Chelonoidis

Chelonoidis
Chelonoidis porteri in de natuurlijke habitat, Santa Cruz.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines (Schildpadden)
Onderorde:Cryptodira (Halsbergers)
Familie:Testudinidae (Landschildpadden)
Geslacht
Chelonoidis
Fitzinger, 1835
Verspreiding van een aantal soorten op de Galapagoseilanden.
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Chelonoidis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Chelonoidis is een geslacht van schildpadden uit de familie landschildpadden (Testudinidae).

Naam en indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Leopold Fitzinger in 1835. Er zijn zeventien soorten, die recentelijk tot de geslachten Geochelone en Testudo werden gerekend, waardoor de literatuur niet altijd eenduidig is over de wetenschappelijke naamgeving.[1]

Veel soorten reuzenschildpadden binnen de Galapagos-archipel werden in de vorige eeuw als ondersoorten van de galapagosreuzenschildpad beschouwd. Een exemplaar van Chelonoidis abingdonii stond bekend als 'eenzame George' en was lange tijd de laatste vertegenwoordiger van zijn soort, totdat het dier op 24 juni 2012 stierf.[2] Een exemplaar genaamd Harriet wist een leeftijd te bereiken van ongeveer 176 jaar.

Tussen 2002 en 2014 ontstond echter onder onderzoekers consensus dat er sprake is van verschillende soorten op de diverse eilanden.[3] Daarom zijn er nu ongeveer tien soorten reuzenschildpadden die voorkomen op de Galapagoseilanden die onderling iets verschillen in uiterlijk.

Verspreiding en habitat

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle soorten komen voor in Zuid-Amerika en leven in de landen Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guadeloupe, Guyana, Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, Suriname, Trinidad en Venezuela.

De habitat bestaat uit droge tropische en subtropische scrublands en tropische en subtropische bossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden kunnen de dieren worden aangetroffen. De schildpadden zijn typische landbewoners die voornamelijk leven van planten en niet van dierlijk materiaal zoals de meeste schildpadden.

Er zijn tegenwoordig zeventien verschillende soorten galapagosreuzenschildpadden, waarvan er twee zijn uitgestorven. Deze zijn in de onderstaande tabel weergegeven, met het verspreidingsgebied en het aantal exemplaren voor zover bekend.

Naam Verspreidingsgebied Aantal[4]
Chelonoidis abingdonii
=C. ephippium pro parte
Pinta uitgestorven in 2012
Chelonoidis becki Volcán Wolf op Isabela >2000
Kolenbranderschildpad (Chelonoidis carbonarius) Argentinië, Brazilië, Colombia, Frans-Guyana, Guyana, Nicaragua, Panama, Paraguay, Suriname, Trinidad, Venezuela ?
Chelonoidis chathamensis San Cristóbal 2950
Chileense landschildpad (Chelonoidis chilensis) Bolivia, Paraguay, Argentinië ?
Chelonoidis darwini
= C. wallacei
San Salvador/Santiago
Rabida
1165
uitgestorven ca. 1906
Braziliaanse reuzenschildpad (Chelonoidis denticulatus) Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guadeloupe, Guyana, Peru, Suriname, Trinidad, Venezuela ?
Chelonoidis donfaustoi Santa Cruz 250
Chelonoidis duncanensis
=C. ephippium pro parte
Pinzon 300-400
Chelonoidis guntheri Sierra Negra-vulkaan op Isabela 400-700
Chelonoidis hoodensis Española 100-200
Chelonoidis microphyes Darwin (vulkaan) op Isabela 800
Galapagosreuzenschildpad (Chelonoidis nigra) Floreana uitgestorven ca. 1850
Chelonoidis phantasticus Fernandina 0 - 5, herontdekt in 2019
Chelonoidis porteri Santa Cruz 3400
Chelonoidis vandenburghi Alcedo op Isabela 6320
Chelonoidis vicina Cerro Azul (vulkaan) op Isabela 2600

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]