgevoerd. Zo kwamen werken van Béla Bartók, Arthur Honegger, Darius Milhaud, Francis Poulenc, Erik Satie, Arnold Schönberg, Igor Stravinski en Edgar Varèse, alsook zijn eigen werk op het podium.

Na verschillende vakanties in de Verenigde Staten maakte hij in 1926 een langere reis tot 1928, samen met de Mexicaanse schilder Rufino Tamayo, met wie hij een flat in Greenwich Village bewoonde. Hij sloot spoedig vriendschap met Aaron Copland en Edgar Varèse, die hem met bekende mensen uit de muziekwereld bekendmaakten. In het gevolg kreeg zijn muziek lovende kritieken in de pers en hij werd langzamerhand een veelgevraagd componist.

Na zijn terugkeer naar Mexico werd hij directeur van het Orquesta Sinfónica Mexicana, het eerste beroepsorkest in het land, dat uit een muzikale workshop van muzikanten ontstaan is. Later werd het orkest hernoemd tot Orquesta Sinfónica de México en Chávez bereisde met het orkest het hele land.

In 1928 werd hij directeur van het Conservatorio Nacional de Música en bleef in deze functie voor zes jaar aan. Eveneens was hij daar professor voor compositie.

In 1938 deed hij een hele concertreeks met het NBC Radio Symphony Orchestra, nadat Arturo Toscanini het orkest niet meer dirigeerde. In 1940 volgde een reeks met concerten in het Museum of Modern Arts in New York.

Van 1947 tot 1952 was hij directeur general van het Instituto Nacional de Bellas Artes. In 1947 stichtte hij het Orquesta Sinfónica Nácional de opvolger van het Orquesta Sinfónica de México.

• 1918 Sinfonía, voor orkest
• 1933 Sinfonía de Antígona (symfonie no. 1)
• 1935 Sinfonía índia (symfonie no. 2)
• 1951 Sinfonía no. 3
  1. Introduzione: Andante morderato
  2. Allegro
  3. Scherzo
  4. Finale: Molto lento
• 1953 Sinfonía no. 4 - Sinfonía romántica
• 1953 Symfonie no. 5, voor strijkorkest
  1. Allegro molto moderato
  2. Molto lento
  3. Finale: Allegro con brio
• 1961 Symfonie no. 6, voor orkest
  1. Allegro energico
  2. Adagio molto cantabile
  3. Passacaglia: con anima

• 1937 Concerto, voor vier hoorns en orkest
• 1938 Concerto, voor piano en orkest
• 1948 Concerto, voor viool en orkest
• 1965 Soli III, voor fagot, trompet, altviool, pauken en orkest
• 1975 Concierto, voor cello en orkest
• 1976 Concerto, voor trombone en orkest

• 1926 Symfonische suite uit het ballet "Los cuatro soles", voor orkest
  1. Danza del hombre
  2. Barco hacia el trópico: Danza agil, Tango y Danza General
  3. El trópico: Huapango y Zandunga
  4. Danza de los hombres y las máquinas
• 1926 Suite de Caballos de vapor
• 1933 Cantos de México para orquesta mexicana
• 1943 Saraband for Strings
• 1943 Suite sinfónica de La hija Cólquide
  1. Preludio
  2. Encantamiento
  3. Zarabanda
  4. Pean
  5. Postludio
• 1947 Toccato, voor orkest
• 1953 Baile cuadro sinfónica
• 1964 Resonancias, voor orkest
• 1967 Elatio
• 1969 Clio, Symphonic Ode
• 1969 Discovery
• 1971 Initium
• 1973 Paisajes mexicanos, Variaciones sinfónicas
  1. Lentamente
  2. Lento
• 1973 Sonate

• 1935 Chapultepec - Three Famous Mexican Pieces for Band
• 1974 Mañanas mexicanas
• 1974 Tzintzuntzan - Symphonic Variations for Band
• 1976 Zandunga Serenade

• 1956 Prometheus Bound, cantate

• 1947 Tocata para orquesta, incidentele muziek tot Don Quixote van Miguel de Cervantes Saavedra

• 1916 Himno "En elogio de la espada"
• 1923 Imagen mexicana
• 1934 Llamadas sinfonía proletaria voor koor en orkest
• 1934 El sol - corrido mexicano
• 1942 A! Freedome
• 1946 Canto a la tierra
• 1951 Happy Birthday
• 1968 Fragmento
• 1974 Epistle
• 1974 NOKWIC
• 1972 Nonantzin
• 1939 La Paloma azul
• 1974 A Pastoral
• 1974 Rarely
• 1943 Three Nocturnes
• 1932 Tierra mojada
• 1942 Tree of Sorrow/Arbolucu, te sequeste
• 1974 The Waning Moon
• 1942 A Woman Is a Worthy Thing

• 1942 Toccata para instrumentos de Percusion
• 1964 Tambuco voor zes slagwerkers

• Pierre Boulez, Pauta 5:49-52 N20 1986
• El dodecafonismo en Mexico, Pauta 439-43 N16 1985

• Arístides Incháustegui, Blanca Delgado Malagón: Indice Onomastico, in: Vida musical en Santo Domingo (1940-1965), Banco de Reservas, Publicación Especial, Editora Corripio, C. por A. Santo Domingo, D. N., 1998. 529 p., ISBN 9945-036-01-7
• Robert L. Parker: Carlos Chavez. New York. Garland Publishing. 1998.
• Robert L. Parker: Carlos Chavez's orchestral tribute to the discovery of San Francisco Bay, Latin American Music Review/revista de Musica Latinoamericana 15:177-88 N2 1994
• Robert L. Parker: Carlos Chavez's Opus Ultimum - The unfinished cello concerto, American Music 11:473-87 N4 1993
• Robert L. Parker: Carlos Chavez's phantom harp concerto, American Music 10:203-16 N2 1992
• Robert L. Parker: A recurring melodic cell in the music of Carlos Chavez, Latin American Music Review/revista de Musica Latinoamericana 12:160-72 N2 1991
• Robert L. Parker: Copland and Chavez : Brothers-in-Arms, American Music, 05-4, 1987, p. 433-444
• Robert L. Parker: Un estudio sobre la persistencia de Carlos Chavez en el ballet, Heterofonia 19:20-26 N3 1986
• Robert L. Parker: Clare Booth Luce, Carlos Chavez, and Sinfonia No. 3, Latin American Music Review, 5, no. 1 (1984): 48-65.
• Robert L. Parker: Carlos Chavez y la musica para el cine, Heterofonia 17:13-27 N84 1984
• Robert L. Parker: Carlos Chavez : Mexico's modern-day Orpheus, Boston, Mass.: Twaync 1983. 166 S.
• José Antonio Alcaraz: Carlos Chávez, un constante renacer. México. D.F: Instituto Nacional de Bellas Artes, Centro Nacional de Investigación, Documentación e Información Musical. 1996.
• Otto Karolyi: Modern American music from Charles Ives to the minimalists, London: Cygnus Arts, 1996, 143 p.
• Miguel Fischer, Martha Furman Schleifer, John M. Furman: Latin American classical composers - A biographical dictionary, Lanham, Md: Scarecrow Press, Inc., 1996, 407 p., ISBN 978-0810831858
• Stewart Gordon: Spanish, Portuguese, and Latin Keyboard Music in the Twentieth Century, in: A History of Keyboard Literature. Music for the Piano and its Forerunners, New York: Schirmer Books, 1996, 566 p., ISBN 978-0534251970
• Louis Ouzer photo gallery, Instrumentalist: 51:90 Sep 1996
• J. Walker: Chavez chamber music for oboe, Journal of the International Double Reed Society: N23:77-82 1995
• C.A. Hess: El salon Mexico : Chavez, Copland, and American music, Sonneck Society For American Music Bulletin: 21:1+ N2 1995
• D.R. Conklin: Carlos Chavez and musical nationalism in Mexico, Percussive Notes 32:72-5 N6 1994
• J. McIntyre: Twentieth-century Latin American choral music - An introductory survey, Choral Journal 33:27-36 N10 1993
• Edith Borroff, J. Bunker Clark: American opera : a checklist (Detroit Studies in Music Bibliography), Detroit: Harmonie Park Press, 1992, 334 p., ISBN 978-0-899-90063-6
• Hanns-Werner Heister, Walter-Wolfgang Sparrer: Komponisten der Gegenwart, Edition Text & Kritik, München, 1992, ISBN 978-3-88377-930-0
• C. Meierovich: Especulacion y verdad : novedad historica en la biografia mas temprana de Carlos Chavez, Latin American Music Review/revista de Musica Latinoamericana 13:114-23 N1 1992
• C. Meierovich: Genesis y evolucion de la Orquesta Sinfonica de Mexico bajo la direccion de Carlos Chavez, una aproximacion documental, Heterofonia 16:4-24 N80 1983
• Franco Rossi, Michele Girardi: Il teatro la Fenici : chronologia degli spettacoli 1938-1991, Venezia: Albrizzi Editore, 1992, 650 p., ISBN 88 317 5509 9
• Wilfred Howard Mellers: Percussion in the new-old world, Musical Times, 133:445-7 Sep 1992
• Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
• Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
• Simon Tapia Colman: Musica y musicos en Mexico, Mexico City: Panorama Editorial, 1991, 260 p.
• Lewis B. Hilton: Carlos Chavez' curriculum for teaching orchestral conducting, Missouri Journal of Research in Music Education N27:50-60 1990
• Leonora Saavedra: Los escritos periodisticos de Carlos Chavez : una fuente para la historia de la musica en Mexico, Inter-American Music Review 10:77-91 N2 1989
• Yolanda Moreno Rivas: Rostros del nacionalismo en la musica mexicana : un ensayo de interpretacion, Mexico: Fondo de Cultura Economica, 1989, 257 p.
• J. Orbon: Las sinfonias de Carlos Chavez, Pauta 6:63-73 N21 1987
• Timothy James Peterman: An examination of two sexters of Carlos Chavez : "Toccata for percussion instruments" and "Tambuco for six percussion players", North Texas State (Denton). 1986. dissertation.
• Gloria Carmona: Carlos Chavez (1899-1978), Pauta. 5 (1986), No. 17, S. 40-45.
• Enzo Valenti Ferro: Los directores : Teatro Colon 1908-1984, Buenos Aires: Ediciones de Arte Gaglianone, 1985, 406 p., ISBN 978-9509004580
• Kurtz Myers: Performer Index : Conductors, in: Index to record reviews, 1978-1983 : based on material originally published in "Notes", the quarterly journal of the Music Library Association, between 1978 and 1983, 1st Suppl., Boston, Massachusetts: G K Hall, December 1985, 873 p., ISBN 978-0816104352
• Octavio Paz: Carlos Chavez (1899-1978), Pauta. 4 (1985), No. 16, S. 35-38.
• A. Pulido Silva: El pensamiento musical de Carlos Chavez, Heterofonia 17:48-52 N85 1984
• John Cage: Chavez y la Aridez de Chicago, Pauta 3:42-4 N9 1984
• V. R. Docenko: Tvorcestvo Karlosa ciavesa. K vopr. stanovlenija meksikan. prof. kompozit. (Carlos Chavez Werk. Zur Entstehung der mexikanischen professionellen Komponistenschule.), Moscow. 1983. dissertation. 285 S. Mit Noten. Note: "1983/85"
• Thoughts of a great composer. C. Chavez, Piano Quarterly 31:55-6 N123 1983
• Peter Muck: Einhundert Jahre Berliner Philharmonisches Orchester. Darstellung in Dokumentation im Auftrag des Berliner Orchesters. Tutzing: Hans Schneider Verlag, 1982, 3 Bände: 1. Band: "1882-1922", 512 Seiten, ISBN 3-7952-0339-2; 2. Band: "1922-1982", 483 Seiten, ISBN 3-7952-0340-6; 3. Band: "Die Mitglieder des Orchesters - Die Programme - Die Konzertreisen - Erst- und Uraufführungen", 509 Seiten, ISBN 3-7952-0341-4
• R. Stevenson: Relaciones de Carlos Chavez en Los Angeles, Heterofonia 14:3-19 N76 1982
• R. Stevenson: Carlos Chavez, visto por la prensa de las E. U., Heterofonia 14:3-11 N73 1981
• Rodolfo Halffter: Carlos Chávez, catálogo completo de sus obras. México. D.F: Sociedad de Autores y Compositores de Musica. 1971.
• Roberto Garcia Morillo: Carlos Chávez: vida y obra. México. Fondo de Cultura Economica. 1960.

• Biografie

Zie de categorie Carlos Chavez van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.