Julien Clerc

Julien Clerc
	Julien Clerc in 2011
Algemene informatie
Geboren	4 oktober 1947
Geboorteplaats	Parijs, Frankrijk
Land	Frankrijk
Werk
Jaren actief	1968-heden
Genre(s)	Pop
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Julien Clerc, artiestennaam van Paul-Alain Auguste Leclerc (Parijs, 4 oktober 1947), is een Franse zanger.

Levensloop

Leclerc werd geboren en groeide op in Parijs. Terwijl zijn vader Paul Leclerc een voorkeur had voor klassieke muziek, kwam hij via zijn moeder Evelyn Merlot (afkomstig uit het overzeese Guadeloupe) in contact met de muziek van zangers als Georges Brassens en Edith Piaf. Op zesjarige leeftijd begon Leclerc piano te spelen.^[1]

Doorbraak en successen

Tijdens zijn tijd op de middelbare school en universiteit leerde hij Maurice Vallet en Etienne Roda-Gil kennen, zijn twee belangrijkste songwriters, en begon liedjes te schrijven.^[1] Hij nam de artiestennaam Julien Clerc aan en ondertekende een contract met het label Pathé-Marconi. In mei 1968 bracht hij zijn eerste album uit, dat de Académie Charles Cros Record Award won. In 1969 trad Clerc voor het eerst op in het Olympia als openingsact van een concert van Gilbert Bécaud. Ondanks dat hij slechts een jaar in de muziek actief was, werd het optreden een groot succes.^[2] Hij zou later herhaaldelijk terugkeren naar het Olympia voor een reeks concerten.

Van mei 1969 tot februari 1970 speelde hij in de zeer succesvolle Parijse uitvoering van de musical Hair, waardoor zijn bekendheid in Frankrijk sterk toenam. Op 24-jarige leeftijd was Clerc reeds een grote ster en had hij talloze hits, ook in het buitenland.^[2] Hij vergaarde ook in Nederland grote populariteit door hits als Hélène, Si on chantait, Elle voulait qu'on l'appelle Venise, Ce n'est rien en This melody. Dit laatste nummer leverde hem zelfs een nummer 1-hit op. Verantwoordelijk voor zijn grootste successen was tekstschrijver Etienne Roda-Gil.

In 1979 nam hij deel aan twee nieuwe samenwerkingsverbanden: hij zong het titelnummer van de kindermusical Emilie Jolie en nam deel aan 36 Front Populaire, een dubbelalbummusical over de turbulente Volksfrontperiode. In de loop der jaren varieerde het repertoire van Clerc van zijn eigen composities tot klassieke Franse liedjes als Comme hier van Brassens en L'hymne à l'amour van Edith Piaf. Hij trad op in Afrika, Amerika en Europa.^[2]

Latere carrière

In mei 2007 nam Julien Clerc samen met Rob de Nijs een duet op voor diens album Chansons. Het betrof een cover van Clercs nummer 1-hit This melody, door Jan Rot vertaald als Eén melodie. In 2008 kwam het album Où s'en vont les avions? uit. In 2009 vierde Clerc zijn 40-jarig jubileum als artiest.

Julien Clerc heeft meerdere jaren deel uitgemaakt van Les Enfoirés, een wisselende groep Franse artiesten die zich inzet voor les Restos du Cœur, een organisatie ten behoeve van dak- en thuislozen. Begin 2019 was hij te zien als coach bij de Franse versie van The Voice.

In november 2019 verscheen het duettenalbum Duos, waarop Clerc duetten zingt met onder anderen Carla Bruni, Francis Cabrel, Calogero en Zaz. Ook Christophe Maé, Sandrine Kiberlain en Soprano zingen mee op het album.

Persoonlijk

Met Sylvette Herry, een Frans actrice bekend als Miou-Miou, kreeg hij één dochter: Jeanne (1978). Clerc en Herry leerden elkaar kennen tijdens het draaien van D'amour et d'eau fraîche, waarin beiden een hoofdrol als pril liefdeskoppel vertolken.

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Julien Clerc	1967	-
Des jours entiers à t'aimer	1970	-
Julien Clerc	1971	-
Liberté, égalité, fraternité... ou la mort	1972	-
Julien	1973	-
Terre de France	1974	-
N°7	1975	14-02-1976	2	33
À mon âge et à l'heure qu'il est	1976	04-12-1976	37	6
Jaloux	1978	-
Clerc Julien	1980	-
Sans entracte	1980	-
Femmes, indiscrétion, blasphème	1982	-
Aime-moi	1984	-
Les aventures à l'eau	1987	01-08-1987	18	10
Amours secrètes, passion publique	1991	-
Fais-moi une place	1992	-
Utile	1992	30-01-1993	66	4
Ce n'est rien	1994	09-04-1994	40	8	Verzamelalbum
Julien	1997	-
A rendez-vous with	1999	20-11-1999	87	2	Verzamelalbum
Si j'étais elle	13-11-2000	-
Het beste van	26-08-2002	19-10-2002	90	2	Verzamelalbum
Studio	19-05-2003	-
Double enfance	30-09-2005	10-12-2005	86	1
Où s'en vont les avions?	12-09-2008	-
4 Albums	28-10-2011	-
Fou, peut-être	04-11-2011	-
Symphonique: à l'opéra national de Paris - Palais Garnier	23-11-2012	-
Partout la musique vient	03-11-2014	-
Fans, je vous aime	18-11-2016	-
À nos amours	20-10-2017	-
Duos	22-11-2019	-

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Où s'en vont les avions?	2008	27-09-2008	55	2
Fou, peut-être	2011	19-11-2011	67	2
Symphonique: à l'opéra national de Paris - Palais Garnier	2012	08-12-2012	178	1
Partout la musique vient	2014	15-11-2014	100	2
Fans, je vous aime	2016	26-11-2016	127	3
À nos amours	2017	28-10-2017	93	3
Duos	2019	30-11-2019	121	2

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Si on chantait	1974	30-03-1974	9	8	Nr. 9 in de Nationale Hitparade
Ce n'est rien	1974	19-10-1974	16	4	Nr. 23 in de Nationale Hitparade / Alarmschijf
Elle voulait qu'on l'appelle Venise	1975	07-02-1976	14	6	Nr. 9 in de Nationale Hitparade / Alarmschijf
This melody	1976	15-05-1976	1(1wk)	10	Nr. 1 in de Nationale Hitparade / Alarmschijf
Le coeur trop grand pour moi	1976	11-12-1976	tip8	-
Romina	1977	04-06-1977	tip12	-
Ma préférence	1978	19-08-1978	32	3	Nr. 37 in de Nationale Hitparade / Nr. 36 in de TROS Top 50
Jaloux de tout	1978	30-09-1978	tip19	-
Ça commence comme un rêve d'enfant	1979	08-09-1979	tip19	-
Hélène	1987	04-07-1987	5	9	Nr. 8 in de Nationale Hitparade Top 100
Één melodie (This melody)	2008	-			met Rob de Nijs / Nr. 88 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Elle voulait qu'on l'appelle Venise	1975	06-03-1976	26	2	Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
This melody	1976	29-05-1976	3	9	Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Hélène	1987	11-07-1987	2	12	Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Fais-moi une place	1990	07-04-1990	43	3
Hôtel des Caravelles	2011	12-11-2011	tip53	-
Je t'aime etc	2017	08-07-2017	tip	-
Ce n'est rien	2019	30-11-2019	tip	-	met Zaz

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Ce n'est rien	-	-	-	-	1893	-	854	1475	-	1910	-	-	-	1945	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Elle voulait qu'on l'appelle Venise	-	-	-	-	-	1577	1073	1481	1881	1731	1878	1947	1998	1961	1989	-	-	-	-	-	-	-	1729	-	-
Hélène	-	1714	1741	-	-	1788	1081	1365	-	1876	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Ma préférence	1297	-	1274	1598	1778	1859	933	1336	1859	1501	1828	-	-	1746	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Si on chantait	-	-	-	-	-	1857	1054	1548	-	1939	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
This melody	1144	-	1498	1158	1321	1245	723	755	1171	951	1314	1520	1372	1752	1639	1804	-	1891	-	-	-	-	-	-	-

Externe links

Referenties

↑ ^a ^b Julien Clerc. Gearchiveerd op 24 maart 2019. Geraadpleegd op 31 december 2016.
↑ ^a ^b ^c http://www.rfimusique.com/artiste/chanson/julien-clerc/biographie February 2012

Zie de categorie Julien Clerc van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[unofficial-website-1] Julien Clerc. Gearchiveerd op 24 maart 2019. Geraadpleegd op 31 december 2016.

[rfi-2] ttp://www.rfimusique.com/artiste/chanson/julien-clerc/biographie February 2012

[1]

[2]