Gijsbert Weijer Jan Bruins

G.W.J. Bruins
G.W.J. Bruins in 1916.
G.W.J. Bruins in 1916.
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 6 september 1883
Geboorteplaats Zutphen
Overlijdensdatum 22 maart 1948
Overlijdensplaats Washington D.C.
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Academische achtergrond
Alma mater Universiteit LeidenBewerken op Wikidata
Proefschrift Een onderzoek naar den rechtsgrond der schadevergoeding (1906)
Promotor A.C. Visser van IJzendoorn
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Economie
Universiteit Erasmus Universiteit Rotterdam
Soort hoogleraar Gewoon hoogleraar
Functies
1913–1918 Rector magnificus van de Erasmus Universiteit Rotterdam
Dbnl-profiel

Gijsbert Weijer Jan Bruins (Zutphen, 6 september 1883Washington, 22 maart 1948) was een Nederlands econoom, hoogleraar en de eerste rector magnificus van de Nederlandse Handel Hogeschool in Rotterdam, nu Erasmus Universiteit Rotterdam, van 1913 tot 1918.[1]

In 1924 nam Bruins afscheid van de academische wereld en verbracht de rest van zijn carrière in het bankwezen in Nederland, Duitsland en uiteindelijk in de Verenigde Staten bij het Internationaal Monetair Fonds.[1]

Jeugd, opleiding en eerste carrièrestappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Bruins werd geboren in Zutphen als zoon van Dirk Bruins, rector van het plaatselijk gymnasium, en Evadina (ten Cate Fennema) Bruins. Na het gymnasium studeerde hij rechten aan de Universiteit Leiden. In 1906 promoveerde hij in de rechtswetenschap onder Alibert Cornelis Visser van IJzendoorn met het proefschrift Een onderzoek naar den rechtsgrond der schadevergoeding, en in 1908 promoveerde hij ook in de staatswetenschap onder Hugo Krabbe.[1]

In 1906 begon Bruins bij de ambtelijke organisatie van de provincie Zuid-Holland. In 1913 werd hij benoemd tot hoogleraar economie, munt-, krediet- en bankwezen, handels- en verkeerspolitiek aan de nieuw opgerichte Nederlandsche Handels-Hoogeschool in Rotterdam. Hier werd hij tevens de eerste rector magnificus.[1]

Verdere carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1924 nam Bruins afscheid van de Nederlandse Handel Hogeschool, waar zijn leerstoel in handen kwam aan G.M. Verrijn Stuart. Bruins werd aangesteld bij de Deutsche Reichsbank in het kader van de Duitse herstelbetalingen na de Eerste Wereldoorlog. In 1926 werd hij ook commissaris bij De Nederlandsche Bank.

Na meerdere functies in het Duitse bankwezen, werd hij in 1946 aangesteld als bewindvoerder voor Nederland bij het Internationaal Monetair Fonds in de Verenigde Staten, waar hij in 1948 overleed.[1]

  • Bruins, G.W.J., Een onderzoek naar den rechtsgrond der schadevergoeding. Diss. Leiden, 's-Gravenhage 1906.
[bewerken | brontekst bewerken]
Rector magnificus van de Erasmus Universiteit Rotterdam
1913–1918
Opvolger:
Nicolaas Posthumus