Mesties
Een mesties (Spaans: mestizo, Portugees: mestiço, Frans: métis, Engels: mestee) is een persoon geboren uit een Europese, vaak Spaanse of Portugese, vader en een Indiaanse moeder of omgekeerd. In bredere zin wordt iedereen van gemengde etnische afkomst wel mesties genoemd. Het woord is afgeleid van mixtus, het verleden deelwoord van het Latijnse miscere (mengen).
Het proces van vermenging van Europese en Indiaanse achtergronden wordt mestizaje genoemd. Mestizaje wordt niet alleen als een raciaal of etnisch proces gezien, maar vooral ook cultureel. In zaken als voedsel, muziek, kleding, etc. vindt immers ook vermenging van Europees en Indiaans plaats. De bekendste filosoof van het mestizaje is de Mexicaan José Vasconcelos, die in zijn essay La raza cósmica (Het kosmische ras) de mesties het vijfde ras noemde, dat volgens hem het beste van alle rassen samenbracht en waaraan de toekomst toebehoort.
Koloniale oorsprong
[bewerken | brontekst bewerken]Zuid-Amerika
[bewerken | brontekst bewerken]In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Engelse koloniën in Noord-Amerika en de Verenigde Staten heeft in Zuid-Amerika vanaf het eerste begin van de kolonisatie al rassenvermenging plaatsgevonden. Dit is nooit als een probleem gezien en werd zelfs aangemoedigd door de koloniale autoriteiten. Een groot deel van de bevolking van Latijns-Amerika bestaat uit mestiezen. In veel gebieden, zoals Mexico, Venezuela en Colombia is de rasvermenging zo ver voortgeschreden dat er nauwelijks nog zuivere blanken en Indianen zijn. In andere Latijns-Amerikaanse landen, waaronder Guatemala en Bolivia, bestaat er echter nog een sterke scheiding tussen Europeanen en Indianen en worden de mestiezen tot de "blanken" gerekend; het criterium is hier niet zo zeer het ras als wel de taal: "Indiaan" is wie een Indiaanse taal spreekt, "blank" is wie Spaans spreekt. Het land met het grootste percentage mestiezen is Paraguay (95%), terwijl in Uruguay (8%) nauwelijks mestiezen wonen.
Centraal-Amerika
[bewerken | brontekst bewerken]In Centraal-Amerika worden mestiezen, soms samen met Europeanen, wel ladinos genoemd. Personen die deels van Europese en deels van Afrikaanse voorouders afstammen worden mulatten genoemd, personen deels Afrikaans deels Indiaans zijn worden zambo's genoemd.
Nederlands-Indië
[bewerken | brontekst bewerken]Ook mengbloeden uit voormalig Nederlands-Indië werden mestiezen genoemd voordat het begrip Indo-Europeaan in de negentiende eeuw zijn intrede deed. De VOC gebruikte het verbasterde mesties en mestiezen omdat het Portugees en de pidginvormen van het Portugees in de gekoloniseerde gebieden lingua franca waren. De eerste mestiezen in Indië en de mestiezen uit de gebieden die later veroverd werden op de Portugezen, zoals Malakka, waren vaak van Portugese afkomst. Wettelijk werd een deel van de mestiezen tot de Mardijkers gerekend en ook zo genoemd.[1] Tegenwoordig worden de termen "mestiezensamenleving" en "mestiezencultuur" soms gebruikt wanneer het over de cultuur van de Indo-Europeanen gaat.
Burundi, Congo, Rwanda
[bewerken | brontekst bewerken]Kinderen geboren uit relaties van Belgen met Afrikaanse vrouwen, aangeduid met de vernederlandste term metissen uit het Frans métis, werden door de Belgische staat tegen hun wil bij hun moeder weggenomen en ondergebracht in weeshuizen en adoptiegezinnen in België.[2] Verschillende kregen niet automatisch de Belgische nationaliteit en werden zo staatloos.
De Belgische katholieke kerk excuseerde zich in 2017 bij de metiskinderen voor de rol die katholieke ordes en instellingen hadden gespeeld in de koloniale periode.[3] Op 29 maart 2018 keurde de Kamer van volksvertegenwoordigers unaniem een “Metis-resolutie” goed,[4] waarna premier Charles Michel aan de betrokken kinderen zijn verontschuldigingen aanbood. In lijn met de resolutie werden maatregelen getroffen om de betrokkenen toegang te verlenen tot hun persoonlijk dossier.[5] Een eis tot schadeloosstelling van vijf metissenvrouwen tegen de Belgische staat werd echter door de burgerlijke rechtbank van Brussel op 8 december 2021 verworpen wegens “verjaard” en “andere tijdsgeest”.[6] Op 2 december 2024 herriep het Hof van Beroep van Brussel deze beslissing omdat op basis van internationale principes die erkend zijn door de Verenigde Naties volgens hun de zaak niet verjaard was. Het hof veroordeelde de Belgische staat alsnog voor de systematische ontvoering van 'metissenkinderen' in Congo. De vijf vrouwen die de zaak hadden aangespannen, kregen schadevergoedingen omwille van het verlies van de band met hun moeder en de "aanslag op hun identiteit en op de band met hun land van oorsprong".[7]
Andere landen
[bewerken | brontekst bewerken]In de Verenigde Staten bestaan ook mestiezen, maar daar is die term minder gebruikelijk. Het woord mestee wordt onder andere gebruikt voor mensen die blanke, zwarte én Indiaanse voorouders hebben. In Canada worden zij métis genoemd, en zijn ze samen met Indianen en Inuit erkend als de drie inheemse bevolkingsgroepen van het land. Op de Filipijnen wordt de term mestizo gebruikt voor personen die deels van Spaanse of Chinese en deels van inheems Filipijnse afkomst zijn.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Ulbe Bosma & Ulbe Bosma, Bakker, ISBN 9789035125728.
- ↑ Michel excuseert zich bij kinderen van de kolonie. Gearchiveerd op 29 maart 2023.
- ↑ Belgische kerk excuseert zich bij metissen uit koloniale periode. vrtnws.be (26 april 2017). Gearchiveerd op 26 september 2024. Geraadpleegd op 8 december 2021.
- ↑ RESOLUTIE over de segregatie waarvan de metissen uit de periode van de Belgische kolonisatie in Afrika het slachtoffer zijn geweest (29 maart 2018). Gearchiveerd op 8 juni 2021.
- ↑ Resolutie-Metissen. Rijksarchief. Geraadpleegd op 8 december 2021.
- ↑ Belgische staat vrijgesproken in proces rond 'metissenkinderen'. BRUZZ (8 december 2021). Gearchiveerd op 7 juni 2023.
- ↑ Jonas Gilliams (Belga), Hof van beroep veroordeelt Belgische staat alsnog voor ontvoering metissenkinderen in Congo: "Misdaad tegen de mensheid". vrtnws.be (2 december 2024).