Nadja Tiller

Nadja Tiller
Nadja Tiller
Algemene informatie
Volledige naam	Maria Nadja Tiller
Geboren	16 maart 1929
Geboorteplaats	Wenen
Overleden	21 februari 2023
Overlijdensplaats	Hamburg
Land	Oostenrijk  Duitsland
Werk
Pseudoniem	Nadia Tiller
Jaren actief	1949–2023
Beroep	actrice
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

Nadja Tiller (Wenen, 16 maart 1929 – Hamburg, februari 2023)^[1][2] was een Oostenrijks-Duitse actrice.

Nadja Tiller is de dochter van de Weense acteur Anton Tiller en zijn uit Danzig afkomstige vrouw Erika Körner (1902-1979), die operettezangeres en actrice was. Ze bezocht het Realgymnasium in Wenen. Vanaf 1945 studeerde ze op het Max Reinhardt-seminarie en tot 1949 aan de Musik- und Schauspielakademie. In hetzelfde jaar werd ze ensemblelid bij het Theater in der Josefstadt.

In 1949 won ze de Miss Austria-verkiezing en had ze haar filmdebuut in Märchen vom Glück. Kort daarna stond ze onder regie van Franz Antel in Kleiner Schwindel am Wolfgangsee voor de camera. Talrijke op voorhand onbelangrijke rollen in lustspelen volgden, totdat Rolf Thiele^[3] haar in 1955 plaatste in zijn film Die Barrings aan de zijde van Dieter Borsche. Met deze film beleefde Tiller haar artistieke doorbraak. Tot 1970 volgden 10 verdere films onder de regie van Thiele, waaronder Lulu (1962) met Mario Adorf, O.E. Hasse^[4] en Hildegard Knef.

Haar internationale doorbraak had ze in 1958 in Das Mädchen Rosemarie als vertolkster van de Frankfurter prostituee Rosemarie Nitribitt. Ze werkte mee in meer dan 70 films, ook in veel internationale producties. Ze draaide onder andere met O.W. Fischer, Curd Jürgens, Hansjörg Felmy, Mario Adorf, Jean Gabin, Yul Brynner, Robert Mitchum, Rod Steiger, Jean-Paul Belmondo en Jean Marais en telde toentertijd samen met Sophia Loren als meest erotische vrouw van de Europese film.

In 1967 en 1968 trad ze op bij 'Jedermann bei den Salzburger Festspiele'. In de jaren 1970 en 1980 had ze vaste theaterverbintenissen in Lübeck, Berlijn en Wenen. In 1976 speelde ze in Lübeck en 1981 in Wenen de vrouwelijke hoofdrol in de musical Lady in the Dark van Kurt Weill. In de jaren 1980 prees ze de praline Mon Chéri aan van de Italiaanse fabrikant Ferrero. Tot in de jaren 1990 trad ze vooreerst op in boulevardstukken. In 1997 speelde ze bij de Hamburger Kammerspielen en tijdens gastspelen de rol van de ouder wordende Joan Crawford in het stuk Nächte mit Joan van Cas Enklaar, dat met haar en Andreas Brucker in het daaropvolgende jaar onder regie van Horst Königstein^[5] werd verfilmd voor de televisie.

Sindsdien was ze weer te zien in enkele hoofdrollen en telkens weer als gastster in tv-producties. Na een lange afwezigheid in de bioscoop werd ze in 2005 door Til Schweiger in zijn roadmovie Barfuss betrokken en in 2009 door Leander Haußmann^[6] in zijn filmkomedie Dinosaurier – Gegen uns seht ihr alt aus!. In september/oktober 2010 was ze te zien in een stergastoptreden in de rol van 'grootste diva aller tijden' in de opvoering van het stuk Vor uns die Sintflut van Schorsch Kameruns^[7] in de Thalia-Theatertent in de Hamburgse Hafencity. Van januari tot april 2015 was ze te zien in de musical My Fair Lady als Mrs. Higgins bij het Stadttheater Braunschweig.

In het midden van maart 2008 verhuisde Nadia Tiller met haar echtgenoot Walter Giller naar de seniorenresidentie Augustinum in Hamburg. Ze was sinds februari 1956 getrouwd met de acteur. Ze kregen gezamenlijk een dochter (geb. 1959) en een zoon (geb. 1964). Op 30 november 2006 werden ze gezamenlijk onderscheiden met een Bambi voor hun levenswerk.

Tiller overleed in de nacht van 21 februari 2023 in Hamburg. Ze werd 93 jaar oud.^[8]

• 1956: Goldene Maske als beste Nachwuchsactrice
• 1959: Italiaanse Filmprijs (Biennale) voor Das Mädchen Rosemarie
• 1960: Zilveren Filmband als beste hoofdrolspeelster voor Labyrinth
• 1963: Premio Saci, Argentijnse filmprijs voor Moral 63
• 1979: Gouden Filmband voor jarenlang en voortreffelijk werk in de Duitse Film
• 1999: Platina Romy voor haar levenswerk
• 1999: Eremedaille van de Bondshoofdstad Wenen
• 1999: Oostenrijks Erekruis voor Wetenschap en Kunst 1e Klasse
• 2000: Bundesverdienstkreuz am Bande
• 2005: DIVA-Award in de categorie Lifetime Award (Hall of Fame) voor het levenswerk
• 2006: Bambi in de categorie "Lebenswerk"
• 2009: Askania Award voor cineastisch levenswerk (samen met Walter Giller)
• 2014: Hoorspelprijs van de Deutschen Akademie der Darstellenden Künste voor het hoorspel Traumrollen