Iphinoe trispinosa
Iphinoe trispinosa | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Iphinoe trispinosa (Goodsir, 1843) | |||||||||||||||||||
Verspreiding van Iphinoe trispinosa | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Iphinoe trispinosa op Wikispecies | |||||||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||||
|
Iphinoe trispinosa is een zeekomma uit de familie Bodotriidae.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Iphinoe trispinosa is een slanke zeekomma die tot 10 millimeter lang wordt. De carapax is ongeveer tweemaal zo lang als hoog en vrij glad bij het mannetje, dat een afgerond pseudorostrum bezit. Het vrouwtje draagt 2 tot 6 kleine tandjes in het midden van de dorsale richel op de carapax en heeft een scherp uitlopend pseudorostrum. Zowel mannetjes als vrouwtjes bezitten sterk gepigmenteerde ogen. Het mannetje draagt — zoals alle soorten van de familie Bodotriidae — vijf paar pleopoden (zwempootjes).[1][2]
De kleur is witachtig tot strokleurig.
Ecologie
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor in fijn zand met wat slib, vanaf de getijdenzone tot op een diepte van 150 meter. Tijdens zomerse nachten komen de mannetjes uit het zand en zwermen naar het oppervlak, vaak aangetrokken door licht. Men treft ze aan van Noorwegen tot voor de Marokkaanse kust, rond de Canarische Eilanden en in de Middellandse Zee.
Synoniemen
[bewerken | brontekst bewerken]- Cuma trispinosa Goodsir, 1843
- Iphinoe gracilis Bate, 1856
- Iphinoe algarbiensis Candejas, 1929
- ↑ Hayward, P.J. & Ryland, J.S., (1991). Marine Fauna of the British Isles and North-West Europe: Introduction and Protozoans to Arthropods, ISBN 0198573561.
- ↑ Jones, N.S., (1976). British Cumaceans. Synopses of the British fauna (New Series), No. 7. The Linnean Society/Academic Press, London.