Challenger (ruimteveer)

Challenger
Spaceshuttle Challenger in 1983
Missiestatistieken
OV Designation	OV-099
Herkomst naam	HMS Challenger
Land van herkomst	Verenigde Staten van Amerika
Oplevering	26 juli 1982
Eerste vlucht	STS-6 4 april 1983 - 9 april 1983
Laatste vlucht	STS-51-L 28 januari 1986
Aantal missies	10
Aantal bemanningen	60
Tijd in ruimte	62,41 dagen
Banen om aarde	995
Afgelegde afstand	41.527.414 km
Ontvouwde satellieten	10
Gekoppeld aan MIR	0
Gekoppeld aan ISS	0
Status	Verongelukt (28 januari 1986)
Ruimteveren
NASA: Enterprise - Pathfinder - Columbia - Challenger - Discovery - Atlantis - Endeavour Sovjet: Boeran - Ptitsjka
Opvolging
NASA: Orion
NASA Commercial Crew: SpaceX Dragon 2 - Boeing Starliner
NASA Commercial Resupply Services (onbemand): Dragon 1 - Orbital ATK Cygnus - SNC Dream Chaser
Portaal    Ruimtevaart

De Challenger was de tweede van de vijf spaceshuttles die gebouwd zijn. Op 28 januari 1986 viel de Challenger 73 seconden na de lancering uit elkaar, waarbij alle zeven bemanningsleden omkwamen.

Oorspronkelijk was de Challenger gebouwd als testobject, om de sterkte van de mechanische constructie te kunnen beproeven. Bij het ontwerp van de spaceshuttle is zo extreem voor reduceren van het gewicht gekozen, dat elk onderdeel essentieel was geworden voor de sterkte van de totale shuttle. Daarom werd besloten om één shuttle speciaal te bouwen om aan de meest extreme mechanische belastingen bloot te stellen en zo de theoretische sterkteberekeningen te verifiëren.

Later in het programma werd besloten de derde testshuttle Enterprise niet aan te passen voor ruimtevluchten. Daardoor zou alleen de Columbia overblijven voor ruimtevluchten. NASA wilde het hele Space Shuttleproject niet laten afhangen van één enkel ruimtevaartuig en daarom werd in 1979 opdracht gegeven om de Challenger alsnog om te bouwen tot een ruimtewaardige spaceshuttle.

In 1982 werd de aangepaste Challenger afgeleverd bij NASA en op 4 april 1983 werd hij voor het eerst gelanceerd (vlucht STS-6).^[1] De Challenger was daarmee de tweede spaceshuttle, na de Columbia, die in de ruimte vloog. De Challenger voltooide in totaal negen succesvolle missies. De Nederlandse astronaut Wubbo Ockels verbleef in dit ruimteveer (vlucht STS-61-A), enige tijd na de in Nederland geboren ruimtevaarder Lodewijk van den Berg (STS-51-B).

De Challenger was de enige spaceshuttle waar meer dan zeven personen in vervoerd konden worden (acht). Uiteindelijk is dit slechts eenmaal gebeurd, bij vlucht STS-61-A.

Hieronder staan alle missies die de Challenger uitvoerde.

Zie Ramp met ruimteveer Challenger voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Challenger ontplofte 73 seconden na de lancering^[2] van zijn tiende vlucht STS-51-L op 28 januari 1986. Hij werd onder grote publieke belangstelling gelanceerd. Al tijdens de eerste seconden van de vlucht lekten er hete gassen uit de rechterstuwraket, door een defecte rubberen O-ring die de buitenste afdichting vormde tussen het onderste deel en de rest van de stuwraket. Deze O-ring was niet bestand tegen de lage temperatuur van 2 graden Celsius op het moment van de lancering.

• Lijst van spaceshuttlemissies
• Lijst van bemande ruimtevluchten

• CNN-reportage van de crash
• Amateurbeelden vrijgegeven in 2012

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Space Shuttle Challenger op Wikimedia Commons.