Howard Wilkinson

Howard Wilkinson
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Howard Wilkinson
Geboortedatum 13 november 1943
Geboorteplaats Sheffield, Vlag van Engeland Engeland
Positie Vleugelspeler
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1976
Senioren
Seizoen Club W (G)

–1962
1962–1966
1966–1971
1971–1976
Vlag van Engeland Hallam
Vlag van Engeland Sheffield United
Vlag van Engeland Sheffield Wednesday
Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion
Vlag van Engeland Boston United
??
0(0)
22(3)
129(18)
219(34)
Getrainde teams
1975–1976
1976–1977
1979–1982
1982–1983
1983–1988
1988–1996
1999
1999–2001
2000
2002–2003
2004
Vlag van Engeland Boston United
Vlag van Engeland Mossley
Vlag van Engeland Engeland C
Vlag van Engeland Notts County
Vlag van Engeland Sheffield Wednesday
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Engeland Engeland (interim)
Vlag van Engeland Engeland U21
Vlag van Engeland Engeland (interim)
Vlag van Engeland Sunderland
Vlag van China Shanghai Shenhua
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Howard Wilkinson (Sheffield, 13 november 1943) is een Engels voormalig voetbalcoach en voetballer die als vleugelspeler werd opgesteld. Zijn grootste succes als coach was de winst van het Engels landskampioenschap met Leeds United in 1992.[1] Hij was in 1999 en 2000 bondscoach ad interim van het Engels voetbalelftal.[2]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler won hij de Northern Premier League met Boston United in 1973 en 1974. Bij die club begon Wilkinson zijn trainersloopbaan in 1975. Wilkinson werd geboren in Sheffield en speelde voor de twee grootste clubs uit die stad; Sheffield United en Sheffield Wednesday. Hij beëindigde zijn actieve carrière in 1976, op 33-jarige leeftijd.

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Wilkinson was acht seizoenen coach van Leeds United, van 1988 tot 1996, en stond daarnaast aan het roer bij Sheffield Wednesday (waar hij zelf vier seizoenen speelde), Sunderland en Notts County. Zijn grootste successen boekte hij met Leeds. Het absolute hoogtepunt was de landstitel in 1992, drie maanden voor de Premier League werd opgericht. Daarnaast bereikte hij de finale van de League Cup in 1996. Leeds verloor met 3–0 van het Aston Villa van coach Brian Little. Wilkinson stapte na dat seizoen op als manager van Leeds. Zijn laatste job als trainer was een functie als hoofdcoach van het Chinese Shanghai Shenhua in 2004. Sindsdien is hij op rust.[3]

Wilkinson werd een eerste maal Engels bondscoach ad interim in 1999, nadat de voetbalbond Glenn Hoddle had ontslagen. Hij vervulde de functie nogmaals in 2000, nadat Hoddle's permanente opvolger Kevin Keegan werd ontslagen. Hij combineerde de rol als interim-bondscoach met zijn functie als trainer van de Engelse U21.

Erelijst als trainer

[bewerken | brontekst bewerken]

Boston United

Leeds United

[bewerken | brontekst bewerken]