Michele Bartoli

Michele Bartoli
Michele Bartoli als gast bij de Ronde van Vlaanderen, op 5 april 2009
Michele Bartoli als gast bij de Ronde van Vlaanderen, op 5 april 2009
Persoonlijke informatie
Bijnaam Il guerriero (De krijger)
Geboortedatum 27 mei 1970
Geboorteplaats Pisa, Italië
Lengte 179 cm
Gewicht 65 kg
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klassiekerspecialist
Ploegen
1992–1995
1996–1997
1998
1999–2001
2002–2003
2004
Mercatone Uno
MG Maglificio-Technogym
Asics-CGA
Mapei
Fassa Bortolo
Team CSC
Beste prestaties
Milaan-San Remo 5e (1997)
Gent-Wevelgem 9e (1993)
Ronde van Vlaanderen 1e (1996)
Amstel Gold Race 1e (2002)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1997, 1998)
Ronde van Lombardije 1e (2002, 2003)
Ronde van Italië 2 etappezeges
Ronde van Frankrijk 19e (1996)
Ronde van Spanje 9e (1995)
WK op de weg 3e (1996, 1998)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Michele Bartoli (Pisa, 27 mei 1970) is een Italiaans voormalig wielrenner, beroeps van 1992 tot 2004. Hij behoorde tot de wereldtop in de grote wielerklassiekers. Hij behaalde 51 zeges.

Michele Bartoli als renner van MG Maglificio–Technogym, Parijs-Tours in 1997

Michele Bartoli, Il guerriero of De krijger, schaarde zich in een illuster rijtje wielrenners door vijf grote wielerklassiekers te winnen. Bartoli won namelijk één keer de Ronde van Vlaanderen, twee keer Luik-Bastenaken-Luik en twee keer de Ronde van Lombardije. Verder won Bartoli nog grote eendaagse wedstrijden als het Kampioenschap van Zürich, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en de Omloop Het Nieuwsblad en werd hij Italiaans kampioen. In 1996 en 1998 behaalde Bartoli telkens brons op het WK op de weg. Ook won hij twee etappes in de Ronde van Italië, droeg hij de roze trui en won hij Tirreno-Adriatico. Bartoli won het eindklassement van de Wereldbeker wielrennen in 1997 en 1998 en eindigde nog vijf keer in de top tien van dit klassement. Van 10 oktober 1998 tot 6 juni 1999 was Bartoli nummer één op de UCI Wereldranglijst Wielrennen. Hij reed in zijn carrière voor ploegen als MG–Technogym, Mapei en Fassa Bortolo.

Karakteristiek aan Bartoli was zijn aanvallende doch soms nerveuze manier van koersen. Eind november 2004 stopte hij op 34-jarige leeftijd als beroepswielrenner bij het Deense Team CSC wegens rugklachten.[1] Na zijn actieve loopbaan is Bartoli werkzaam als coach. Dit onder meer van Nairo Quintana en Egan Bernal.[2]

Bartoli heeft een vijf jaar jongere broer, Mauro (°1975). Ze reden in 1998 (min of meer) samen, bij Asics-CGA. Zijn broer Mauro liep namelijk stage bij de ploeg, terwijl Michele dat jaar het uithangbord was.[3]

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
1991
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
Wereldbeker wielrennen: 1995/4e, 1996/3e, 1997/1e, 1998/1e, 2001/10e, 2002/3e, 2003/9e
UCI-ranglijst: 5e in 1996 (9x zege), 3e in 1997 (6x zege), 1e in 1998 (10x zege)

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Klassiekers Rittenkoersen Grote Rondes Kampioenschappen Eendaagse wedstrijden(semi-klassiekers) Zesdaagses Ritten Totaal aantal zeges
1993 Siciliaanse Wielerweek 2 ritten Siciliaanse Wielerweek 3
1994 Brabantse Pijl, G.P Pino Cerami, Criterium d'Abruzzo 1 rit Ronde van Italië 4
1995 Driedaagse van de Panne-Koksijde 1 rit Driedaagse van de Panne-Koksijde 2
1996 Ronde van Vlaanderen Tour de Provincie et Calabre Ronde van Emilië, Ronde van Venetië, G.P Fourmies, G.P Industria et larciano 1 rit Ronde van Reggio Calabria, 1 rit Tirreno-Adriatico, 1 rit Ronde van Zwitserland 9
1997 Luik-Bastenaken-Luik G.P Frankfurt, Trofeo Melinda, Trofeo Laiguelia, Eindklassement Wereldbeker 1 rit Ronde van Zwitserland, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee 7
1998 Luik-Bastenaken-Luik, Kampioenschap van Zürich Tour de Provincie et Calabre Ronde van Romagna, G.P Kanton Aargau, Eindklassement Wereldbeker 1 rit Giro Provincia et Calabre, 2 ritten Ronde van de Middellandse Zee, 1 rit Ronde van Italië 10
1999 Waalse Pijl Tirreno-Adriatico Brabantse Pijl 1 rit Ruta del Sol, 1 rit Ronde van Valencia 5
2000 Vlag van Italië Italiaans kampioenschap wielrennen G.P Plouay, Ponte a Cappione 1 rit Challenge Mallorca 4
2001 Omloop het Volk, G.P di Camaiore 2
2002 Ronde van Lombardije, Amstel Gold Race Ronde van de Middellandse Zee Ronde van Emilië, Milaan-Turijn 1 rit Giro Provincie del Lucce, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee 7
2003 Ronde van Lombardije Ronde van Lazio 1 rit Ronde van Wallonië 3
2004

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1993
1994 43e (1) 
1995 9e  
1996 19e  
1997 opgave  
1998 buiten tijd (1) 
1999
2000 opgave  
2001 33e  
2002 opgave  
2003
2004 opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Brussel Brabantse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1993 25e 9e 47e 7e 16e
1994 19e 41e 34e 10e Goud
1995 5e 24e 7e 10e Brons Brons 4e (UWB)
1996 12e Goud ↑ 28e 44e 37e Brons Brons ↑ Brons (UWB)
1997 5e 7e 6e Goud 4e 4e 4e 10e Goud (UWB)
1998 8e 6e Brons ↑ Goud 4e 5e Brons Brons ↑ Goud (UWB)
1999 64e 4e 15e 4e Goud ↑ Goud ↑
2000 39e 96e 5e 37e 15e 4e 19e (UWB)
2001 11e 15e 7e 28e 5e 11e 11e 10e (UWB)
2002 45e 55e Goud ↑ 59e Goud ↑ Brons ↑ 60e
2003 164e 16e 16e 22e Goud ↑ 40e 11e
2004 120e 57e 21e 15e 27e 73e 13e 10e
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Michele Bartoli.
Voorganger:
Salvatore Commesso
1999
Italiaans kampioen wielrennen
Michele Bartoli
2000
Opvolger:
Daniele Nardello
2001