Karel Emiel van Brandenburg

Karel Emiel van Brandenburg of Karel Emilius van Brandenburg (Duits: Karl Emil) (Berlijn, 16 februari 1655 – Straatsburg, 7 december 1674) was een Duitse prins en was de erfgenaam van de Mark Brandenburg.

Karel Emiel werd geboren als de tweede zoon, en erfgenaam, van keurvorst Frederik Willem I van Brandenburg en Louise Henriëtte van Nassau. Hij was de lang verwachte keurprins, nadat een eerste zoon Willem Hendrik al in 1649 gestorven was. In 1670 werd hij benoemd tot kolonel in het leger en werd 1674 met zijn regiment naar de Elzas gestuurd nadat Brandenburg de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden ging steunen in de Hollandse Oorlog. In november van dat jaar werd hij ziek. Al snel ging hij naar Straatsburg om te herstellen, maar na een hevige koorts overleed hij.

De stad Amsterdam was zijn peetoom, met burgemeester Johan Huydecoper van Maarsseveen als vertegenwoordiger.^[1]