Elisabeth Henriëtte van Hessen-Kassel

Elisabeth Henriëtte van Hessen-Kassel (Kassel, 8 november 1661 – Cölln, 27 juni 1683) was landgravin van Hessen-Kassel en prinses van Brandenburg. Ze was een dochter van landgraaf Willem VI van Hessen-Kassel en Hedwig Sophie van Brandenburg. Via haar vader was zij een kleindochter van Amalia Elisabeth van Hanau-Münzenberg, een dochter van graaf Filips Lodewijk II van Hanau-Münzenberg en Catharina Belgica van Nassau. Via moeder was ze een kleindochter van Louise Juliana van Nassau. Doordat haar beide grootmoeders klein-en achterkleindochter waren van Willem van Oranje en ook de echtgenoot van Elisabeth Henriëtte een kleinzoon was van Willem van Oranje via zijn zoon Frederik Hendrik was zij via verschillende takken verwant aan de Oranjes.

Op 13 augustus 1679 huwde zij te Potsdam met haar neef, erfprins Frederik van Brandenburg (1657 – 1713), de latere koning Frederik I van Pruisen. Uit dit huwelijk werd een dochter geboren:

• Louise Dorothea Sophia (1680 – 1705); ∞ (1700) Frederik van Hessen-Kassel (1676 – 1751), de latere koning van Zweden

Elisabeth Henriëtte stierf op 21-jarige leeftijd aan de pokken en werd bijgezet in de Berliner Dom.