Diari de Girona

Diari de Girona
Diari de Girona
Kantoor van Diari de Girona
Kantoor van Diari de Girona
Formaat Tabloid
Eerste editie 1986 (1889)
Oplage 11.200
Lezersbereik 50.000 (2011)[1]
Hoofd­redacteur Jordi Xargayó i Teixidor
Land(en) Vlag van Spanje Spanje
Talen Catalaans
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Media

Diari de Girona (Dagblad van Girona) is een Catalaans dagblad, uitgegeven door de uitgeverij Prensa Ibérica in Girona, met een oplage van ongeveer 11.200 exemplaren en publiek van ongeveer 50.000 lezers.[1]

Geschiedenis en voorgangers

[bewerken | brontekst bewerken]
De voorpagina van het Diario de Gerona van 5 april 1916

Het blad ontstond in 1986 na de Spaanse democratische overgang als een omvorming van het Gironese dagblad Los Sitios, een falangistische regimegetrouwe krant van de eenheidspartij tijdens de dictatuur van Francisco Franco. Los Sitios werd gedrukt op de persen van de andere Gironese krant L'Autonomista uit de tijd van de Tweede Spaanse Republiek, die door de bezettende troepen in beslag genomen werden.

Van 1808 tot 1809, tijdens de Franse bezetting, verscheen er al een dagblad met dezelfde naam.[2] Het blad wordt ook gezien als een opvolger van het Diario de Gerona de avisos y noticias van de Lliga Regionalista dat van 1889 tot 1936 verscheen,[3] waardoor verschillende data als geboortedatum beschouwd worden. In de eerste helft van de 20ste eeuw was het dan nog Diario een patriottisch, conservatief en katholiek dagblad, min of meer tweetalig. Vanaf 1932 werd de titel officieel Catalaans Diari de Girona. Langzamerhand evolueerde het en werd het de spreekbuis van de conservatieve maar regionalistische burgerij. Het eerste Diari sloot bij het begin van de burgeroorlog zijn deuren, samen met zijn aartsconcurrent, L'Autonomista.

De vele regimewisselingen die Spanje in de 19de en 20ste eeuw gekend heeft, met al naargelang van het regime een verbod, een tolerantie of een vrijheid voor publicatie in andere Spaanse talen behalve het Castiliaans,[4] heeft ervoor gezorgd dat de uitgeverstraditie dikwijls onderbroken werd, waardoor niet altijd duidelijk is welke publicatie de opvolger van een vorige is.