Liebje Hoekendijk
Liebje Hoekendijk | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Lioba Hoekendijk | |||
Geboren | 23 juni 1931 | |||
Geboorteplaats | Rotterdam | |||
Overleden | 26 oktober 2021 | |||
Overlijdensplaats | Bussum | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | programmamaakster en schrijfster | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1969 - ca 2010 | |||
Website | ||||
|
Lioba (Liebje) Hoekendijk (Rotterdam,[1] 23 juni 1931 – Bussum, 26 oktober 2021)[2] was een Nederlandse programmamaakster, schrijfster en stimulator van vrijwilligerswerk in Nederland.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Hoekendijk werd in 1931 geboren als dochter van de evangelist en illustrator Karel Hoekendijk en Elisabeth La Rivière. Ze volgde onderwijs op de Werkplaats Kindergemeenschap van Kees Boeke. Zij trouwde jong met de hervormde predikant en vormingswerker Henk Kuylman (1921-2006). Aanvankelijk werkte ze als vrijwilligster. Later was zij vormingswerker op het vormingscentrum Den Alerdinck in Heino. Op latere leeftijd volgde ze de parttime urgentieopleiding aan de sociale academie. Daarna ontwikkelde ze voor de televisie het programma Werkwinkel dat door de NOS werd uitgezonden. Het concept ”werkwinkel” werd ook in Engeland overgenomen. Ze nam diverse initiatieven op het terrein van het vrijwilligerswerk. Zo ontstond onder haar leiding het Landelijk Steunpunt Vrijwilligerswerk. Andere spraakmakende projecten van haar waren Tieners Aktief en Technika 10. Met dat laatste project probeerde zij bij jonge meisjes de interesse voor techniek te stimuleren. Op Europees niveau vervulde ze de functie van algemeen secretaris van het platform voor vrijwilligerswerk.
Samen met haar tweede partner Joos Korporaal (1923-2013) organiseerde Hoekendijk in de periode 1996 t/m 2000 de landelijke vrijwilligersdag, een verre voorloper van NL Doet.
In 2002 werd ze voor haar inspanningen voor het Nederlandse vrijwilligerswerk benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau.
Van haar hand verschenen diverse publicaties op het terrein van het vrijwilligerswerk. In haar latere boeken behandelde ze welke rol ouder wordende mensen in de samenleving kunnen spelen. In haar laatste boek beschrijft ze de levensverhalen van enkele door het geloof geïnspireerde personen uit haar directe omgeving; het zijn de verhalen over haarzelf, haar broer Ben Hoekendijk, Joos Korporaal, Henk Kuylman en Henk Timmerman.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Evangelische roepingen en wat er van overbleef, Ouderkerk aan den IJssel, 2011
- De glans van grijs, Amsterdam, 2010
- Kan ik iets doen?, Amsterdam, 2007
- Levenskunst van ouderen, Amsterdam, 2005
- Lotgenotenhulp, Nijkerk, 1990
- Welk werk dient betaald te worden?, Rijswijk , 1986
- Volunteers and the welfare state, Bussum, 1985
- Which work ought to be paid?, Bunnik , 1981
- De vrijwilliger in de hulpverlening, Deventer, 1981
- Werkboek zelfhulp, eerste druk Bussum, 1979, tweede druk Ede, 1981
- Overgewicht in de samenleving, Baarn, 1973
- Dwarslagen in de christenheid, 1e druk 1969, 3e druk Baarn, 1972, in 1970 in het Duits uitgebracht onder de titel als Christen nach Mass?
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Uitgeverij SWP: Liebje Hoekendijk
- ”Via de televisie vrijwilligers voor welzijnswerk gevraagd in Trouw/Kwartet en Nieuwe Leidsche Courant d.d. 24 november 1973
- Bromberg, F.J. "Oproep Werkwinkel aan werkloze jeugd" in Leidse Courant d.d. 6 februari 1975
- Bromberg, F.J. "Werkwinkel overgewaaid naar de Engelse televisie” in Leidse Courant d.d. 14 mei 1976
- Bemmel, Nel van "Vrijwilligerswerk maakt de mensen mondiger" in Leidsch Dagblad d.d. 19 juni 1979
- ↑ 'De Banier' d.d. 26 juni 1931 in de rubriek 'Burgerlijke Stand' - Rotterdamsch Nieuws]
- ↑ Data van geboorte en overlijden zijn overgenomen van een rouwadvertentie in de Volkskrant van 29 oktober 2021.