Hildegard van Vlaanderen

Hildegard van Vlaanderen (ca. 938 - 10 april 990) was de dochter van Arnulf I van Vlaanderen en Aleidis van Vermandois. Ze werd gravin van Holland na haar huwelijk met graaf Dirk II, graaf van Holland en West-Friesland.

Hildegard werd reeds als kleuter verloofd en trouwde rond 950 op twaalfjarige leeftijd. Hiermee ijverde Arnulf naar meer zeggingschap in Holland wat paste in zijn expansiepolitiek. Anderzijds bracht Hildegard Karolingisch bloed in de dynastie van Holland, en kreeg Holland nauwere contacten met het Graafschap Vlaanderen.

Ze is vooral bekend van de vele giften aan o.a. kloosters en kerken in Egmond, Trier en Gent. Het Evangelarium dat aan de Abdij van Egmond werd geschonken is hiervan de belangrijkste. Hildegard is begraven in de abdijkerk van Egmond.

Uit het huwelijk zouden 6 kinderen geboren zijn; slechts over drie is iets bekend:

• zoon Aarnout (Gent, 951-993), ook wel Arnulf Gandensis genoemd, die zijn opvolger werd;
• zoon Egbert (952-994), aartsbisschop van Trier;
• dochter Erlindis (953-1012), zou volgens de legende genezen zijn van blindheid.
• mogelijk een onbekende dochter die trouwde met graaf Everhard van Doornik

In 938 verloofde de toen nog zeer jonge graaf Dirk II zich met Hildegard van Vlaanderen, dochter van graaf Arnulf I van Vlaanderen. Het huwelijk volgde ca. 950. Uit de Rijmkroniek van Holland van Melis Stoke: "Dese Dideric goed ende wert had een wijf, heet Hildegaert" (deze goede en brave Diederik had een vrouw die Hildegard heette) De plaatsnaam Hillegersberg is vernoemd naar Hildegard van Vlaanderen. Dirk II was eigenaar van het aldaar bestaande Bergan, wat "versterkte plaats" of "gehucht" betekent.

*

• Portret in Digitaal Vrouwenlexicon