Giovanni Benedetto Platti
Giovanni Benedetto Platti (Padua, waarschijnlijk op 9 juli 1697[1] – Würzburg, 11 januari 1763) was een Italiaans componist.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Er is weinig bekend van Platti's leven voor hij in 1722 naar Würzburg reisde. In zijn kinderjaren verbleef hij in Venetië, waar zijn vader Carlo violist was aan de San Marco basiliek. We weten niet met zekerheid wie zijn mentor was, maar het is waarschijnlijk dat hij zijn muzikale opleiding in Venetië gekregen heeft van Francesco Gasparini, Vivaldi, Antonio Lotti en Tomaso Albinoni. Giovanni was lid van het gilde van de musici (Arte di Sonadori).
Johann Philipp Franz von Schönborn, Prins-bisschop van Bamberg en Würzburg, nam in 1722 Platti en 6 andere Italiaanse musici aan. Platti was aangesteld als hobovirtuoos en violist aan het hof. Uit een lijst van hofmuzikanten uit 1730 blijkt dat de "virtuoos Platti" de bestbetaalde musicus aan het hof was. Later werd hij ook verantwoordelijk voor de opleiding van andere musici aan het hof, onder andere Johanna Wolf en de castraat Busch. Verder blijkt uit een nota van 1757 dat hij ook instructies gaf aan twee militaire muziekkapellen die aan het hof verbleven. Platti bleef in Würzburg tot aan zijn dood in 1763.
In 1723 huwde Platti met de sopraan Maria Theresia Lambrucker. Zijn vrouw baarde hem minstens tien kinderen. Zij stierf in 1752.
Werk
[bewerken | brontekst bewerken]Als componist is Platti voornamelijk bekend om zijn 28 celloconcerten, verschillende andere stukken voor cello, klavecimbelsonates en kerkmuziek.
Composities (uittreksel)
[bewerken | brontekst bewerken]- Mis in F
- Stabat Mater Dolorosa
- Concerti grossi, geïnspireerd op op. 5 van Arcangelo Corelli
- Concerto in G voor piano, hobo en strijkorkest
- 6 sonates voor fluit op. 3
- 6 sonates voor klavecimbel op. 4
- Sonata in A voor fluit en piano
- Trio sonata in G voor traverso, viool en basso continuo
- Trio sonata voor hobo, fagot en basso continuo
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Alberto Iesue: Le opere a stampa e manoscritte di Giovanni Benedetto Platti, in: Nuova Rivista Musicale Italiana. 9 (1975), S. 541-551.
- Karin Heuschneider: The piano sonata of the eighteenth century in Italy, Cape Town: A. A. Balkema, 1967, 78 p.
- Alfredo Bonaccorsi: Giovanni Platti (prescisazioni sul Settecento), in: Le celebrazioni del 1963 e alcune nuove indagini sulla musica italiana del XVIII e XIX secolo, Firenze: Leo S. Olschki, 1963
- Fausto Torrefranca: Giovanni Benedetto Platti e la sonata moderna - Con un'appendice di Fritz Zobeley e testi musicali, Milano: Ricordi, 1963.
- Fausto Torrefranca: Prime Ricognizioni dello stile violoncellistico Plattiano, IGM. Kongressbericht. Basel 1949 [1951]. S. 203-211.
- Robert Eitner: Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten - Christlicher Zeitrechnung bis Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Graz: Akademische Druck- u. Verlaganstalt, 1959.
- Lothar Hoffmann-Erbrecht: Deutsche und italienische Klaviermusik zur Bachzeit - Studien zur Thematik und Themenverarbeitung in der Zeit von 1720-1760, Leipzig: VEB Breitkopf & Härtel Musikverlag, 1954, 145 p.
- La scuola veneziana (secoli XVI-XV111) - Note e documenti raccolti in occasione della settimana celebrativa (5-10 settembre 1941 - XIX), Siena: Libreria Editrice Ticci, 1941
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ andere bronnen vermelden 1690, 1692, 1700 als zijn geboortejaar