Manderlay

Manderlay
Tagline A case of mistaken identity.
Regie Lars von Trier
Producent Vibeke Windeløv
Scenario Lars von Trier
Hoofdrollen Bryce Dallas Howard
Willem Dafoe
Danny Glover
Muziek Joachim Holbek
Montage Bodil Kjærhauge
Molly Marlene Stensgård
Cinematografie Anthony Dod Mantle
Première Frankrijk: 16 mei 2005 (Cannes)
Nederland: 21 augustus 2005
België: 14 december 2005
Genre Drama
Speelduur 139 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Denemarken Denemarken
Budget $14.000.000 (schatting)
Gewonnen prijzen 1
Overige nominaties 15
Voorloper Dogville
Vervolg Washington
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Manderlay is een Deense film uit 2005 van Lars von Trier. De film is het vervolg van Dogville en het tweede deel uit de vooralsnog onvoltooide trilogie USA - Land of Opportunities. Bryce Dallas Howard speelt Grace Mulligan, en neemt daarmee de rol over van Nicole Kidman die wegens conflicten niet meer te zien zal zijn in de trilogie. Overige (hoofd)rollen zijn er voor Willem Dafoe, Lauren Bacall, Chloë Sevigny en Danny Glover.

De sobere, schematische inrichting van de mise-en-scène in Manderlay wordt wel beschouwd als een van de weinige navolgingen van een door Bertolt Brecht bedachte vorm van theater.[1]

De film won één prijs en werd in totaal 15 keer genomineerd.

Het derde deel, "Washington", zou in 2008 worden uitgebracht maar in februari 2010 was deze film nog in ontwikkeling.

Acteur Personage
Hoofdrollen
Howard, Bryce Dallas Bryce Dallas Howard Grace
Dafoe, Willem Willem Dafoe Vader van Grace
Glover, Danny Danny Glover Wilhelm
Bijrollen
Bankolé, Isaach de Isaach de Bankolé Timothy
Bacall, Lauren Lauren Bacall Mam
Abiteboul, Michaël Michaël Abiteboul Thomas
Barr, Jean Marc Jean Marc Barr Mr. Robinson
Bateman, Geoffrey Geoffrey Bateman Bertie
Bramly, Virgile Virgile Bramly Edward
Brinkman, Ruben Ruben Brinkman Bingo
Croll, Doña Doña Croll Venus
Davies, Jeremy Jeremy Davies Niels
Gideon, Llewella Llewella Gideon Victoria
Hammond, Mona Mona Hammond Old Wilma
Holder, Ginny Ginny Holder Elizabeth
Idowu, Emmanuel Emmanuel Idowu Jim
Ivanek, Željko Željko Ivanek Dr. Hector
Kempner, Teddy Teddy Kempner Joseph
Launspach, Rik Rik Launspach Stanley Mays
Llewellyn, Suzette Suzette Llewellyn Flora
Kier, Udo Udo Kier Mr. Kirspe
Maquignon, Charles Charles Maquignon Bruno
Mydell, Joseph Joseph Mydell Mark
Prince, Javone Javone Prince Jack
Rowe, Clive Clive Rowe Sammy
Sevigny, Chloë Chloë Sevigny Philomena
Sosanya, Nina Nina Sosanya Rose

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 mei 2005 had Manderlay zijn première op het Filmfestival van Cannes. Hier werd hij genomineerd voor een Gouden Palm. In datzelfde jaar won het de 50 Anniversary Prize op het Valladolid International Film Festival in Spanje. Tijdens het Robert Festival in 2006 in Denemarken werd de film negen keer genomineerd voor een zogenoemde Robert. Genomineerden waren onder anderen Lars von Trier (Beste regisseur en scenarioschrijver), Bryce Dallas Howard (Beste actrice) en Manon Rasmussen (Beste kostuumontwerp).

  • Het drama speelt zich af in het zuiden van de Verenigde Staten, kort na afschaffing van de slavernij. Manderlay is de naam van de plantage waar Grace en haar vader terechtkomen. Daar is de voormalige eigenares 'Mam' kortgeleden gestorven. Voormalig slaaf Thomas leidt de plantage aan de hand van 'Mam's Law', een wetboek voor de plantage. Thomas vraagt Grace haar te helpen met het besturen van de plantage. Haar vader vertrekt weer, maar Grace besluit om op Manderlay te blijven, samen met een aantal van haar vaders 'Gangsters'. Zij zal proberen de voormalige slaven te helpen met hun nieuw verworven vrijheid om te gaan. Zij laat ze kennismaken het principe van de democratie, zelfbeschikking en rechtvaardigheid.
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Veel van de beslissingen van Grace die ingaan tegen 'Mam's Law' blijken verkeerd uit te pakken. Veel regels die op het eerste gezicht wreed en onzinnig leken bleken achteraf nuttig te zijn. Zij spoort de werknemers aan om hun huizen op te knappen, maar het gevolg is dat vrijwel niemand meer gemotiveerd is om aan de oogst te werken. Het hout dat nodig is voor het opknappen van de hutten, laat zij halen uit de ogenschijnlijk ongebruikte haag rond de plantage. Achteraf blijkt deze haag als beschutting gediend te hebben tegen een jaarlijks terugkerende storm die de eerste oogst vernietigt. Degenen die ze vertrouwt, bedriegen haar en wie ze veracht blijken eerzamer dan ze gedacht had.

De speelfilm wekt de indruk van een verfilmd toneelstuk, doordat het geheel zich af lijkt te spelen op één groot plat vlak. 'Gebouwen' worden nu en dan zelfs alleen maar schematisch weergegeven door lijnen op de vloer. Elke vorm van landschap ontbreekt. Von Trier sluit hiermee aan op een brechtiaanse traditie. De niet-realistische setting zou als doel hebben, dat de kijker zich concentreert op handeling en dialoog.