Huis Palts-Landsberg

Het huis Palts-Landsberg of Palts-Zweibrücken-Landsberg (Duits: Haus Pfalz(-Zweibrücken)-Landsberg) was een Duitse vorstelijke dynastie. Het huis Palts-Landsberg was een zijlinie van het huis Palts-Zweibrücken, een van de verschillende takken van het huis Wittelsbach.

De burcht Landsberg bij Obermoschel behoorde tot het graafschap Veldenz. Samen met dit graafschap kwam de burcht in het bezit van Palts-Zweibrücken. Na de dood van paltsgraaf Johan van Palts-Zweibrücken in 1604 werd hij opgevolgd door zijn oudste zoon Johan. De tweede zoon, Frederik Casimir kreeg het onderambt Landsberg als apanage. Na het uitsterven van Palts-Zweibrücken in 1661 viel dit vorstendom aan Frederik Lodewijk van Palts-Landsberg, die daardoor regerend vorst werd. Omdat Frederik Lodewijk geen wettige nakomelingen had, werd hij na zijn dood in 1681 opgevolgd door de paltsgraaf van Palts-Kleeburg, de Zweedse koning Karel XI.

In de onderstaande stamboom zijn alle leden van het huis Palts-Landsberg opgenomen, met uitzondering van jong gestorven kinderen. Huwelijken zijn aangegeven met het huwelijkssymbool () dat twee ringen voorstelt.

In de onderstaande stamboom zijn alle legitieme takken van het huis Wittelsbach opgenomen. In 1329 stelde keizer Lodewijk de Beier het Huisverdrag van Pavia op, waarin hij de Palts afstand aan de drie zoons van zijn oudere broer Rudolf I van de Palts. Hierdoor ontstonden twee linies binnen de dynastie: de oudere Paltsische en de jongere Beierse linie. In 1410 werd de Paltsische linie verder verdeeld, maar alleen de linie Simmern-Zweibrücken bleef tot de zeventiende eeuw voortbestaan. Ook in deze linie vonden delingen plaats. Het huis Palts-Landsberg ontstond na een deling binnen het huis Palts-Zweibrücken in 1605.