Neusberen

Neusberen
Rode neusbeer (Nasua nasua)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora (Roofdieren)
Familie:Procyonidae (Kleine beren)
Geslacht
Nasua
Schinz, 1780
Typesoort
Viverra nasua Linnaeus, 1776
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Neusberen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren
Het geluid van een Neusbeer

Neusberen (Nasua) zijn een geslacht van insectivore zoogdieren uit de familie kleine beren (Procyonidae).

Neusberen hebben een lange staart die rechtopstaat wanneer ze lopen, en vaak geringd is. De neus is vrij lang en steekt ver over de bovenkaak uit. De lichaamslengte bedraagt, inclusief staart, 100 tot 120 cm, waarbij de staart al de helft van de totale lichaamslengte inneemt. Het gewicht kan variëren van 5 tot 12 kg.

Behalve insecten eten ze ook fruit en paddenstoelen, maar ook hagedissen, vogelspinnen en krabben staan op het menu, die ze met hun klauwen uit hun holen graven. Ze zijn niet genegen om hun voedsel te delen met soortgenoten en zullen dit ook hardnekkig verdedigen. Op zoek naar insecten, draaien ze stenen om.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Neusberen komen voor van het noorden van Argentinië tot het zuiden van Arizona. De Nelson-neusbeer, die enkel op het Mexicaanse eiland Cozumel voorkomt, werd vroeger onderscheiden als een aparte derde soort (Nasua nelsoni), maar wordt nu meestal beschouwd als een ondersoort van de witsnuitneusbeer. De nieuwe wetenschappelijke naam is dan Nasua narica nelsoni.

Er worden drie soorten in dit geslacht geplaatst:[1]