French
DeutschNationaal park Watheroo
| Nationaal park Watheroo | ||||
|---|---|---|---|---|
| IUCN-categorie II (Nationaal park) | ||||
  | ||||
| Nabije plaats | Moora | |||
| Coördinaten | 30° 14′ ZB, 115° 53′ OL | |||
| Oppervlakte | 444,81 km² | |||
| Opgericht | 1969 | |||
| Beheer | Parks and Wildlife Service | |||
 | ||||
Het park getrokken vanop Agaton Road. | ||||
| ||||
Het nationaal park Watheroo is een nationaal park op de grens van de regio's Mid West en Wheatbelt in West-Australië. Het ligt ongeveer 190 kilometer ten noorden van de hoofdstad Perth en 50 kilometer van Moora. Het park is bekend voor de Jingamia Cave.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De naam van het park is afgeleid van de aboriginesnaam voor een nabijgelegen waterbron waarnaar ook het belendende dorp werd vernoemd. De naam werd voor het eerst in 1873 door een landmeter opgetekend.[1]
Sommige bronnen geven 1955 als datum waarop het nationaal park gesticht werd, andere spreken over 1969.[2]
In 2010 gaf de Environmental Protection Authority of Western Australia aan het bedrijf Latent Petroleum de toelating om het onder het nationaal park liggende Warro-reservoir middels een seismiek onderzoek te bestuderen.[3] In 2017 stelde de West-Australische overheid een moratorium op fracking in waardoor het project stil ligt.[4]
Ligging
[bewerken | brontekst bewerken]Het park ligt ten westen van de Midlands Road, tussen Badgingarra in het westen en Watheroo in het oosten. Het noorden van het park grenst aan het Pinjarrega-natuurreservaat. In het oosten wordt het park begrensd door een kleine waterloop, Low Creek, die in het zuiden in de rivier Moore uitmondt. Elders grenst het park aan landbouwgebied.[5]
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het park bestaat grotendeels uit een zandvlakte. De vlakte is begroeid met heide, mallee en banksia. In het westen van het park staan bosjes eucalyptus.[5] Tussen juli en november groeit er een verscheidenheid aan wilde bloemen waaronder de Verticordia eriocephala (En: Bush Cauliflower) en de Verticordia grandis (En: Scarlet Feather Flower).[6]
Het gebied fungeert als een drainagebekken tussen de Darling en Dandaragan-plateaus. De bodem bestaat uit kwartszand. Hier en daar worden heuvels gevormd door ontsluitingen uit zandsteen. De heuvels zijn soms met lateriet bedekt.[7]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Parks and Wildlife Service Watheroo
- (en) Australias Golden Outback
- (en) Western Australia's Wildflower Country
· 
· 
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Watheroo National Park op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Historical Town Names. Landgate Western Australian Government. Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ (en) Local Attractions. Shire of Moora. Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ (en) Park gas survey gets conditional approval. ABC News (12 oktober 2010). Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ (en) Warro Gas Project. Whitebark Energy. Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ a b (en) Watheroo National Park. Parks and Wildlife Service. Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ (en) Watheroo National Park. Australias Golden Outback. Gearchiveerd op 22 december 2019. Geraadpleegd op 22 december 2019.
- ↑ (en) Watheroo National Park. Australian Heritage Database. Geraadpleegd op 22 december 2019.