French
DeutschMelvin Sparks
| Melvin Sparks | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Houston (Texas), 22 maart 1946 | |||
| Geboorteplaats | Houston | |||
| Overleden | Mount Vernon (New York), 15 maart 2011 | |||
| Overlijdensplaats | Mount Vernon | |||
| Land |  Verenigde Staten | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | soul-jazz, hardbop, r&b | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | gitaar | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Melvin Sparks (Houston (Texas), 22 maart 1946 – Mount Vernon (New York), 15 maart 2011) was een Amerikaanse gitarist.[1][2]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Sparks begon op 11-jarige leeftijd met gitaarspelen en op 13-jarige leeftijd trad hij al op met B.B. King. In 1963 werd hij lid van de band The Upsetters, die als begeleidingsband speelde voor sterren als Little Richard, Sam Cooke en anderen. Na het verlaten van The Upsetters[3] werkte Sparks in 1966/1967 samen met Jack McDuff, eind jaren 1960 en 1970 met Hank Crawford, Lou Donaldson, Charles Kynard en Charles Earland, met wie hij in 1969 het album Black Talk opnam. In de jaren 1980 werkte hij met Jimmy McGriff (Blue to the Bone), opnieuw met Hank Crawford in 1996/1997 en met Joey DeFrancesco en in 2000 met diens vader Papa John DeFrancesco. In 2001 nam hij het album Keep that Groove Going! op met Red Holloway.
Sparks werkte ook aan opnamen van Bob Cunningham, John Patton, Dr. Lonnie Smith (Think, 1968 bij Blue Note Records), Sonny Stitt, Grover Washington jr. en Reuben Wilson. In de jaren 1980 en 1990 nam hij als orkestleider enkele albums op voor Prestige Records en Muse Records, die nu echter uitverkocht zijn. Vanaf eind jaren 1990 nam hij de albums I'm A Gittar Player (1997), It Is What it is (2004) en That Is It! (2005) op onder zijn eigen naam.
Zijn gitaarstijl is sterk beïnvloed door Grant Green.[4]
Overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Melvin Sparks overleed in maart 2011 op bijna 65-jarige leeftijd.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Als orkestleider
[bewerken | brontekst bewerken]- 1970: Sparks! (Prestige) met Leon Spencer en Idris Muhammad
- 1971: Spark Plug (Prestige) met Grover Washington jr. en Idris Muhammad
- 1972: Akilah! (Prestige) en Idris Muhammad
- 1973, 1995: Texas Twister (Eastbound, 1973; BGP/Ace 1995)
- 1975, 1995: Melvin Sparks '75 (Westbound/20th Century, 1975; BGP/Ace 1995)
Als begeleidingsmuzikant
[bewerken | brontekst bewerken]Met Lonnie Smith
- 1968: Think! (Blue Note) met Lee Morgan
- 1969: Turning Point (Blue Note) met Lee Morgan en Idris Muhammad
Met Lou Donaldson
- 1969: Hot Dog (Blue Note) met Charles Earland en Idris Muhammad
- 1969, 1970: Everything I Play Is Funky (Blue Note) met Lonnie Smith en Blue Mitchell
- 1970, 1995: The Scorpion (Blue Note) met Leon Spencer en Idris Muhammad
- 1971: Cosmos (Blue Note) met Leon Spencer en Idris Muhammad
Met Charles Earland
- 1969: Black Talk! (Prestige) met Idris Muhammad e.a.
Met Charles Kynard
- 1970, 1971: Wa-Tu-Wa-Zui (Beautiful People) (Prestige)
- ↑ Melvin Sparks - Ace Records. acerecords.co.uk. Gearchiveerd op 19 september 2020. Geraadpleegd op 16-03-2021.
- ↑ (en) Melvin Sparks. Session Resurrection. Gearchiveerd op 6 september 2024. Geraadpleegd op 16-03-2021.
- ↑ (en) The Upsetters lineup, biography. Last.fm. Gearchiveerd op 6 september 2024. Geraadpleegd op 16-03-2021.
- ↑ Melvin Sparks on Blue Note Records - Recording period between 1968-1972. Gearchiveerd op 2 mei 2019.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Melvin Sparks op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.