Ernst van Beieren (1373-1438)

Ernst van Beieren
1373-1438
Ernst van Beieren tijdens een vergadering met zijn adviseurs.
Hertog van Beieren-München Samen met Willem III (1397-1435)
Periode	1397-1438
Voorganger	Johan II
Opvolger	Albrecht III
Vader	Johan II van Beieren
Moeder	Catharina van Gorizia

Ernst van Beieren (circa 1373 - München, 2 juli 1438) was van 1397 tot aan zijn dood hertog van Beieren-München. Hij behoorde tot het huis Wittelsbach.

Ernst was de oudste zoon van hertog Johan II van Beieren-München en diens echtgenote Catharina, dochter van graaf Meinhard VI van Gorizia. In 1397 volgde hij samen met zijn jongere broer Willem III zijn vader op als hertog van Beieren-München.

Al vanaf het begin van hun gezamenlijke regeerperiode moesten Ernst en zijn broer Willem III zich verweren tegen de aanspraken van hun oom, hertog Stefanus III van Beieren-Ingolstadt. Toen de gilden van München in 1396 in opstand kwamen tegen de hertogen van Beieren-München, had Stefanus hun zijde gekozen. Ernst en Willem III voerden een erfoorlog tegen de stad München en Beieren-Ingolstadt. In 1402 onderwierpen de broers de stad, konden ze de aanspraken van de linie Beieren-Ingolstadt op het hertogdom Beieren-München beëindigen en capituleerden de gilden van München. Het zes jaar durende conflict maakte ook een einde aan de korte hereniging van Opper-Beieren. In 1410 werkten de gilden van München en Stefanus III nogmaals samen bij diens poging om het graafschap Tirol terug te winnen door de plaatselijke adeloppositie te ondersteunen.

Bij het conflict om de troon van het Heilige Roomse Rijk steunde Ernst in 1400 niet zijn neef Ruprecht III van de Palts, maar wel Rooms-Duits koning Wenceslaus. In 1411 was hij Wenceslaus' gezant in Frankfurt am Main, waar diens broer Sigismund van Hongarije tot Rooms-Duits koning werd verkozen. Ook ondersteunde hij Sigismund in de strijd tegen de Hussieten, waarbij het in 1434 tot verwoestingen kwam in Noord-Beieren.

Ernst en zijn broer Willem III ondersteunden de bondgenootschappen die hun neef Hendrik XVI van Beieren-Landshut tegen Lodewijk VII van Beieren-Ingolstadt vormde, zoals het Parkietgezelschap van Kelheim (1414) en de Liga van Konstanz (1415). Ernst ondersteunde ook Beieren-Landshut in de oorlog tegen Beieren-Ingolstadt, nadat zijn verschillende bemiddelingspogingen om oorlog te verhinderen mislukt waren.

De Beierse Oorlog van 1420 kwam in 1422 toen Ernst Lodewijk VII versloeg in de Slag bij Alling. Nadat de linie Beieren-Straubing in 1425 uitstierf, kwam het opnieuw tot oorlog in Beieren. Ernst en Willem III slaagden erin om de oorlog te winnen en konden in 1429 grote delen van Beieren-Straubing aan hun grondgebied toevoegen.

In 1435 liet Ernst Agnes Bernauer, de niet-adellijke geliefde van zijn zoon Albrecht III, in de Donau verdrinken. Samen met Lodewijk VII van Beieren-Ingolstadt plande Albrecht daarop militaire stappen tegen zijn vader, maar in 1436 verzoenden Albrecht en Ernst zich.

Ernst stierf in 1438, waarna hij werd bijgezet in de Onze-Lieve-Vrouwkerk van München.

Op 24 februari 1396 huwde Ernst in Pfaffenhofen met Elisabetta Visconti (1374-1432), dochter van heer van Milaan Bernabò Visconti. Ze kregen vier kinderen:

• Albrecht III (1401-1460), hertog van Beieren-München
• Beatrix (1403-1447), huwde in 1424 met graaf Herman III van Cilli en daarna in 1426 met vorst Johan van Palts-Neumarkt
• Elisabeth (1406-1468), huwde in 1430 met hertog Adolf van Gulik-Berg en daarna in 1440 met graaf Hesso van Leiningen
• Amalia (1408-1432), kloosterzuster in München