Dubai Desert Classic 2012

Dubai Desert Classic 2012
Plaats Dubai, Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten
Oprichting 1989
Golfbaan Emirates Golf Club
Par 72
Lengte 6690 m
Tour(s) Europese PGA Tour 2012
Datum 9-12 februari 2012
Winnaar Vlag van Spanje Rafael Cabrera Bello
Portaal  Portaalicoon   Golf

De Dubai Desert Classic 2012 - officieel de Omega Dubai Desert Classic 2012 - was een golftoernooi, dat liep van 9 tot en met 12 februari 2012 en werd gespeeld op de Emirates Golf Club in Dubai. Het toernooi maakte deel uit van de Europese PGA Tour 2012 en het totale prijzengeld bedroeg € 1.925.000.

Titelverdediger was Alvaro Quiros die vorig jaar, in 2011, het toernooi won met 11 slagen onder par.

green 18, par 5 met water voor de green

De par van de baan is 72.

Ronde 1

Marcel Siem, als eerste op hole 1 gestart om tien over zeven, maakte op de laatste hole zijn eerste bogey en eindigde met een score van -7. De 27-jarige Rafael Cabrera Bello had op dat moment pas negen holes gespeeld maar hij stond ook op -7.

Joost Luiten werd ingedeeld met Tom Lewis en José María Olazabal, de captain van het Europese Ryder Cup-team. Luiten lijkt kanshebber om in dat team te komen. Hij staat nummer 67 op de wereldranglijst en moet deze week nog iets stijgen om over twee weken aan de WGC - Matchplay 2012 mee te mogen doen. Floris de Vries had een goede ronde en deelt de 35ste plaats onder meer met titelverdediger Alvaro Quiros.

Ronde 2

Thomas Bjørn en Rory McIlroy (nummer 2 op de wereldranglijst) begonnen de ronde op een gedeelde 4de plaats en scoorden in ronde twee -7, waarna de samen aan de leiding gingen. Luiten eindigde op -2 en haalde de cut, Tom Lewis kwam op -4 en Olazabal eindigde op -1. Floris de Vries eindigde met een bogey maar haalde nog net de cut. Derksen lijkt zijn swing te hebben teruggevonden, hij maakte een ronde van 68.

Ronde 3

Er zijn 81 spelers overgebleven voor de laatste twee rondes. Floris de Vries maakte vier birdies en vier bogeys voor 72. Joost Luiten maakte drie birdies voor 69 waardoor hij behoorlijk in het klassement steeg. Lee Westwood, Stephen Gallacher en Marcel Siem deelden na de tweede ronde de 7de plaats en speelden ronde 3 samen. Westwood maakte een ronde van -5 en ging aan de leiding, Gallacher en Siem maakten -4 en kwamen op de tweede plaats naast Rafael Cabrera Bello.

Ronde 4

Floris de Vries eindigde met een dubbel-bogey en een score van 72. Luiten had ook een goed toernooi en eindigde op een gedeelde 33ste plaats. Colsaerts speelt al een aantal weken goed en eindigde nog net in de top-10 met een totaal van -13. Cabrera Bello won het toernooi met een mooie laatste ronde van -4 en een totaal van -18. Luiten is gezakt naar nummer 69 van de OWGR, Colsaerts steeg naar 69 naar 64 en mag meedoen aan de WGC Matchplay.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Spanje Rafael Cabrera Bello 63 -9 1 69 -3 -12 3 70 -2 -14 T2 68 -4 -18 1
Vlag van Engeland Lee Westwood 69 -3 T20 65 -7 -10 T7 67 -5 -15 1 70 -2 -17 T2
Vlag van Schotland Stephen Gallacher 69 -3 T20 65 -7 -10 T7 68 -4 -14 T2 69 -3 -17 T2
Vlag van Duitsland Marcel Siem 65 -7 T2 69 -3 -10 T7 68 -4 -14 T2 71 -1 -15 4
Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy 66 -6 T4 65 -7 -13 T1 72 par -13 T5 71 -1 -14 T5
Vlag van Schotland Scott Jamieson 65 -7 T2 68 -4 -11 T4 70 -2 -13 T5 71 -1 -14 T5
Vlag van Zweden Joel Sjöholm 71 -1 T46 66 -6 -7 T13 66 -6 -13 T5 72 par -13 T9
Vlag van België Nicolas Colsaerts 66 -6 T4 72 par -6 T17 67 -5 -11 12 70 -2 -13 T9
Vlag van Denemarken Thomas Bjørn 66 -6 T4 65 -7 -13 T1 73 +1 -12 T9 71 -1 -13 T9
Vlag van Duitsland Martin Kaymer 66 -6 T4 67 -5 -11 T4 70 -2 -13 T5 74 +2 -11 T13
Vlag van Nederland Joost Luiten 69 -3 T20 73 +1 -2 T53 69 -3 -5 T35 71 -1 -6 T33
Vlag van Nederland Floris de Vries 70 -2 T35 74 +1 -1 T63 72 par -1 T69 72 par -1 T62
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 77 +5 133 68 -4 +1 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist
Nationale rangorde
Invitaties
  • (en) Officiële website