Echte adders
Echte adders | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gewone adder (Vipera berus) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Onderfamilie | |||||||||||||||
Viperinae Oppel, 1811 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Echte adders op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Echte adders[1] (Viperinae) zijn een onderfamilie van slangen behorend tot de familie adders (Viperidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Nicolaus Michael Oppel in 1811. Echte adders verschillen van de groefkopadders (Crotalinae) door het ontbreken van een groeforgaan, die de groefkopadders wel bezitten en hieraan hun naam te danken hebben. De gewone adder die ook in België en Nederland voorkomt behoort ook tot de echte adders.
De echter adders worden vertegenwoordigd door 101 soorten in dertien geslachten. Drie geslachten zijn monotypisch, wat betekent dat ze maar een enkele soort kennen.[2]
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De slangen worden in de regel niet zo groot en bereiken een lichaamslengte van ongeveer 30 tot 80 centimeter. Slechts weinig soorten worden langer dan een meter. Echte adders hebben vaak gekielde schubben, dat wil zeggen dat ze een opstaande rand hebben op de schub. Vrijwel alle soorten hebben een duidelijk van het lichaam te onderscheiden kop, deze kan vanaf de bovenzijde bezien zowel driehoekig, hartvormig, peervormig als langwerpig van vorm zijn. De meeste adders hebben een verticale pupil, maar eer zijn enkele uitzonderingen zoals de padadders die een ronde pupil hebben. De padadders worden hierdoor wel gezien als een primitieve groep van de echte adders.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten komen voor in Azië, Afrika, Europa en het Midden-Oosten. Veel soorten leven in relatief droge gebieden maar er zijn er ook die in tropische regenwouden leven.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten zijn zeer giftig en met name de soorten uit de geslachten boomadders (Atheris) en zaagschubadders (Echis) zijn aan te merken als bijzonder gevaarlijk voor de mens. Echte adders leven vaak vooral van kleine zoogdieren en daarnaast worden wel vogels, reptielen en amfibieën buitgemaakt.
De vrouwtjes zetten in de regel geen eieren af maar zijn eierlevendbarend, de jongen komen levend ter wereld. Er zijn echter uitzonderingen zoals de soorten uit het geslacht padadders (Causus) waarbij de vrouwtjes eieren afzetten.
Geslachten
[bewerken | brontekst bewerken]De navolgende geslachten vormen deze onderfamilie:
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]- Referenties
- ↑ Raymond Creemers & Jeroen van Delft (2009). Nederlandse Fauna 9: De Amfibieën en Reptielen van Nederland. Ravon, Pagina 25. ISBN 978 9050 113007.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Viperinae.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Viperinae - Website Geconsulteerd 15 mei 2015