Nederlands handbalteam (mannen)

Nederland
Vlag van Nederland
Informatie
Bijnaam "Oranje" en "Golden Boys"
Kledingsponsor Stanno (2021/06 - heden)[1]
Hummel (1996 - 2021/06)[2]
Associatie NHV
Bondscoach Vlag van Zweden Staffan Olsson
Assistent-coach Wai Wong en Gerrie Eijlers
Meeste interlands Lambert Schuurs (312)
Wedstrijden
Eerste interland
Nederland Vlag van Nederland 2 : 15 Vlag van Duitsland (1933-1935) Duitse Rijk
2 juni 1935, s'-Gravenhage
Grootste overwinning
Nederland Vlag van Nederland 40 : 16 Vlag van Cyprus Cyprus
1 november 2008, Emmen
Grootste nederlaag
Oekraïne Vlag van Oekraïne 33 : 13 Vlag van Nederland Nederland
23 mei 1999, Zaporizja, Oekraïne
Wereldkampioenschap
Optredens 3 (eerste keer: 1961)
Beste resultaat 11e (1961)
Europees kampioenschap
Optredens 3 (eerste keer: 2020)
Beste resultaat 10e (2022)


Thuiskleuren


Uitkleuren
Portaal  Portaalicoon   Handbal
Nederland tegen Zwitserland (1966)

Het Nederlands handbalteam is een team van mannelijke handballers dat Nederland vertegenwoordigt in internationale handbalwedstrijden.

Het Nederlands herenteam is de laatste jaren bezig aan een gestage internationale opmars. De mannen hebben zich pas enkele keren voor een groot eindtoernooi weten te plaatsen. Twee keer voor de WK (in 1961 en via een wildcard in 2023) en voor de drie meest recente edities van de Europese kampioenschappen: EK 2020, EK 2022 en EK 2024. Bij de EK 2022 bereikte Nederland verrassend de hoofdronde en eindigde als tiende overall. Ook bij de WK 2023 werd de hoofdronde behaald en noteerde Nederland in totaal drie overwinningen, de eerste drie ooit op een mondiaal eindtoernooi. Net als bij het succesvolle vrouwenteam is er een fulltime Handbalacademie opgericht (in 2018) voor talenten op Papendal en spelen steeds meer internationals op een hoger clubniveau in het buitenland.

De eerste deelname aan een mondiale eindronde voor het Nederlandse mannenteam dateert al van het WK 1961 in West-Duitsland. Daar eindigde de ploeg evenwel op een gedeelde elfde en laatste plaats, omdat geen wedstrijd in de groepsfase gewonnen kon worden. In West-Duitsland werden nederlagen geleden tegen het thuisland (7-33) en Frankrijk (11-21). De topscorers waren Jan Ridderbos en Frans van der Heyden.

In de jaren nadien speelde Nederland alleen nog op C- en B-WK's, waarbij Nederland in 1988 nog goud behaalde op de C-WK in Portugal. Na de hervorming van de toernooi-indeling door de wereldbond IHF met alleen nog maar een A-WK vanaf 1995 wist Nederland zich voor veertien edities op rij niet te plaatsen. Pas na 2010 kwam de ploeg - na een periode met nauwelijks financiële ondersteuning - weer in de buurt van plaatsing. Voor de WK 2011 en WK 2013 kon het Nederlandse mannenteam zich na nederlagen in de play-offs tegen respectievelijk Oostenrijk en IJsland niet plaatsen.[3] Daarna vond de selectie de aansluiting met de Europese subtop en verloor het in de play-offs voor de WK 2017 over twee duels nipt van Polen. In 2019 verloor Oranje, na een knappe thuiswinst (25-24), over twee duels van Europees topland Zweden. Nederland plaatste zich ook voor de play-offs van de WK 2021, die duels tegen Oostenrijk werden vanwege het coronavirus echter niet gespeeld waardoor Nederland zich niet kon kwalificeren.

In 2023 was Nederland na 62 jaar voor het eerst weer van de partij op een WK. Oranje ging weliswaar in de play-offs onderuit tegen Portugal (30-33 uitwinst, 28-35 thuisnederlaag), maar kreeg van de IHF een wildcard voor de WK vanwege de groeiende prestaties. Oranje beloonde die toewijzing met twee ruime overwinningen van tien doelpunten verschil in de groepsfase tegen zowel Argentinië als Macedonië. Ondanks een grote voorsprong, werd nipt van Noorwegen (26-27) verloren. In de hoofdronde won Oranje ook van Aziatisch kampioen Qatar (32-30), maar verloor van Duitsland (26-33) en Servië (30-32). Oranje eindigde daarmee als veertiende van de 32 deelnemers. Rechteropbouwer Kay Smits was topscoorder met 44 treffers.

Ook voor de WK 2025 is Nederland geplaatst. Door een goed resultaat bij de EK van 2024 (12e) had Nederland een beschermde status in de play-offs. Oranje lootte Griekenland en haalde met winst over twee duels voor het eerst op eigen kracht het mondiale eindtoernooi.

Na enkele mislukte pogingen via de play-offs wist Nederland zich in 2019 voor het eerst in de historie te plaatsen voor een EK dat is uitgebreid van 16 naar 24 deelnemende landen.[4] Op het EK 2020 wist Nederland, onder leiding van de IJslandse bondscoach Erlingur Richardsson, te winnen van Letland, maar leed nederlagen tegen Duitsland en Spanje, waardoor het uitgeschakeld werd in de groepsfase. Ook daarna wist Nederland zich wederom te kwalificeren voor de EK door in een sterke groep gelijk te eindigen met Slovenië, en Polen voor te blijven.[5] In het openingsduel van de EK 2022 wist Nederland het sterke thuisland Hongarije voor 20.000 toeschouwers voor het eerst in de historie te verslaan. Oranje eindigde als tweede in groep B door winst op Portugal en verlies tegen IJsland. Het herenteam plaatste zich hiermee voor de hoofdronde. Oranje eindigde uiteindelijk als tiende overall onder meer na winst op Montenegro (34-30) en een gelijkspel tegen grootmacht Kroatië (28-28).[6]

Voor de editie van 2024 kwalificeerde Nederland zich als winnaar van een van de poules. Na nipt verlies tegen Zweden werd Oranje tweede in de groepsfase van het toernooi in Duitsland. In de hoofdronde stond deelname aan een van de olympisch kwalificatie toernooien op het spel, maar mede door zware blessures van Samir Benghanem en Thomas Houtepen wist Nederland alleen tegen Portugal gelijk te spelen en eindigde daarmee als 12e. Linkerhoekspeler Rutger ten Velde eindigde als vijfde op de topscoorderslijst van deze editie met 45 doelpunten.

Huidige selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach: Staffan Olsson Vlag van Zweden
Assistent Bondscoach: Wai Wong
Keeperstrainer: Gerrie Eijlers
Fysiotherapeut: Rian Dekker
Fysiotherapeut: Robert Baardse
Teammanager: Maike Willems

Nr. Naam Geboortedatum Lengte Interlands Goals Huidige club
Keeper
1 Bart Ravensbergen 14-03-1993 1,90 m 105 17 Vlag van Duitsland Frisch Auf! Göppingen
12 Matthias Dorgelo 31-10-2002 1.99 m 4 1 Vlag van Denemarken Sønderjysk Elitesport
30 Arjan Versteijnen Blessure 03-02-2000 1,93 m 27 1 Vlag van Duitsland EHV Aue
Cirkelspeler
13 Samir Benghanem Blessure 10-12-1993 1,95 m 68 126 Vlag van Nederland Green Park/Aalsmeer
15 Lars Kooij 11-08-2000 1,99 m 27 39 Vlag van Noord-Macedonië RK Vardar
21 Martijn Kleijkers 22-02-2001 1,92 m 9 6 Vlag van Frankrijk Billère HB Pau-Pyrénées
28 Tim Claessens 09-01-1999 1,97 m 17 15 Vlag van België Achilles Bocholt
Linkerhoek
5 Rutger ten Velde 05-03-1997 1,94 m 71 219 Vlag van Duitsland Frisch Auf! Göppingen
17 Kaj Geenen 06-05-2003 1,84 m 20 16 Vlag van Duitsland VfL Lübeck-Schwartau
Linkeropbouw
3 Ivar Stavast 13-01-1998 1,92 m 49 61 Vlag van Duitsland HC Elbflorenz Dresden
7 Robin Schoenaker 23-08-1995 1,93 m 59 8 Vlag van België Sporting Pelt
23 Jorn Smits 03-09-1992 1,93 m 75 112 Vlag van Zwitserland GC Amicitia Zürich
77 Dani Baijens 05-05-1998 1,82 m 84 229 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Middenopbouw
6 Niko Blaauw 15-01-2002 1,90 m 17 3 Vlag van Duitsland VfL Lübeck-Schwartau
22 Luc Steins 22-03-1995 1,73 m 111 319 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
33 Thomas Houtepen 15-05-2002 1,83 m 11 16 Vlag van Duitsland TBV Lemgo
Rechteropbouw
4 Janik van Zundert 08-09-2002 1.91 m 6 0 Vlag van Nederland Herpertz/Bevo
20 Niels Versteijnen 03-02-2000 2,00 m 49 107 Vlag van Duitsland TBV Lemgo
31 Kay Smits 31-03-1997 1,86 m 82 383 Vlag van Duitsland SC Flensburg-Handewitt
34 Tom Jansen 08-06-1998 1,99 m 29 49 Vlag van Duitsland ASV Hamm-Westfalen
Rechterhoek
14 Bobby Schagen 13-01-1990 1,91 m 141 429 Vlag van Duitsland TBV Lemgo
27 Alec Smit 15-05-1999 1,82 m 60 71 Vlag van Zwitserland Pfadi Winterthur
Reserves
Keepers
2 Rob Goudriaan 07-02-2001 1,89 m 2 0 Vlag van Nederland KRAS/Volendam
11 Jorick Pol 26-02-2004 1,98 m 0 0 Vlag van Nederland JD Techniek/Hurry-Up
Veldspelers
8 Evert Kooijman (CS) 28-01-1996 1,93 m 42 36 Vlag van Nederland KRAS/Volendam
9 Florent Bourget (MO) 12-06-1998 1,85 m 12 20 Vlag van België HC Visé BM
25 Destin van Dijk (LO) 02-11-2001 2,02 m 2 0 Vlag van Nederland Herpertz/Bevo
35 Donny Vink (LH) 01-08-1998 1.86 m 2 2 Vlag van Nederland Green Park/Aalsmeer
38 Rob Schmeits (RH) 11-06-1994 1,85 m 4 3 Vlag van Nederland KEMBIT/Lions
40 Robin Nagtegaal (RH) 21-01-1999 1.85 m 2 0 Vlag van Nederland KRAS/Volendam
41 Jeromy van der Ban (LH) 14-01-2002 1,91 m 2 2 Vlag van Nederland Green Park/Aalsmeer

Selectie laatst bijgewerkt op 18 december 2024[7]

Voorgaande selecties

[bewerken | brontekst bewerken]

2022 - Europese kampioenschappen (10e plaats)


2020 - Europese kampioenschappen (17e plaats)

Olympische Spelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Olympische Spelen
Jaar Resultaat Wed W G V DV DT DS
Vlag van nazi-Duitsland 1936 Niet gekwalificeerd
Vlag van West-Duitsland 1972
Vlag van Canada 1976
Vlag van Sovjet-Unie 1980
Vlag van Verenigde Staten 1984
Vlag van Zuid-Korea 1988
Vlag van Spanje 1992
Vlag van Verenigde Staten 1996
Vlag van Australië 2000
Vlag van Griekenland 2004
Vlag van China 2008
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2012
Vlag van Brazilië 2016
Vlag van Japan 2020
Vlag van Frankrijk 2024
Vlag van Verenigde Staten 2028 Toekomstige evenementen
Totaal 0/16 0 0 0 0 0 0 0

Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]
Nederland tegen Duitsland op het WK 1961.

In 2023 was het de laatste keer dat het team heeft deelgenomen aan de Wereldkampioenschappen.

Wereldkampioenschap
Jaar (teams) Resultaat Wed W G V DV DT DS
Vlag van nazi-Duitsland 1938 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zweden 1954
Vlag van Duitse Democratische Republiek 1958
Vlag van West-Duitsland 1961 11de 2 0 0 2 18 54 –36
Vlag van Tsjecho-Slowakije 1964 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zweden 1967
Vlag van Frankrijk 1970
Vlag van Duitse Democratische Republiek 1974
Vlag van Denemarken 1978
Vlag van West-Duitsland 1982
Vlag van Zwitserland 1986
Vlag van Tsjecho-Slowakije 1990
Vlag van Zweden 1993
Vlag van IJsland 1995
Vlag van Japan 1997
Vlag van Egypte 1999
Vlag van Frankrijk 2001
Vlag van Portugal 2003
Vlag van Tunesië 2005
Vlag van Duitsland 2007
Vlag van Kroatië 2009
Vlag van Zweden 2011
Vlag van Spanje 2013
Vlag van Qatar 2015
Vlag van Frankrijk 2017
Vlag van DenemarkenVlag van Duitsland 2019
Vlag van Egypte 2021
Vlag van PolenVlag van Zweden 2023 14de 6 3 0 3 177 165 +12
Vlag van KroatiëVlag van DenemarkenVlag van Noorwegen 2025 Gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2027 Toekomstige evenementen
Totaal 2/30 8 3 0 5 195 219 –24

Europees kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Europees kampioenschap
Jaar (teams) Resultaat Wed W G V DV DT DS Kwal
Vlag van Portugal 1994 Niet gekwalificeerd (kwal.)
Vlag van Spanje 1996 (Kwal.)
Vlag van Italië 1998 (Kwal.)
Vlag van Kroatië 2000 (kwal.)
Vlag van Zweden 2002 (Kwal.)
Vlag van Slovenië 2004 (Kwal.)
Vlag van Zwitserland 2006 (Kwal.)
Vlag van Noorwegen 2008 (Kwal.)
Vlag van Oostenrijk 2010 (Kwal.)
Vlag van Zweden 2012 (Kwal.)
Vlag van Denemarken 2014 (Kwal.)
Vlag van Polen 2016 (Kwal.)
Vlag van Kroatië 2018 (Kwal.)
Vlag van NoorwegenVlag van OostenrijkVlag van Zweden 2020 17e 3 1 0 2 80 94 −14 (Kwal.)
Vlag van HongarijeVlag van Slowakije 2022 10e 7 3 1 3 200 215 −15 (Kwal.)
Vlag van Duitsland 2024 12e 7 2 1 4 224 222 +2 (Kwal.)
Vlag van DenemarkenVlag van NoorwegenVlag van Zweden 2026 Toekomstige evenementen (Kwal.)
Vlag van PortugalVlag van SpanjeVlag van Zwitserland 2028 (Kwal.)
Totaal 3/16 17 6 2 9 504 531 −27

Lijst van Bondcoaches

[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder alle bondcoaches:

Coach Jaren
Vlag van Nederland Chris Agterdenbosch -64
Vlag van Duitsland Bernd Kuchenbecker 1964-68
Vlag van Tsjechië Jaroslav Mraz 1968-72
Vlag van Nederland Bertus Cras 1972-73
Vlag van Nederland Jo Maas 1973
Vlag van Duitsland Heinz Henneberg 1973-75
Vlag van Nederland Rob Janssen 1975
Vlag van Nederland Rob Janssen & Vlag van Nederland Jo Maas 1975-76
Vlag van Nederland Jan Tuik & Vlag van Nederland George van Noesel 1976-77
Vlag van Nederland Jan Tuik 1977
Vlag van Nederland Jan Tuik & Vlag van Nederland Jo Maas 1977-78
Vlag van Nederland Jan Tuik 1978
Vlag van Nederland Guus Cantelberg 1978-80
Vlag van Tsjechië Ján Kecskeméthy 1980-85
Vlag van Nederland Ton van Linder 1985-87
Vlag van Nederland Gabrie Rietbroek 1987
Vlag van Nederland Ton van Linder 1987-89
Vlag van Nederland Guus Cantelberg 1989-93
Vlag van Nederland Harry Weerman 1993-95
Vlag van Polen Leszek Krowicki 1995-98
Vlag van Polen Ryszard Malag 1998-00
Vlag van Nederland Sjors Röttger 2000-02
Vlag van Nederland Henk Groener 2002-05
Vlag van Nederland Pim Rietbroek 2005-07
Vlag van Nederland Harry Weerman 2007-12
Vlag van Nederland Mark Schmetz 2012-14
Vlag van Nederland Joop Fiege 2014-17
Vlag van IJsland Erlingur Richardsson 2017-22
Vlag van Zweden Staffan Olsson 2022-

Laatst bijgewerkt: 29 juli 2020