Martin Braithwaite

Martin Braithwaite
Martin Braithwaite
Persoonlijke informatie
Volledige naam Martin Christensen Braithwaite
Geboortedatum 5 juni 1991
Geboorteplaats Vlag van Denemarken Esbjerg, Denemarken
Lengte 177[1] cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Spanje RCD Espanyol
Rugnummer 17
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd

2003–2007
2007
2007–2009
Vlag van Denemarken SGI
Vlag van Denemarken Esbjerg fB
Vlag van Denemarken FC Midtjylland
Vlag van Denemarken Esbjerg fB
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2013
2013–2017
2017–2019
2018
2019
2019–2020
2020–2022
2022–
Vlag van Denemarken Esbjerg fB
Vlag van Frankrijk Toulouse
Vlag van Engeland Middlesbrough
Vlag van Frankrijk Girondins Bordeaux
Vlag van Spanje Leganés
Vlag van Spanje Leganés
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Spanje RCD Espanyol
63(17)
136(35)
36(8)
14(4)
19(4)
24(6)
44(5)
3(2)
Interlands **
2008
2009
2009–2010
2012
2013–
Vlag van Denemarken Denemarken –17
Vlag van Denemarken Denemarken –18
Vlag van Denemarken Denemarken –19
Vlag van Denemarken Denemarken –21
Vlag van Denemarken Denemarken
3(0)
4(0)
11(2)
2(0)
60(10)

* Bijgewerkt op 1 september 2022
** Bijgewerkt op 1 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Martin Christensen Braithwaite (Esbjerg, 5 juni 1991) is een Deens voetballer die doorgaans als aanvaller speelt voor RCD Espanyol. Braithwaite debuteerde in 2013 in het Deens voetbalelftal.[2]

Braithwaite is een zoon van een Deense moeder en een Guyanese vader. Hij stroomde door vanuit de jeugd van Esbjerg fB. Hiervoor debuteerde hij op 4 oktober 2009 in het eerste elftal. Coach Ove Pedersen liet hem toen in de 80e minuut invallen in een met 2–1 verloren wedstrijd in de Superligaen uit bij FC Kopenhagen. Na een paar seizoenen met vooral invalbeurten en af en toe een basisplaats, werd hij in het seizoen 2011/12 onder coach Jess Thorup basisspeler. Esbjerg kwam op dat moment uit in de 1. division, maar promoveerde door middel van een kampioenschap na één seizoen terug naar het hoogste niveau. Braithwaite stond in het seizoen 2012/13 in op een na alle speelronden in de Superligaen in de basis. Zijn ploeggenoten en hij werden dat jaar vierde in de competitie en wonnen de nationale beker. Braithwaite scoorde daarbij twee keer in de halve finale tegen Brøndby IF. Hij speelde in vier jaar 97 wedstrijden voor de club en scoorde daarin 19 goals.

Braithwaite verruilde Esbjerg in augustus 2013 voor Toulouse FC. Hiervoor speelde hij in de volgende vier seizoenen 136 wedstrijden in de Ligue 1, waarvan 118 vanaf de aftrap. Bovendien scoorde hij in die periode 39 doelpunten. Na een negende plaats in het seizoen 2013/14, werd dit drie seizoenen vechten tegen degradatie. Met name in zijn tweede en derde seizoen bij de Franse club lukte dit met twee zeventiende plaatsen maar net.

Middlesbrough

[bewerken | brontekst bewerken]

Braithwaite verruilde Toulouse in juli 2017 voor Middlesbrough. Dat was in het voorgaande seizoen gedegradeerd uit de Premier League. Hij speelde in zijn eerste halfjaar negentien wedstrijden in de Championship, waarna hij de tweede helft van het seizoen op huurbasis doorbracht bij Girondins Bordeaux. Na zijn terugkomst in juli 2018 wilde Braithwaite graag vertrekken naar Spanje.[3] Omdat er geen transfer van de grond kwam, speelde hij ook de eerste helft van het seizoen 2018/19 bij Middlesbrough.

Braithwaite vertrok in januari 2019 alsnog naar Spanje. Hier ging hij op huurbasis spelen voor CD Leganés, in de Primera División. Hij stond onder coach Mauricio Pellegrino gedurende een halfjaar vrijwel elke wedstrijd in de basis. Leganés nam hem in juli 2019 definitief over van Middlesbrough. In 48 wedstrijden maakte hij dertien goals.

Op 20 februari 2020 werd bekendgemaakt dat FC Barcelona Braithwaite per direct overnam van Leganés voor de middels een clausule in zijn contract vastgestelde transfersom van achttien miljoen euro. Barcelona kreeg van de Spaanse voetbalbond toestemming om buiten de transferperiodes om een extra aanvaller aan te trekken die of in Spanje speelde of zonder contract zat, omdat het meerdere geblesseerde aanvallers had.[4] Op 1 september 2022 werd zijn contract ontbonden.[5]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Vlag van Denemarken Esbjerg fB 1. division 10 0 0 0 0 0 10 0
2010/11 16 0 2 0 0 0 18 0
2011/12 26 5 1 0 0 0 27 5
2012/13 33 9 5 2 0 0 38 11
2013/14 4 3 0 0 0 0 4 3
Vlag van Frankrijk Toulouse Ligue 1 32 7 4 1 0 0 36 7
2014/15 34 6 2 0 0 0 36 6
2015/16 36 11 5 3 0 0 41 14
2016/17 34 11 2 1 0 0 36 12
2017/18 Vlag van Frankrijk Gir. Bordeaux 14 4 0 0 0 0 14 4
Vlag van Engeland Middlesbrough Championship 19 5 2 1 0 0 21 6
2018/19 17 3 2 0 0 0 19 3
Vlag van Spanje Leganés Primera División 19 4 2 1 0 0 21 5
2019/20 24 6 3 2 0 0 27 8
Vlag van Spanje FC Barcelona 11 1 0 0 0 0 11 1
2020/21 29 2 5 2 6 2 2 0 42 7
2021/22 4 2 0 0 0 0 0 0 4 2
Carrière totaal 92 11 6 2 0 0 3 1 100 14
Bijgewerkt tot en met 3 mei 2022.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Braithwaite kwam uit voor verschillende Deense nationale jeugdelftallen. Hij maakte op woensdag 5 juni 2013 onder leiding van bondscoach Morten Olsen zijn debuut in het Deens voetbalelftal, in een oefeninterland tegen Georgië (2–1-overwinning), net als Kasper Kusk Hij moest in dat duel na 62 minuten plaatsmaken voor doelpuntenmaker Nicklas Pedersen. Braithwaite maakte op 14 augustus 2013 zijn eerste interlanddoelpunt. Hij maakte toen vlak voor rust de 1–2 in een met 3–2 verloren oefeninterland in en tegen Polen.

Bondscoach Åge Hareide nam Braithwaite mee naar het WK 2018, zijn eerste eindtoernooi. Nadat hij hierop mocht invallen in de eerste twee groepswedstrijden, kreeg hij zowel in het derde pouleduel als in de achtste finale een basisplaats. Denemarken verloor laatstgenoemde wedstrijd na strafschoppen van Kroatië, wat einde toernooi betekende.

Interlands van Martin Braithwaite voor Vlag van Denemarken Denemarken
Nr. Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Denemarken Esbjerg fB
1 5 juni 2013 Vlag van Denemarken DenemarkenGeorgië Vlag van Georgië 2 – 1 Vriendschappelijk 0
2 14 augustus 2013 Vlag van Polen PolenDenemarken Vlag van Denemarken 3 – 2 Vriendschappelijk 1

Bijgewerkt t/m 15 augustus 2013[6]

Competitie Aantal Jaren
Vlag van Denemarken Esbjerg
Landspokalturnering 1x 2012/13
Kampioen 1. division 1x 2011/12
Vlag van Spanje FC Barcelona
Copa del Rey 1x 2020/21