Macchi M.7

Macchi M.7
Algemeen
Fabrikant	Aeronautica Macchi
Rol	Gevechtsvliegtuig
Bemanning	1
Status
Eerste vlucht	1918
Aantal gebouwd	100+
Afmetingen
Lengte	8,09 m
Hoogte	2,97 m
Spanwijdte	9,95 m
Vleugeloppervlak	23,5 m²
Gewicht
Leeggewicht	805 kg
Startgewicht	1098 kg
Krachtbron
Motor(en)	1 × Isotta Fraschini V.6 watergekoelde zescilinder lijnmotor
Propeller(s)	tweebladig
Vermogen	194 kW
Prestaties
Topsnelheid	200 km/u
Vliegbereik	500 km
Dienstplafond	7000 m
Bewapening
Boordgeschut	2 x 7,7 mm Vickers machinegeweer
Portaal    Luchtvaart

De Macchi M.7 was een Italiaanse gevechts-vliegboot. De eenmotorige tweedekker was een ontwerp van Alessandro Tonini en werd gebouwd door vliegtuigfabriek Aeronautica Macchi.^[1] De eerste vlucht vond plaats in 1918.

De M.7 was de opvolger van de Macchi M.5. De M.7 had een aangepaste romp en werd aangedreven door een watergekoelde Isotta Fraschini motor met duwpropeller. Vanwege het einde van de Eerste Wereldoorlog zijn er slechts 17 geleverd aan de Italiaanse marine. Negen exemplaren zijn geëxporteerd naar Zweden (4), Argentinië (2) en Brazilië (3).

In 1920 won een speciale race-uitvoering van de M.7, de lichtere M.7bis met kortere vleugels, de Schneider Trophy in Venetië.

In 1923 verliet de herziene M.7ter-variant de fabriek. De M.7ter had een nieuw ontworpen romp, nieuwe vleugels en een aangepaste staart. De M7ter AR was uitgevoerd met wegklapbare vleugels, waardoor deze kon opereren vanaf marineschepen. Tot 1940 is de Macchi M.7 in gebruik gebleven bij civiele vliegscholen.