Koen Blijweert

Koenraad Julien Marie (Koen) Blijweert (Willebroek, 2 juni 1956 - Leuven, 8 februari 2021^[1]) was een Vlaams zakenman en lobbyist.

Koen Blijweert was een zoon van Renaat Blijweert, die in de jaren 1960 en 1970 het Antwerpse bouwbedrijf Amelinckx tot de grootste bouwer van appartementsgebouwen in België uitbouwde. Zijn broer Peter is CEO van Blyweert Aluminium,^[2] en was voorheen oprichter en eigenaar van aluminiumproducent Aliplast, waar Koen Blijweert ook aandeelhouder was.^[3]

Hij was naast lobbyist ook actief als vastgoedmakelaar. Zijn verzekeringskantoor Assumax, gevestigd in Waasmunster, werd in januari 2020 door verzekeringsmakelaar AlliA overgenomen.^[4][5]

Blijweert had de bijnaam 'de man van zeventig verhoren', omdat hij al meerdere keren werd verhoord in diverse dossiers en fraudezaken. Hij werd echter nooit veroordeeld.

Als lobbyist werd zijn naam vaak genoemd in dossiers rond CVP-politicus Leo Delcroix. Hij was onder meer met reclame- en vastgoedondernemer Maurice De Velder actief als lobbyist voor bedrijven die op zoek waren naar overheidsbestedingen. Zo was het duo betrokken bij de aanbestedingen rond de milieuboxen. Eind jaren 1980 kreeg Luc Biesemans, toenmalig privésecretaris van toekomstig premier Jean-Luc Dehaene (CVP), voor 480.000 frank meubels van Blijweert in de periode waarin Dehaene, op dat moment minister van Verkeerswezen, mee besliste over contracten voor het rattenvrij houden van rivieren. In 1997 besliste de Brusselse raadkamer dat er geen proces zou komen. Bovendien gaf Blijweert in 1989 een auto cadeau aan Wilfried Terryn, toenmalig directeur-generaal van de Vlaamse administratie Overheidsopdrachten. Bij het onderzoek door het Hoog Comité van Toezicht werd het bewijs van betaling voorgelegd door betrokkene en werd de zaak geseponeerd.^[6][7]

Blijweert financierde vanaf 1995 Action Trading, een import-exportbedrijf op de luchthaven van Zaventem van Charles De Pauw (kleinzoon van projectontwikkelaar Charly De Pauw). Hij werd in juni 1999 in verdenking gesteld van medeplichtigheid aan btw-fraude met gsm-toestellen en misbruik van vertrouwen.^[8] Hij werd aangehouden, maar een dag later voorwaardelijk vrijgelaten. In oktober 2000 werd hij eveneens voor actieve corruptie vervolgd en opnieuw aangehouden,^[9] maar in november dat jaar werd hij weer vrijgelaten.^[10]

Eind jaren 1990 zou Blijweert ook enkele bordeelbezoeken bij Yab Yum in Amsterdam hebben betaald voor Dirk Merckx, toenmalig eerste substituut bij het parket van Brussel. Volgens Blijweert zou Merckx hem tips hebben gegeven over belastingcontroles. In 2000 werd Blijweert door een voormalig garage- en discotheekbaas uit Vilvoorde gechanteerd voor 2,5 miljoen frank met een foto waarop hij in aanwezigheid was van Merckx. In november 1996 liet Blijweert de man uit zijn cel halen om hem onder dwang en in het bijzijn van politieagenten Blijweerts aandelen in zijn discotheek over te nemen.^[11][12] In maart 2012 werd het onderzoek zonder gevolgen afgesloten.^[13][14]

In augustus 2010 was hij aanwezig op een topontmoeting tussen Didier Reynders, Louis Michel en Jean-Claude Fontinoy van de MR en Bart De Wever en Siegfried Bracke van de N-VA in het Brusselse restaurant Bruneau. De ontmoeting vond plaats tijdens de federale regeringsformatie.^[15][16] In juli 2015 organiseerde Blijweert een diner waarop De Wever ook aanwezig was, net zoals Jan Jambon (N-VA), de rest van de partijtop van de N-VA en overige prominenten uit de Vlaamse bouwsector.^[17]

In 2011 verscheen hij voor het hof van beroep in Gent omdat hij zich tijdens een politiecontrole uitgaf als diplomaat van de Comoren. Zijn accreditatie was echter in orde.^[18]

In februari 2016 maakte journalist Georges Timmerman van Apache bekend dat Blijweert jarenlang het extreemrechtse satirische blad 't Scheldt financierde.^[19] Timmerman bracht eerder zijn frauduleuze praktijken eind jaren 1990 aan het licht. Blijweert en zijn advocaat, Hugo Coveliers, dreigden in november dat jaar met een schadeclaim tegen Apache.^[20]

In maart 2017 werd Blijweert aangehouden in het dossier rond de Nederlandse vastgoedmakelaar Frank Zweegers en de voormalige Brusselse politiedirecteur Glenn Audenaert. Hij zou gelobbyd hebben voor Audenaert ten voordele van Zweegers' vastgoedgroep Breevast, die eigenaar was van het Rijksadministratief Centrum, een kantorencomplex te Brussel dat aan de federale politie werd verhuurd. Blijweert werd uiteindelijk niet veroordeeld.^[21] Na enkele dagen werd Blijweert om gezondheidsredenen weer vrijgelaten.^[22]