Visuele weergave van het Levi-Civita-symbool. Het levi-civita-symbool is een discrete functie van drie variabelen . Deze functie wordt genoteerd als ϵ i j k {\displaystyle \epsilon _{ijk}} en kan drie waarden aannemen: -1, 0, +1. Ze wordt als volgt gedefinieerd:
ϵ i j k = { + 1 als ( i , j , k ) een even permutatie van ( 1 , 2 , 3 ) is. − 1 als ( i , j , k ) een oneven permutatie van ( 1 , 2 , 3 ) is. 0 in andere gevallen, d.i.: i = j of j = k of k = i {\displaystyle \epsilon _{ijk}=\left\{{\begin{matrix}+1&{\mbox{als }}(i,j,k){\mbox{ een even permutatie van }}(1,2,3){\mbox{ is.}}\\-1&{\mbox{als }}(i,j,k){\mbox{ een oneven permutatie van }}(1,2,3){\mbox{ is.}}\\0&{\mbox{in andere gevallen, d.i.: }}i=j{\mbox{ of }}j=k{\mbox{ of }}k=i\end{matrix}}\right.} Een permutatie is (on)even als het geschreven kan worden als een (on)even aantal transposities.
Deze functie is genoemd naar de Italiaanse wiskundige Tullio Levi-Civita (1873-1941).
Er bestaat ook een tensor -notatie voor het levi-civita-symbool:
ϵ i j k = e i ⋅ ( e j × e k ) {\displaystyle \epsilon _{ijk}=\mathbf {e} ^{i}\cdot (\mathbf {e} ^{j}\times \mathbf {e} ^{k})} met e i {\displaystyle \mathbf {e} ^{i}} , e j {\displaystyle \mathbf {e} ^{j}} en e k {\displaystyle \mathbf {e} ^{k}} eenheidsvectoren uit een rechtshandig coördinatensysteem. Het levi-civita-symbool is dus te interpreteren als een antisymmetrische tensor .
Als we de componenten van e i {\displaystyle \mathbf {e} ^{i}} noteren als e 1 i {\displaystyle \mathbf {e} _{1}^{i}} , e 2 i {\displaystyle \mathbf {e} _{2}^{i}} en e 3 i {\displaystyle \mathbf {e} _{3}^{i}} , dan kunnen we dus ook volgende notatie gebruiken:
ϵ i j k = | e 1 i e 2 i e 3 i e 1 j e 2 j e 3 j e 1 k e 2 k e 3 k | {\displaystyle \epsilon _{ijk}={\begin{vmatrix}\mathbf {e} _{1}^{i}&\mathbf {e} _{2}^{i}&\mathbf {e} _{3}^{i}\\\mathbf {e} _{1}^{j}&\mathbf {e} _{2}^{j}&\mathbf {e} _{3}^{j}\\\mathbf {e} _{1}^{k}&\mathbf {e} _{2}^{k}&\mathbf {e} _{3}^{k}\\\end{vmatrix}}} . Er is ook een rechtstreeks verband met de kronecker-delta dat blijkt uit volgende formules:
∑ i = 1 3 ϵ i j k ϵ i m n = δ j m δ k n − δ j n δ k m {\displaystyle \sum _{i=1}^{3}\epsilon _{ijk}\epsilon _{imn}=\delta _{jm}\delta _{kn}-\delta _{jn}\delta _{km}} , ∑ i , j = 1 3 ϵ i j k ϵ i j n = 2 δ k n {\displaystyle \sum _{i,j=1}^{3}\epsilon _{ijk}\epsilon _{ijn}=2\delta _{kn}} . De functie van drie variabelen kan probleemloos uitgebreid worden naar een functie van n {\displaystyle n} variabelen. Hierbij behouden we gewoon de originele definitie:
ϵ i j k ⋯ = { + 1 als ( i , j , k , ⋯ ) een even permutatie van ( 1 , 2 , 3 , ⋯ , n ) is. − 1 als ( i , j , k , ⋯ ) een oneven permutatie van ( 1 , 2 , 3 , ⋯ , n ) is. 0 in andere gevallen, d.i.: i = j of j = k of k = i of ⋯ {\displaystyle \epsilon _{ijk\cdots }=\left\{{\begin{matrix}+1&{\mbox{als }}(i,j,k,\cdots ){\mbox{ een even permutatie van }}(1,2,3,\cdots ,n){\mbox{ is.}}\\-1&{\mbox{als }}(i,j,k,\cdots ){\mbox{ een oneven permutatie van }}(1,2,3,\cdots ,n){\mbox{ is.}}\\0&{\mbox{in andere gevallen, d.i.: }}i=j{\mbox{ of }}j=k{\mbox{ of }}k=i{\mbox{ of }}\cdots \end{matrix}}\right.}