Kosovaarse kraaier
De Kosovaarse kraaier, ook Kosovo-kraaier of Drenica-kraaier genoemd, is een kippenras uit de Balkan, voorkomend in Kosovo, Zuid-Servië en het het Servisch-Montenegrijnse grensgebied. Het behoort tot de langkraaiers.
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Hoewel in de oorsprongslanden meerdere kleurslagen gezien worden, is het ras in West-Europa alleen in de zwarte kleurslag bekend. Het is een hoen met tamelijk laagstaand en lang postuur, een relatief vlakke staart en een opvallende kuif. Een kraai kan tot 70 seconden duren.[1] De kraaimelodie is vergelijkbaar met die van de West-Europese Bergse kraaier, waardoor een verre verwantschap verondersteld wordt.
Varianten
[bewerken | brontekst bewerken]Omdat de thans als Kosovaarse kraaier bekend staande kippen in grote delen van voormalig Joegoslavië voorkomen en de verschillen tot verwarring voerden, werd in 2017 een indeling in enerzijds de algemene of Kosovaarse vorm en anderzijds de Servische vorm of Sandjak-kraaier voorgesteld.[2]
Algemene vorm
[bewerken | brontekst bewerken]Omdat de vorm uit Kosovo het eerst algemeen bekend werd, vormde deze de basis voor de officiële standaard. De lange vorm en de iets vlakstaande staart is kenmerkend. De zwarte kleurslag is in Kroatië en Frankrijk erkend.
Sandjak-kraaier
[bewerken | brontekst bewerken]De variant uit het grensgebied tussen Servië en Montenegro wordt ook wel aangeduid als "Sandjak-, Sandschak of Sanjakkraaier". Deze dieren zijn iets zwaarder dan de variant uit Kosovo, hebben een hoogstaande staart en kraaien minder extreem lang. Evenals bij de algemene vorm worden in de landen van herkomst diverse kleurslagen beschreven.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Artikel op kippenencyclopedie.nl, opgeroepen op 22. februari 2016
- (en) Engelstalig artikel op feathersite.com, opgeroepen op 22. februari 2016
Verwijzingen
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ www.youtube.com/watch?v=jFLYXWVCm7Q,opgeroepen op 3 december 2017
- ↑ Hristo Lukanov: Balkan longcrowing chicken breeds, Juni 2017, aviculture-europe.nl (pdf), geraadpleegd op 20 augustus 2018. Gearchiveerd op 5 augustus 2017.