La Silla-observatorium

La Silla-observatorium
	La Silla, gezien vanaf de weg naar het Las Campanas-observatorium.
Organisatie	Europese Zuidelijke Sterrenwacht
Locatie	La Silla
Coördinaten	29° 16′ ZB, 70° 44′ WL
Hoogte	2400 m
Website	Website
	;
Portaal	Astronomie

La Silla. Vanaf rechts ziet men de zilverkleurige koepel van 2,2 meter, het hoogste punt van de antenne van de SEST, de 1,5 m ESO telescoop (buiten dienst), de Differential Motion Monitor die de seeing meet, de mechanische werkplaats en verder het vierkante eind van de NTT, met erboven de 3,6 m telescoop.

Het terrein van La Silla vanaf de weg naar SEST. Rechts de koepel van de Zwitserse telescoop, het platte gebouw van de RITZ (Remote Integrated Telescope Zentrum), dat het operations centrum is van de telescopen: van 3,6 meter, van 2,2 meter, van de NTT, het vierkante eind van de NTT, de Differential Motion Monitor (die de seeing meet), de 1,5 m ESO telescoop, van de 2,2 meter, van de 0,5 en 1 meter en van de Danish 1,5m.

Het La Silla-observatorium is een sterrenwacht in Chili met achttien telescopen. Negen van deze telescopen werden gebouwd door de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (European Southern Observatory, ESO) en verschillende van de andere worden onderhouden door de ESO. Het observatorium, dat geopend werd in 1969, is een van de grootste op het zuidelijk halfrond.

La Silla is een berg van 2400 meter hoog die grenst aan de zuidelijke extremen van de Atacamawoestijn in Chili. Hij ligt ongeveer 160 km noordelijk van La Serena.

Oorspronkelijk heette de berg Cinchado. De berg kreeg zijn nieuwe naam La Silla (het zadel) vanwege zijn vorm. Hij rijst vrij geïsoleerd omhoog, ver verwijderd van kunstmatige bronnen van licht en stof, de ergste vijanden van astronomen.

La Silla herbergt veel telescopen van ESO, maar ook van andere instituten en universiteiten. Veel kleinere telescopen zijn inmiddels stilgelegd, niettemin speelt La Silla in de tijd van de Very Large Telescope van het Paranal-observatorium van de ESO nog een belangrijke rol.

Telescopen op La Silla
Telescoop	Diameter	Soort	Opmerkingen
ESO 3.6m	3,6 m	Optisch/Infrarood	ESO, sinds 1976
New Technology Telescope NTT	3,5m	Optisch/Infrarood	ESO, sinds 1989
2.2m	2,2m	Optisch/Infrarood	Bruikleen van MPG, sinds 1984
ESO 1.5m	1,5m		ESO, buiten bedrijf
Danish 1.5m	1,5m		Denemarken, 1979
Coudé Auxiliary Telescope CAT	1,4m	Hulptelescoop voor de Coudé-spectrograaf van de ESO 3,6m	ESO, buiten bedrijf
Geneva 1.2m	1,2m	Speurwerk naar exoplaneten	Zwitserland
Schmidt-Telescope	1m		ESO, 1971, buiten bedrijf
ESO 1m	1m	speciaal voor fotometrie	ESO, buiten bedrijf
DENIS	1m	speciaal voor infraroodwaarnemingen	Frankrijk
Marly 1m	1m	EROS-Project	Frankrijk, buiten bedrijf
Dutch 90cm	0,9m		Nederland, 1979, buiten bedrijf
BlackGEM	10-15x0.65m
ESO 50cm	0,5m		ESO, 1971, buiten bedrijf
Bochum-Telescope	0.61m		Universiteit Bochum, Duitsland, 1968, buiten bedrijf
ESO 50cm	0,5m		ESO, 1971, buiten bedrijf
Danish 50cm	0,5m		Denemarken, 1971, buiten bedrijf
Grand Prism Objectif GPO			ESO, 1968, buiten bedrijf
Marseille 40cm	0,4m		Frankrijk, buiten bedrijf
Swedish ESO Submillimeter Telescope SEST	15m	Submillimeter/Millimeter	Zweden, ESO, 1987, buiten bedrijf


De ESO 3,6 m telescoop (links) vanaf het terras voor de Zwitserse telescoop. De kist beneden in het midden bevat een kleine amateurtelescoop die de sarcofaag heet.	La Silla, tussen de slaapvertrekken en het bovenste punt van de 3,6 m telescoop. Links vooraan is de Danish 1,5 telescoop die de gehele maan bedekt. Rechts daarvan is koepel van de 2,2 m telescoop. Achteraan de 3,6 m telescoop met zijn CAT. Helemaal rechts is de SEST in rusttoestand.	Typische zonsondergang op La Silla. De koepel van de 2,2 m telescoop is naar het oosten geopend.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Website van La Silla Observatorium
(en) Website van de ESO
(de) Wissenschaft.de Artikel over La Silla-observatorium

Zie de categorie La Silla Observatory van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.