Ernest Fraeys de Veubeke

Ernest Joseph Emmanuel Marie Fraeys de Veubeke (Brugge, 19 maart 1852 - Lausanne, 15 oktober 1918) was een Belgisch senator.

Hij was een van de zes kinderen van notaris en gemeenteraadslid van Brugge Henri-Constant Fraeys (Torhout, 1812 - Brugge, 1887) en van Honorine Bové. Hij was de broer van:

• René Fraeys de Veubeke (1844-1926), notaris, schepen van Brugge en voorzitter van de provincieraad van West-Vlaanderen,
• Albert Fraeys de Veubeke (1850-1917), hoofdingenieur van de Belgische spoorwegen,
• Maurice Fraeys de Veubeke (1853-1924), advocaat en rechter in Brugge.

Hij trouwde in 1878 met Marie-Elisabeth Terrier en mocht bij KB van 15 april 1910 de Veubeke aan zijn naam toevoegen, zoals verschillende andere leden van de familie. In Ieper was hij bankier. Tijdens de schoolstrijd was hij weldoener van de katholieke scholen.

Hij werd gemeenteraadslid en schepen van Ieper (1900-1903 en 1908-1914). In 1891 werd hij verkozen tot provincieraadslid en bleef dit mandaat uitoefenen tot in 1912.

In 1912 werd hij verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Kortrijk-Ieper en vervulde dit mandaat tot aan zijn dood. Hij bracht de Eerste Wereldoorlog door in Zwitserland.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Luc SCHEPENS, De provincieraad van West-Vlaanderen, 1836-1921, Tielt, 1976.