French
DeutschLieselot De Wilde
| Lieselot De Wilde | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Lieselot De Wilde in 2022 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 3 juli 1984 | |||
| Geboorteplaats | Gent[1] | |||
| Land | België | |||
| Werk | ||||
| Instrument(en) | Zang | |||
| Officiële website (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Lieselot De Wilde (Gent, 3 juli 1984) is een Belgische sopraan. Ze wordt beschouwd als "een van de meest geprezen stemmen van de Belgische oudemuziekscene".[2]
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]De Wilde studeerde aan het Lemmensinstituut te Leuven bij Dina Grossberger en Katelijne Van Laethem. Ze studeerde nadien bij Jard van Nes. In 2014 nam ze deel aan de academy tijdens het Lucerne Festival onder leiding van Sir Simon Rattle.[3]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]De Wilde treedt op in oude muziek, liedrepertoire, muziektheatercreaties en haar eigen creatieve projecten. Ze zingt onder andere bij Ensemble Correspondances, Servir Antico, Pluto Ensemble, Hathor Consort, Imago Mundi, Zefiro Torna, Apotheosis, Ratas del viejo mundo en Les Talens Lyriques en was te zien in opera's van Ben Frost en Philip Glass. Verder is ze ook actief in creaties van de Belgische gezelschappen Zonzo Compagnie en LOD en toert met hen doorheen Europa en Canada.
Daarnaast werkt ze aan haar eigen transdisciplinaire projecten. Haar ensemble Bel Ayre[4] samen met jazzgitarist-componist Peter Verhelst, is een samenwerking van muzikanten met verschillende muzikale achtergronden. Ze produceert ook het online videoproject Around the world in 72 songs. Ze werkt tevens aan het project Figurines, een reeks kunstwerken en performances die het hebben over kunstenaarschap en de condition humaine vanuit een vrouwelijk perspectief.[5]
Oeuvre
[bewerken | brontekst bewerken]Voorstellingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2020: Psyche, een opera[6] waarin De Wilde onder meer in de rol van Proserpine zingt.
- 2018: Icon, een muziektheatervoorstelling waarin De Wilde de hoofdrol (Icon) speelt en zingt.[7][8]
Around the world in 72 songs
[bewerken | brontekst bewerken]in 2020 startte Lieselot De Wilde het online videoproject Around the world in 72 songs.[9] In deze imaginaire reis rond de wereld worden 72 liederen vertolkt uit 72 verschillende landen of culturen in 72 video's. Rode draad doorheen het project is een draaiorgel, waarmee ze zichzelf bij nagenoeg alle liederen begeleidt.[10] Het repertoire is ruim en reikt van etnische muziek via het chanson tot klassieke muziek en het oude muziekrepertoire. Het project is geïnspireerd op de reis van de Amerikaanse journaliste Nellie Bly die in 1889-1890 met 72 dagen als eerst het wereldrecord 'het snelst rond de wereld reizen' op haar naam had staan.
Discografie[11]
[bewerken | brontekst bewerken]- Nowell, nowell, Encantar, Flanders Recorder Quartet, Aeolus, 2010
- La déclinaison de la femme, Encantar, Phaedra, 2011
- The Wasp Factory, Ben Frost, Bedroom Community, 2016[12]
- 'A Canzone 'e Partenope: Canzoni Popolari Napoletane, Bel Ayre, eigen beheer, 2017
- Trois visages d'Hécate: Cantates Françaises de Nicolas Bernier, Lieselot De Wilde & ensemble Apotheosis, Korneel Bernolet, Et'Cetera, 2017[13]
- Pigmalion, Lieselot De Wilde, Caroline Weynants, Philippe Gagné, Morgane Heysse, & Apotheosis Orchestra, Korneel Bernolet, Et'Cetera, 2019
- Entre-temps, Bel Ayre, eigen beheer, 2020[2]
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2022: Ultima Muziek. De jury motiveerde de prijs met: “De carrière van de Vlaamse vocale artieste, performer en maker Lieselot De Wilde bruist van tomeloze veelzijdigheid en creativiteit. Ze treedt op met oude muziek, hedendaagse muziek, liederen, muziektheatercreaties en haar eigen creatieve projecten.”[14][15][16]
- 2011: Haar barokensemble Bel Ayre is uitgeroepen tot 'Selected Promising Ensemble' op het festival Laus Polyphoniae te Antwerpen.[5]
- 2003: Belfius Classics, laureaat in de categorie muziek.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- De Wilde's liederen uit Tsjechië, de VS, Argentinië, Uruguay, het Verenigd Koninkrijk, Roemenië en Griekenland in Around the world in 72 songs op Youtube.[9]
- Interview met en optreden van De Wilde met draaiorgel, op Interne Keuken, Vlaamse Radio 1 (januari 2022).
- Achtergrondinformatie Ultima Muziek 2021 - Lieselot de Wilde. Ultimas.be, Departement Cultuur, Jeugd & Media. Gearchiveerd op 7 juli 2022.
Voetnoten en referenties
- ↑ Biografie Lieselot De Wilde. Kunstenpunt muziek. Gearchiveerd op 26 oktober 2021. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ a b Sofie Taes, ‘Oude muziek heeft een meer directe impact’. De Standaard (14 april 2020). Gearchiveerd op 4 mei 2022.
- ↑ 14th GSTAAD New Year Music Festival (2019), p.46
- ↑ Deze week in Klara Live: Lieselot De Wilde, Liebrecht Vanbeckevoort en Ray Chen. Klara - Blijf verwonderd (1 juli 2019). Gearchiveerd op 5 mei 2022. Geraadpleegd op 5 mei 2022.
- ↑ a b Lieselot De Wilde[dode link]. Opera Ballet Vlaanderen. Geraadpleegd op 4 mei 2022.
- ↑ (fr) Charles Arden, Psyche, "premier opéra anglais", nouvelle résurrection majeure au Théâtre de Caen.... Olyrix (19 januari 2020). Gearchiveerd op 19 mei 2022. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ thea Derks, Confronterende levensvragen in bezwerende melodische lijnen (recensie). Theaterkrant (23 november 2018). Gearchiveerd op 7 december 2021.
- ↑ (en) Claire Jackson, Review: Opera at Aldeburgh 2019. Rhinegold (18 juni 2019). Gearchiveerd op 7 mei 2022. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ a b Lieselot De Wilde: "Ik knutsel graag!". Klara - Blijf verwonderd (4 januari 2021). Gearchiveerd op 25 januari 2022. Geraadpleegd op 4 mei 2022.
- ↑ (en) Lieselot De Wilde: “Allowing people to sample each other’s cultures” (interview). Walden Festival (16 juli 2021). Gearchiveerd op 11 september 2023.
- ↑ (en) Lieselot De Wilde. Discogs. Gearchiveerd op 4 mei 2022. Geraadpleegd op 4 mei 2022.
- ↑ (en) Brian Howe, Ben Frost: The Wasp Factory. Pitchfork (27 december 2017). Gearchiveerd op 5 mei 2022. Geraadpleegd op 5 mei 2022.
- ↑ Sylvia Broeckaert, Nicolas Bernier - Trois visages d'Hécate - Lieselot De Wilde - Korneel Bernolet. Klara - Blijf verwonderd (6 december 2017). Gearchiveerd op 4 mei 2022. Geraadpleegd op 4 mei 2022.
- ↑ Sopraan Lieselot De Wilde wint Ultima Muziek. Klassiek Centraal (10 mei 2022).
- ↑ LIESELOT DE WILDE | Muziek 2021. Ultimas, Vlaanderen Departement Cultuur, Jeugd & Media. Gearchiveerd op 22 mei 2022. Geraadpleegd op 11 mei 2022.
- ↑ (en) Pieter Coupé, These Are the Winners of Flanders’ Foremost Cultural Prizes. the low countries (10 mei 2022).